پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : عصر ایران - صدرالدین شریعتی رییس برکنار شده دانشگاه علامه طباطبایی در توجیه رفتارهای خود خصوصا بازنشسته کردن استادان سرشناس و تمدید نکردن قراردادهای آنان در دوران مسوولیت خود مواردی را مطرح کرده که به شکلی آشکار، بی احترامی به شأن و جایگاه دانشگاهیان است.
اظهارات او که در گفت وگو با روزنامه کیهان روزچهارشنبه 13 مرداد درج شده حاوی اتهامات عدیده ای است تا از اقدام خود دفاع کند و استادان اخراج یا بازنشسته شده را فاقد صلاحیت های اخلاقی معرفی کند. سیاهه تکان دهنده ای که او متوجه چهره های علمی کنار گذاشته شده در دانشگاه علامه طباطبایی کرده از این قرارند:
« سوء رفتار با دختران مردم، رکود علمی، دفاع از همجنس بازی، ترویج فحشا، توصیه به عرفان کاذب، منحرف کردن بچه های مردم، قرار با دختر مردم در خارج از دانشگاه، نسبت ناروا به حضرت عیسی در وب سایت شخصی، اقدام مسلحانه علیه کشور در حمله مرصاد، عضویت در گروه منافقین، سابقه زندان، توهین به مقدسات، توهین به قانون اساسی و اتهامات دیگری از این دست... .»
این همه برآشفتگی به خاطر این است که به مسوولیت ایشان با احترام خاتمه داده شده است؟ گیریم که اتهاماتی که وارد می کند درست باشد. مگر دانشگاه ها در این زمینه روش و شیوه ندارند؟ و مگر جز این است که فهرست کردن چنین اتهامات سنگینی به استادان دانشگاه، چیزی جز کریه جلوه دادن جامعه دانشگاهی است؟ آیا واقعاً همه کسانی که در طول سال های ریاست شریعتی، کنار گذاشته شدند با دختران مردم رفتارهای آنچنانی داشتند و همجنس گرایی را ترویج می دادند و در کار توهین به مقدسات و "اتهامات دیگری از این دست" بودند؟
از روزنامه کیهان باید به خاطر این مصاحبه تشکر کرد زیرا درستی اقدام دکتر توفیقی و انتقادات دانشجویان و استادان را در سال های گذشته نشان می دهد هر چند که آدمی حیران می ماند که یک فرد با سابقه مدیریت دانشگاهی و در لباس روحانیت چگونه این سان آسان و بی محابا وجهه دانشگاهیان دانشگاهی که سال ها رئیس اش بوده را تخریب و تحقیر می کند!
آقای صدرالدین شریعتی در تعریف از خود، به سوابق مدیریتی اش در عقیدتی سیاسی ارتش اشاره کرده است و این اشاره، به ذهن مخاطب چنین می نشیند که ای بسا جناب ایشان ، در دانشگاه هم مدیریت پادگانی داشته است.
گزاف نیست اگر گفته شود روح مرحوم علامه طباطبایی هم از رفتارهای دانشگاهی که نام ایشان را بر پیشانی دارد آزرده بود چون روش و منش مفسر کبیر قرآن در لحظه ای از حیات طیبه خود چنین نبوده است و اگر هم از این آزردگی مطمئن نباشیم می توانیم گفت اکنون از این جابه جایی آسوده است.
