آقای شهردار! آپارتمان؟ آن هم به فوتبالیست‌های میلیاردی؟

"آقای شهردار! کشتی اینهمه رای برای شما در انتخابات شورای شهر آورد، اما از تقبل هزینه میوه اش هم دریغ کردید. چه می دانیم! شاید در بازی های سیاسی کلید خوردنِ نمایش رسیدگی به "فوتبالِ مرفه" و "فوتبالیست بی نیاز به آپارتمان" به صرفه تر باشد و ادا کردن حق مطلب در قبال کشتی، سیخی دو ریال هم نیارزد!

آقای شهردارِ نمایش دوستِ شهر من، که این بار در نقش "تهیه کننده نمایشی پر مخاطب و آینده نگرانه" ظاهر شده اید و افق دیدتان قطعا "چهارساله" یا "برای چهار سال بعد،کمی قبل تر از چنین روزهایی!" است، ای کاش آپارتمان هایی که از حق و سهم شهروندان تهران پیشکش فوتبالیست های میلیاردی خواهید کرد، انباری هم داشته باشد تا لا اقل چند دانگ از سندِ انباری هایش را به نام شیرشکارانِ آوردگاه بوداپست بزنید؛گرچه گوش شکسته های مادر مرده خبط و خطایی نابخشودنی کرده و بجای حضور در فینال آسیا، طلای جهان را به سینه زده اند!"

پ.ن: دوست داریم استقلال به فینال برود و هدایای موعود، تقدیم استقلالی ها شود؛ اما به یک شرط. به این شرط که کلید آپارتمان ها، در مراسمی با شکوه، به این ترتیب تقدیم فوتبالیست ها شود:

آقای قالیباف کلید ها را یک به یک به علیرضا دبیر بدهد، علیرضا دبیر کلید را به "رضا یزدانی" بدهد، یزدانی کلید را دست به دست کند و به "حسن رحیمی" برساند و در گام آخر "امیر علی اکبری" آن را از مدال آوران کشتی تحویل بگیرد و ثانیه ای قبل از تحویل دادن به فوتبالیست ها، لحظاتی به چشمان قالیباف و دبیر زل بزند!

با این ترفند شاید قالیباف دقایقی بعد از مراسم "اهدای کلید" از فرط خجالت، دستور برچیدن بساط "نمایشِ زیبا" را بدهد، یا دبیرِ دوست داشتنی در همان اوایل کار دستگیرش شود که چرا...؟

اصلا شاید با این کار، خود فوتبالیست ها شرم کنند که کلیدهای لمس شده توسط دستان پینه بسته قهرمانان کشتی را دریافت کنند!