در پرتو وحي الهي، بسترهاي رشد و بالندگي در
زندگي زنان گسترده شد و آنان از ذلت بي هويتي، محدوديت و بردگي نجات پيدا
کردند.
زنان عصر رسول ا...(ص) در عرصه هاي اجتماعي، سياسي و حتي نظامي فرصت
حضور پيدا کردند. در جنگها، زناني همراه سپاه اسلام بودند که در
امدادرساني و حتي دفاع شرکت مي کردند.
رسول خدا(ص) به زنان، آزادي همراه با
کرامت بخشيد و اين در حالي بود که زنان پيش از بعثت ارزش و منزلتي در
جامعه عرب نداشتند.
پيامبر(ص) همواره به اداي حقوق زنان و بزرگداشت شخصيت آنان سفارش مي
کرد و در عمل نيز احترام خاصي براي بانوان قايل بود. سراسر زندگي آن حضرت
حکايتگر اين واقعيت است.
سلام گفتن رسول خدا(ص) به زنان، نشانه احترام و
ارزش زنان پيش ايشان و توصيه پيروانش به چنين احترام گذاشتن است.
نمونه اي از اين رفتار پيامبر(ص)، اقدام ايشان براي ياري رساندن به
همسران خويش در محيط خانواده است.
حضرت در خانه لباس خود را مي دوخت، در را
باز مي کرد، گوسفند و شتر را مي دوشيد.
گوشت را قطعه قطعه مي کرد. به
هنگام خواب، آب وضوي خود را آماده مي کرد.
آن حضرت در باب احترام به زنان
مي فرمود: «آگاه باشيد که بهترين شما کساني هستند که با زنهاي خود مهربان
تر باشند و من از اين نظر بهترين شما هستم.»
در پرتو وحي الهي، بسترهاي رشد و بالندگي در
زندگي زنان گسترده شد و آنان از ذلت بي هويتي، محدوديت و بردگي نجات پيدا
کردند.
