ابراهیم صادقی: نمک‌گیر شدم به پرسپولیس نرفتم

ابراهیم صادقی، در روز 22 آذرماه به چهارصد بازی در تاریخ لیگ می‌رسد، رکوردی که در تاریخ لیگ ایران برای اولین‌بار توسط او ثبت می‌شود.
 
 ورزش سه گفت‌و‌گویی با این بازیکن با اخلاق و با وفای سایپا که در آستانه شانزدهمین سال حضور در این تیم است به همین بهانه انجام داده است، گفت‌وگویی که به گذشته‌های ورزشی او، دلمشغولی‌ها، احساسات و عواطف او و دیدگاه‌هایش می‌پردازد.
* رسیدن به یک رکورد تاریخی چه احساسی برایت تداعی می‌کند، 400 بازی در لیگ ...
خب، خوشحالم اما خوشحال‌تر هستم که تمام 400 بازی مورد اشاره را در یک تیم انجام دادم. بله، واقعا حس غرور توام با افتخاری دارد.
* در سال‌های حضورت در سایپا با کدام بازیکن سال‌های بیشتری همبازی بودی؟
مجید ایوبی ... او هم 14 سال در سایپا بوده اما یک فصل مصدوم بود و بازی نکرد. مجید ایوبی از مفاخر تیم سایپا است که سال قهرمانی تیم سایپا مصدوم بود.
* در این سال‌هاطولانی، از فروردین 79 تا به حال، با کدام مربی احساس بهتری داشتی؟
شرایط من طوری بود که با همه مربیان کار کردم و با آنها مشکلی نداشتم و با همه این بزرگوارها رابطه خوبی داشتم اما سال 85 که قهرمان شدیم به چند دلیل بهترین سال حضورم در سایپا را با علی دایی دشتم. اول به خاطر بدنسازی عالی ورنر لورانت و بعد هم به خاطر رفتار و روابط علی دایی و قدرت تیممان ...

* علی دایی اعتقاد زیادی به تو داشت، وقتی او در سال 88 به پرسپولیس رفت به تو هم پیشنهاد داد که برای لیگ دهم به این تیم بروی ...
بله، یک قدم هم با این تیم فاصله داشتم اما نشد، می‌خواستم به پرسپولیس بروم اما ناگهان مدیر وقت تیم سایپا برای من جشن دهمین سال حضورم در سایپا را گرفت و به نوعی بی‌معرفتی بود اگر سایپا را رها می‌کردم و می‌رفتم.
* بعد در سایپا ماندی، از سیر این 16 سال حضورت در سایپا راضی بودی؟
اگر بخواهم صددرصد بگویم که خداوکیلی نه ... ما بعد از قهرمانی در لیگ که سال 85 اتفاق افتاد، نه اینکه بخواهم بگویم باید سال‌ها قهرمان می‌شدیم بلکه باید حداقل 3ـ2 سال در تیم فوتبال سایپا برای آسیا سهمیه می‌گرفتیم.
* در سال 85، تو در تیمی که علی دایی بازی می‌کرد، کاپیتان بودی یعنی علی دایی پشت سر تو به میدان می‌رفت، این عجیب نیست؟ تو در شرایط خاصی فوتبال بازی کردی که یکی از مهمترین ویژگی‌هایش کاپیتان بودن در تیمی است که سرمربی برایش بازی می‌کند؟
اول فصل لورانت آمد و من را به عنوان کاپیتان انتخاب کرد، من به او گفتم ما در تیممان علی دایی را داریم که 10 سال بزرگتر از من است و کاپیتان تیم‌ملی بوده، پس بگذارید او کاپیتان باشد. لورانت قبول نکرد و خودش با دایی صحبت کرد و دایی هم گفته بود با کاپیتانی صادقی مشکلی ندارم.
* وقتی لورانت رفت چطور؟
گفتم علی آقا حالا که دیگر شما سرمربی هستی بازوبند روی بازوی شما اعتبار بیشتری دارد و او گفت اصلا حرفش را نزن و به بازیت برس. این بود که او سرمربی تیم بود و من کاپیتان بودم.
* و از آنجا اعتقاد دایی به تو شکل گرفت و هافبک مرکزی تیم‌ملی در دوران سرمربیگریش در تیم‌ملی شدی؟
اشتباه نشود، من نصف بازی‌های ملی خودم را زمان حضور آقای قلعه‌نویی انجام دادم. البته زمانی که جواد نکونام مصدوم بود و کریمی در تیم‌ملی حضور پیدا نمی‌کرد، بازی به من رسید.
* اینکه خیلی متواضعانه است ... تو برای پوشیدن پیراهن تیم‌ملی، محق بودی؛ یعنی باور نداری که حق ابراهیم صادقی بیشتر از 15 بازی ملی بود؟
این را که من نباید بگویم. اگر هم به من باشد که آقای نکونام در زمان حضور من از همه بهتر بودند.

* سال 88 که قطبی سرمربی تیم‌ملی بود در لیگ 7 گل زدی و 11 پاس گل دادی، در سال 88 که قطبی حتی یک بازی ملی به تو نداد چطور؟ یعنی تو نباید در سال 88 دو، سه بازی ملی می‌کردی؟
در این سال مدارک هم برای جام‌ملت‌ها‌ی 2011 از من گرفته شد حتی 6 عکس با لباس سفید و 6 عکس با لباس قرمز تیم‌ملی هم گرفتم و طبق رسم و قاعده به فدراسیون تحویل دادم.
* امسال که نکونام به سایپا آمد بعضی‌ها گفتند که قرار است به نوعی محترمانه زمینه‌های خداحافظی تو فراهم شود اما در 12 بازی سایپا برای تیمت بازی کردی.
بله، البته من از 12 بازی، 10 بار هم یار فیکس بودم اما رقابت است و شرایط رقابت فراهم است.
* تا کی در میدان هستی؟
شرایط بدنیم خوب است اما اگر در پایان فصل سایپا قراردادم را تمدید نکند خداحافظی می کنم و به هیچ تیم دیگری نمی‌روم.
* سایپا بیستمین سال حضورت را جشن می‌گیرد؟
یعنی سال 99؟ نه ... اصلا!
* از دوران اولیه فوتبالت بگو، از دورانی که در پرسپولیس بودی.
سال‌های میانی دهه 70 بود که استانکو به من 4 ـ 3 بازی با تیم بزرگسالان داد، ما در آن سال با محسن بیاتی‌نیا، حسین پاشایی، مهدی تاجیک و جدیدی بودیم و نسل بعد از ما هم در تیم‌های جوانان، هادی عقیلی، خسروم حیدری، وحید طالب‌لو و ... بودند. آخرین بار در شهریور 76 با پرسپولیس در نیمه نهایی جام‌حذفی روبه‌روی شاهین اهواز بازی کردم. بعد هم سرباز شدم و به تیم مقاومت رفتم، خدمتم که تمام شد دیدم آقای مایلی‌کهن در سایپا به جوان‌ها خوب میدان می‌دهد و رفتم سایپا.
* اینکه مایلی‌کهن پرسپولیسی بود در انتخابت نقش نداشت؟
واقعا نه. من به تیمی رفتم که مربیش مهدی امیرآبادی و حسین کاظمی و محسن رسولی را بازیکن کرده بود، آقای مایلی‌کهن من، محسن خلیلی، هادی عقیلی، مسعود شجاعی، سجاد شهباززاده، کاظم برجلو و ... را به تیم سایپا در سال‌های مختلف آورد.
* از مایلی‌کهن و رفتارش بگو.
او خیلی صادق است. کارکردن هم با او سخت است اما من به او مدیونم.
* سایپای کرج را بیشتر دوست داری یا سایپای تهران؟
متولد کرجم و سایپای کرج را بیشتر دوست دارم.
* و پایان؟
از اینکه این همه سال در سایپا بی‌تماشاگر بودم ناراحت نیستم.