اهميت مجلس و مصوّبات آن در نظر امام خميني (ره)

مجلس بايد مسائل را طرح بكند. و رد و بدل و انتقاد صحيح، بدون جار و جنجال، بدون هياهو، مسائل را بگويند. كسى كه مخالف است مخالفت خودش را بدون هياهو بگويد. آن كه موافق است موافقت خودش را بدون جار و جنجال بگويد. و بعد هم رأى بگيرند. وقتى رأى گرفتند، اگر اكثريت رأى داد، و بعد هم برده شد پيش شوراى نگهبان و آنها هم صحيح دانستند اين رأى را، مخالف اسلام ندانستند و مخالف قانون اساسى ندانستند، اگر بعدها بخواهند شيطنت بكنند، اين شيطنتها از مبادى غضب، از مبادى فاسد، بيرون مى‏آيد. بايد سرتسليم به مجلس، يعنى سر تسليم به اسلام وقتى مخالف اسلام نيست، سر تسليم به اسلام فرود آورد. روشهاى غير اسلامى را، اگر هم در باطن ـ خداى نخواسته ـ دارند، نبايد ديگر اظهار بكنند و نبايد اذهان مردم را نسبت به مجلس مشوش كنند. اين يك مسئله‏اى است اساسى، و بايد همه توجه داشته باشند. به مجرد اينكه يك مطلبى برخلاف رأى يك نفر است، نبايد بگويد مجلس درست نيست. اين خودش را اصلاح‏ كند. اين خودش درست نيست...» (صحيفه امام، ج‏14، ص370)