پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : واحدمرکزی خبر: پایگاه اینترنتی هافینگتون پست در مقاله ای به قلم دکتر مجید رفیع زاده نوشت: گرچه تهران یک نظام کاملا متفاوت را در آمریکا ترجیح می دهد، با این وجود بین نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا یکی را بر دیگران ترجیح می دهد.
پايگاه اينترنتي اين روزنامه آمريکايي در مقاله اي نوشت: گرچه تهران يک نظام کاملا متفاوت را در آمريکا ترجيح مي دهد، با اين وجود بين نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري آمريکا يکي را بر ديگران ترجيح مي دهد و آن برني ساندرز سناتور دموکرات است.
سياست ها و موضع گيري هاي نامزدهاي انتخاباتي آمريکا درباره توافق هسته اي، خاورميانه( غرب آسيا) به ويژه سوريه، اسرائيل، عراق و خليج( فارس) از جمله موضوعاتي هستند که ايران در بررسي و انتخاب نامزد مناسب تر( براي منافع خودش) مدنظر گرفته است.
زماني دموکرات ها و جمهوري خواهان ديدگاه هاي تقريبا مشابهي درباره ايران داشتند، اما در چند سال اخير اختلافات آنها در اين خصوص افزايش يافته است.
از آنجايي که دموکرات ها احتمالا به توافق هسته اي بيشتر پايبند خواهند بود، ايران راه ساده تري در جلب موافقت شوراي امنيت سازمان ملل براي لغو تحريم هاي فلج کننده بين المللي در پيش خواهد داشت. اين موضوع( پايبندي آمريکا به توافق هسته اي) مشروعيت بين المللي ايران را افزايش خواهد داد که به تسهيل فعاليت هاي تجاري و نظامي آن در ديگر کشورها کمک خواهد کرد.
اين در حالي است که جمهوري خواهان افزايش نفوذ ايران را در خاورميانه تهديدي براي امنيت ملي آمريکا قلمداد مي کنند. جمهوري خواهان بيش از دموکرات ها از افزايش فعاليت هاي نظامي ايران در عراق و سوريه انتقاد مي کنند. نامزدهاي دموکرات ها ترجيح مي دهند آمريکا در عراق و افغانستان نيروي زميني کمتري به کار گيرد و برهمين اساس چشمان خود را بر روي تحولات ناشي از اين خلاء مي بندند.
دموکرات ها خواهان نزديکي بيشتر با تهران هستند. در صورت انتخاب يک رئيس جمهور دموکرات در آمريکا، تهران احساس مي کند از قدرت بيشتري براي اعمال نفوذ به منظور به دست آوردن مشروعيت و تقويت جايگاه جهاني اش برخوردار خواهد بود. دموکرات ها درباره نبرد ايران عليه دولت اسلامي( گروه تکفيري صهيونيستي داعش) در عراق و سوريه ديدگاه مثبتي دارند. البته اين موضوع گيري براي کوتاه مدت است و در آن تبعات بلندمدت دخالت نظامي ايران و حمايتش از عوامل شيعه در منطقه ناديده گرفته شده است.
دموکرات ها ترجيح مي دهند کمتر در امور خاورميانه دخالت مستقيم داشته باشند. از نظر تهران، عقب نشيني آمريکا از منطقه خلاء قدرتي ايجاد مي کند که يا خودش يا عواملش در منطقه مي توانند اين خلاء را پر کنند. همچنين در نتيجه ظهور داعش و تحولات اخير منطقه اي، دموکرات ها رهبري ايران بر منطقه را به رهبري اعراب ترجيح مي دهند. انتخاب يک رئيس جمهور دموکرات براي آمريکا، توازن قدرت را در منطقه به نفع ايران سوق مي دهد.
با توجه به مسائل ذکر شده و بررسي موضع گيري هاي نامزدهاي دموکرات از جمله هيلاري کلينتون و مارتين اومالي و ساندرز، ايران برنامه هاي ساندرز را بيشتر ترجيح مي دهد. ساندرز بيشتر خواهان انزوا( خودداري آمريکا از دخالت مستقيم در خاورميانه) و موافق مذاکره با تهران است. در آخرين مناظره درون حزبي دموکرات ها، وي بر نقش ايران تاکيد داشت. وي تنها نامزدي است که بارها و قويا بر ديدگاه همکاري با تهران براي حل و فصل مسائل منطقه اي تاکيد کرده است.
کلينتون نامزد پيشروي دموکرات ها در انتخابات رياست جمهوري دخالت منطقه اي آمريکا را بيشتر ترجيح مي دهد. به عنوان مثال وي از ايجاد منطقه پرواز ممنوع در سوريه حمايت مي کند که منافع ايران را در آنجا به خطر مي اندازد.
به نظر مي رسد در صورتي که وي رئيس جمهور آمريکا شود، روابط ايران و آمريکا را تقويت خواهد کرد زيرا کشورهاي اروپايي روابط بهتري با تهران در مقايسه با واشنگتن دارند.
از آنجايي که احتمال پيروزي دموکرات ها در انتخابات رياست جمهوري آمريکا بيشتر است، احتمالا روابط دوجانبه ايران و آمريکا بهتر خواهد شد يا دست کم از اين که هست بدتر نمي شود.
