نیکزاد روز چهارشنبه کجا می رود؟

پس از رای عدم اعتماد مجلس به حمید بهبهانی وزیر پیشین راه و ترابری که در پایان یک استیضاح جنجالی ابراز شد، علی نیکزاد سرپرستی این وزارتخانه را نیز بر عهده گرفت.

احمدی نژاد برای این انتصاب، توجیهش آن بود که بر اساس ماده 53 قانون برنامه پنجم اختیار ادغام هر وزارتخانه ای را دارد و با این استدلال، اخطارهایی را که نمایندگان مجلس و برخی حقوقدانان می دادند و تصمیم رئیس جمهور را غیرقانونی می خواندند، نادیده گرفت.

مشاجره بر سر اختیار دولت در ادغامها به یک مناظره تلویزیونی کشیده شد و فروزنده معاون رئیس جمهور در بحثی کشدار در تلویزیون در برابر محسن کوهکن عضو هیات رئیسه مجلس با دستانی نه چندان پر ظاهر شد. ضربه نهایی را نیز شورای نگهبان وارد کرد و با تفسیری از قانون اساسی ، اعلام کرد دولت قبل از تصویب اصل ادغام وزارتخانه ها توسط مجلس نمی تواند ادغام را انجام دهد. معنای تفسیر شورای نگهبان این بود که انتصاب یک وزیر یه سرپرستی وزارتخانه ادغام شده غیر قانونی است.

اختلاف بر سر این موضوع به جلسه ای در حضور مقام معظم رهبری موکول شد و در آن جلسه نیز مقرر گردید نظر شورای نگهبان ملاک قرار گیرد.

مشکل دیگری نیز از راه رسید. حکم سرپرستی نیکزاد بر وزارت راه سه ماهه بود و این مدت به سرانجام رسیده بود. بنابر این وی نمی توانست به عنوان وزیر راه حتی یک دستور صادر کند. او راه حل را در حکم حکومتی یافت و از رهبر انقلاب تا پایان خرداد فرصت خواست که با موافقت ایشان می تواند فقط تا آخر خرداد در وزارت راه بماند.

دوهفته قبل، دولت لایحه تاسیس وزارت امور زیربنایی را که متشکل از وزارتخانه های مسکن و راه است به مجلس تقدیم کرد. نمایندگان به اختیارات این وزارتخانه، اختیارات وزارت ارتباطات را نیز افزودند که شورای نگهبان آن را رد کرد.

به این ترتیب هنوز وزارتخانه جدیدی تشکیل نشده و سرپرستی نیکزاد بر وزارت راه نیز در شرف اتمام است. تصویب وزارتخانه جدید در مجلس  و تصویب شورای نگهبان هم لااقل 2هفته زمان می برد.

آیا از بامداد اول تیر، نیکزاد به تصدی وزارت مسکن - شغل سابقش- اکتفا می کند ویا به خاطر سردرگمی های ماههای اخیر که وی را متزلزل کرده و دستوراتش در هیچ یک از دو وزارتخانه از قاطعیت برخوردار نیست، ترجیح می دهد  مدتی خانه نشین بماند؟