دلخوری‌‌ام از این بود که علیرضا قزوه گفت شما می‌خواهید شعر بخوانید؟ در حالی که از 3 روز قبل می‌دانست می‌خواهم شعر بخوانم
«محمدحسین جعفریان» شاعر و مستندساز که به انتقاد از برخورد او در شب میلاد امام حسن(ع) و جلسه دیدار شاعران با رهبر معظم انقلاب اشاره شده بود، در گفتگویی انعکاس خبر مذکور را جهت‌دار عنوان کرد!
جعفریان گفته است: به اعتقاد بنده دوستانی که بعدها در مطبوعات با این موضوع برخورد کردند هنرشان باید این می‌بود که موضوع را به گونه رخ داده، منعکس کنند نه اینکه به سبب ضایع کردن فردی خبری را به شکلی تنظیم کنند که قابل سوء استفاده باشد. وی در گفتگویی مفصل با فارس نکات قابل توجهی در خصوص شب شعر بیت رهبری عنوان کرده که در ادامه بخش‌هایی از آن را می خوانید:
* نکته جالب اینکه در سال‌های گذشته هر شاعر شعری را که داشت به راحتی قرائت می‌کرد و نه کنترلی بود و نه اعتراض نسبت به اینکه فردی شعری را بخواند؛ این میان افراد رایج بود که حتی شعری که در مطبوعات نمی‌توان منتشر کرد در محضر رهبر انقلاب می‌توان خواند.
* این اتفاق بدون خللی رخ می‌داد یعنی ما اشعاری داشتیم که حتی برخی مطبوعات جرأت انتشار آن را نداشتند، اما همان شعر به راحتی نزد رهبری خوانده می‌شد؛ این‌بار هم بر اساس همین تصور قصد انجام این کار را داشتم اما دوستانی که به نحوی طی این چند سال در کار دخیل شدند، تنها با شنیدن 2 بیت از این اثر به این نتیجه رسیدند که خوانش شعر در این محفل جایز نیست.
* اعتراض بنده بر این اساس بود که اگر فردی همانند من که شاید به ناحق شهره شده به عنوان شاعر انقلاب و شاعر برگزیده ادبیات دفاع مقدس یا شاعر برگزیده شعر انتفاضه و فلسطین و شهره به جانباز بودن است، پس صلاح نظام می‌داند و نیاز نیست به ما نیز تذکر داده شود که چه مواردی نیاز نیست مطرح شود.
* با این تصور سروده‌ام همراهم بود و قرار بود قرائت کنم، اما دوستان مانع خوانش بنده شدند، بنده هم احساس کردم باید این تذکر را خدمت رهبر انقلاب بدهم.
* چند سال قبل هم «عاشقانه‌های یک کلمن» را در این دیدار خواندم، اما پس از جلسه هم برخی معتقد بودند نباید این شعر خوانده می‌شد، اما پس از قرائت آن رهبر انقلاب بنده را بسیار تحسین کردند و فرمودند بدهید شعر را خوشنویسی کنند و در بنیاد جانبازان و ایثارگران آویزان کنند.
* به هر حال در دیدار آن شب دیدم که جلسه در حال اتمام است و اشاره‌ای هم به شعرخوانی بنده نشد از این رو درخواست تریبون کردم تا این مهم را تذکر دهم. دلخوری بنده از این بود که برادرم علیرضا قزوه پاسخ داد: "شما می‌خواهید شعر بخوانید؟ " در حالی که ایشان از 3 روز قبل می‌دانست که من قرار است شعر بخوانم.
* فکر می‌کنم درست نیست یک شاعر انقلاب بخواهد در این محفل درخواست قرائت شعر داشته باشد یا متهم شود به اینکه مصالح را نمی‌داند و نمی‌فهمد؛ در واقع این امر تصمیم‌گیری برخی دوستان به جای حضرت آقا است.
* یقین داشتم که حضرت آقا هیچ مشکلی نخواهند داشت، اما در این دیدار دوستان به جای ایشان تصمیم گرفتند که ایشان چه شعری را خوششان خواهد آمد و چه شعری را نمی‌پسندند در حالی که در سال‌های گذشته این رویه نبود.
* متاسفانه کارکرد به شکلی است که به اعتقاد من شعری که به عنوان شعر انقلاب به حیات خود ادامه می‌دهد قوی‌تر از شعری است که در این جلسه عرضه می‌شود؛ صحبت در میان سخنان حضرت آقا بی‌ادبی بود، از این رو سخنان خود را خاتمه داده و به فرمایشات ایشان گوش دادم چرا که سخنان ایشان دقیق بود اما نمی‌دانم تصور برخی دوستان چگونه است؟ برخی در مقابل دوربین‌های تلویزیونی می‌نشینند؛ در این میان فردی می‌خواهد ماموریت خارج از کشورش تمدید شود، دیگری درخواست مدیریت شغل بالاتری دارد عمدتا این افراد را پلکان می‌کنند، برای اینکه به یک وضع بهتری دست یابند؛ اما مهمانانی که از خارج از کشور هستند در دورترین نقطه جای می‌گیرند اما این امر به اصل این جلسه آسیب می‌رساند.
* تلاش برخی برای استفاده‌های دیگر و اینکه به مسئولین مافوق خود نشان دهند که به حضرت آقا نزدیک هستند و به استفاده‌های دیگری به جز استفاده‌های ادبیات می‌اندیشند، نمود دارد. البته از وقتی که محسن مومنی رئیس حوزه هنری این مسئولیت را پذیرفته تمام سعی خود را می‌کند تا این مهم پیش رود اما فکر می‌کنم این امر طول خواهد کشید و مدیریت این جلسه علی‌رغم اینکه یک شب در سال است اما واقعا یک سال کامل زحمت برده و مهم است.
* تاکید می‌کنم کارهایی را که مطبوعات جرات انتشار آنها را نداشتند در محضر رهبر انقلاب خوانده می‌شد از این جلسه بود که می‌فهمیدیم حضرت آقا با چه رویه‌ای از شعرها همسو هستند؛ اما گزارشی که از این دیدار روی سایت‌ها قرار گرفت کاملا جهت‌دار بود؛ حتی برخی نوشتند که برخی شاعران در پایان به بنده اعتراض کردند، اما بسیاری از شاعران شاید در حدود 100 تا 150 نفر از حاضران از بنده تشکر کردند؛ اما برخی خبرنگاران و سایت‌ها این مهم را بد منعکس کردند، اما توضیح بنده زمینه برخی انعکاس‌ها را فراهم کرد.
* احساس می‌کنم این موضوع بسیار کوچک بود؛ به سبب اینکه دوستان پیشاپیش خود تصمیم گرفتند و خود به جای نظام و حضرت آقا صلاح و غیر صلاح را تشخیص دادند که این سخنان را به معضلی مبدل کرد که برخی در صدد سوء استفاده از آنها هستند.
* اداره این جلسات بسیار مهم است، متاسفانه اگر شکل اداره جلسه به گونه‌ای باشد که مسئول اداره کننده درست و به موقع نتواند نکات مهم را تذکر دهد بسیاری از امور تغییر می‌کند؛ سال گذشته ناصر فیض شعری طنز با ردیف علیرضا قزوه را خواند با این مضمون که (وای بر حال تو اگر با تو/ بشود بد علیرضا قزوه! من که می‌ترسم از عواقب آن به محمد، علیرضا قزوه!)؛ این عواقب امسال گریبان بنده را گرفت. به اعتقاد بنده دوستانی که بعدها در مطبوعات با این موضوع برخورد کردند هنرشان باید این می‌بود که موضوع را به گونه رخ داده، منعکس کنند نه اینکه به سبب ضایع کردن فردی خبری را به شکلی تنظیم کنند که قابل سوء استفاده باشد.
