شهر ژنگژو در چین را می توان جزو شهرهایی دانست که این روزها در سیطره کامل دوربین های امنیتی قرار دارد. دوربین هایی که از عینک های پلیس تا شیشه های برخی ساختمان ها را تحت سلطه دارند.
به گزارش سرویس آی تی انتخاب به نقل از نیویورک تایمز، دوربین های هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی در شهرهای مختلف چین از جمله ژنگژو به سرعت در حال نفوذ است. این فناوری گاهی بسیار مفید عمل می کند. برای مثال وقتی یک قاتل فراری را شناسایی می کند یا مجرمی را بین هزاران نفر به پلیس معرفی می کند.
چین با میلیون ها دوربین و میلیاردها خط کد، چه آینده ای دارد؟ این پرسشی است که از سوی بسیاری از کارشناسان داخلی و خارجی این کشور مطرح می شود. درواقع برخی معتقدند اقدامات فعلی چین برای این کشور، آینده ای استبدادی با تکنولوژی بالا رقم می زند.
پکن در حال حاضر فناوری هایی مانند تشخیص چهره و هوش مصنوعی را در اختیار دارد که 1.4 میلیارد نفر را شناسایی و پیگیری می کند. این سیستم قرار است در حکم یک سیستم نظارتی گسترده و بی نظیر ملی عمل کند که با کمک صنعت و فناوری پر رونق خود، به دنیا غلبه کند.
شان جون، معاون رئیس پلیس ایستگاه راه آهن ژنگژو، جایی که قاچاقچی های هروئین از طریق دوربین های مبتنی بر هوش مصنوعی گرفتار شدند می گوید: " تا پیش از این همه چیز(از جمله دستگیری قاچاقچی ها) غریزی بود و گاهی مجرمان را تشخیص نمی دادیم. اما اکنون شرایط ایده آل شده است."
چین به طور معمول در خصوص تکنولوژی های جدید اینگونه استنباط می کند که قرار است این تکنولوژی ها جهان را دموکراتیزه تر از همیشه کنند، مردم را رها تر کنند و البته چین را به جهان متصل کنند. اما این روزها در خصوص ایده آل های چین حرف و حدیث های پرشماری مطرح می شود.
در برخی از شهرها، دوربین ها ایستگاه های قطار را به طور دائمی اسکن می کنند. صفحه نمایش داخلی ایستگاه ها به سرععت چهره افرادی را که توان پرداخت هزینه بلیط ندارند نمایش می دهد و اسکنر تشخیص چهره ورودی های مجتمع های مسکونی افراد غریبه را تشخیص می دهد. همه این تشخیص ها به این دلیل میسر می شود که چین حدود 200 میلیون دوربین نظارتی دارد ، رقمی که 4 برابر بیشتر از ایالات متحده است.
چنین تلاش هایی گسترده برای استفاده از تکنولوژی تشخیص چهره ترتیب داده است. از این تکنولوژی برای سیستم های هواپیمایی، رزرواسیون هتل ها و حتی سفرهای ماشینی استفاده می شود.
مارتین چورزپا، یکی از همکاران موسسه اقتصاد بین المللی پترسون در این خصوص به نیویورک تایمز می گوید: "این راهکارها به طور بالقوه مسیری کاملا جدید برای دولت و مدیریت اقتصاد و جامعه است.هدف«مدیریت الگوریتمی» است."
نظارت جدید چین بر اساس یک ایده قدیمی شکل گرفته است: "تنها قدرت قوی میتواند نظم را به یک کشور آشفته تقدیم کند. مائو این فلسفه را سرلوحه رسیده به اهداف خود قرار داده بود، اما قانون او قحطی و سپس انقلاب فرهنگی را به وجود آورد."
جانشینان او نیز خواستار نظم هستند اما چینی ها در تلاشند یک درک جدید را شکل دهند.با همه این ها باید دید آیا چینی ها می توانند اقتصاد خود را به واسطه همین تکنولوژی ها رشد دهند یا خیر.
رویا پاک سرشت
