تاریخ حضور انگلیس در اقتصاد ایران

ایران دیپلماتیک: تظاهر اقتصادی یا حقیقت اقتصادی گسترش رابطه اقتصادی و تجاری ایران با انگلستان به دوره صفویه باز میگردد که از همان آغاز شیبی به سوی گسترش منافع انگلستان به خود گرفت تا جایی که ایران را به مستعمره ای برای این کشور تبدیل کرد ولی انقلاب اسلامی در سال 1357 معادلات استثمار جویانه غربی ها را بر هم زد و از آن زمان تا کنون با سیاستهای ناشایست انگلستان شیبی نزولی دااشته است تا جایی که در 2-3 سال اخیر رقم تجارت بین دو کشور بسیار کاهش یافته  و از بیش از یک میلیارد پوند به کمتر از 300 میایون پوند در سال رسیده و سرمایه گذاری انگلیس در ایران طی چند سال اخیر نزدیک به صفر بوده است.

البته اگر بخواهیم به گوشه ای از این مبادلات اقتصادی نگاه کنیم خواهیم دید که اجناسی چون واردات سیگار درصد عمده ای از این تجارت را در اختیار داشته است و در رابطه با واردات تجهیزات نفتی همواره کار شکنی این کشور وجود داشته است، که سیاست های اشتباه مقامات انگلیسی را میتوان مسبب این روند نزولی دانست، چرا که انگلیسی ها همیشه به ایران نگاهی اربابی- رعیتانه داشته اند و حفظ منافع خود را بر هر چیزی ترجیح داده اند و در راه حفظ منافع کثیف خود از هیچ کار غیر انسانی ابایی نداشته اند که از نمونه این اقدامات خبیثانه در کشور خود میتوان به موارد زیر اشاره کرد: انگلیسی ها حدود نیم قرن منابع نفتی ایران را به اسم شرکت نفت ایران انگلیس غارت کرده اند، همواره شخصیتهای لایق و وطن دوست کشور از امیرکبیر گرفته تا دکتر شهریاری را مستقیم یا غیرمستقیم به شهادت رسانده ادند، در تمام جنگ ها از مهمترین حامیان دشمنان ملت ایران بوده اند و در جنگ تحمیلی حدود 400 تانک را که ایران قبلا خریداری کرده بود را تحویل نداد و حتی از پس دادن پول خرید آنها به ایران سر باز زدند.

انگلیس دشمن اصلی اسلام و از حامیان منحرفان دین چون بهائیان و دین ستیزان بوده است، در فتنه سالهای 78 و 88 از مهمترین حامیان آشوبگران و پناهگاهی امن برای براندازان بوده است، در تمامی مراحل نزدیکترین یاور آمریکا برای تحت فشار قرار دادن ایران از جمله در تحریم ها بوده است.

کار شکنی در مذاکرات پرونده هسته ای ایران و سوق دادن این مسئله به سمت امنیتی شدن، در ترانزیت و مواد مخدر و فحشا به ایران در راستای نابودی قشر جوان جامعه نقش غیر قابل انکاری داشته است، در دروغ پراکنی علیه جمهوری اسلامی ومنافع آن از طریق رسانه هایی چون بی بی سی کوتاهی نکرده است، این ها تنها گوشه ای از کارنامه سیاه روابط ایران و انگلستان است.

اکنون که خیانات این کشور فرومایه بر کسی پوشیده نیست و نماینده گان مردم خواهان قطع رابطه و پایان دادن به دست اندازی این کشور در منافع مادی و معنوی ایران هستند و دانشجویان انقلابی نیز در اقدامی شجاعانه بر ایستادگی در برابر این روباه پیر استعمارگر پافشاری کردند و روابط اقتصادی وسیاسی دو کشور در پایین ترین سطح است، فرصت خوبی را در اختیار ایران قرار داده تا برای همیشه دست استعمار پیر را از کشور کوتاه کند و نباید به سناریوهای فرار به جلوی آنها نظیر تحریم بانک مرکزی ایران را که بار روانی آن بیشتر از بار اقتصادی آن است توجه نمود زیرا که روابط اقتصادی ما آنقدر پایین است که تاثیر چندانی در اقتصاد ما نخواهد داشت در ضمن تاریخ روابط 300 ساله دو کشور نشان داده که هیچگاه رابطه با انگلستان به نفع ایران نبوده و همیشه ایران در نقش یک قربانی برای حفظ منافع انگلستان بوده است و البته در روابط خود با این کشور نباید این سخن حکیمانه امام راحل را که فرمودند: رابطه ایران و انگلیس مثل رابطه گرگ و میش است را نادیده گرفت.