پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : تقويم ديواري هنر محيطي سال 2012 (هنر محيطي در دنياي طبيعي) با آثاري از سه هنرمند محيطي ايران توسط «آمبر لوتوس» منتشر شد.
به گزارش انتخاب به نقل از ایسنا، اين تقويم ضمن نظرخواهي از نهادهاي متخصص هنر محيطي، جديدترين رويدادهاي هنر محيطي در عرصه جهاني را منتشر مي‌كند.
اثر احمد نادعليان با عنوان «لذت حياتي دوباره» در صفحه ژانويه اين تقويم منتشر شده است و از اين رو سال نو ميلادي 2012 با اثر اين هنرمند ايراني آغاز مي‌شود.
علاوه بر آن اثر مشترك «تارا گودرزي» و «عاطفه خاص» نيز با عنوان «گلي براي طبيعت» در صفحه مربوط به ماه مارس چاپ شده است كه سال نو ايراني را دربرمي‌گيرد.
پيش از اين در سال 2009 ميلادي اثر احمد نادعليان با عنوان «ماهي‌هاي رويائي» كه مربوط به جشنواره هنر محيطي خليج فارس بود در همين تقويم منتشر شده بود و اين دومين باري است كه اثر اين هنرمند ايراني در اين تقويم منتشر مي‌شود.
در تقويم سال 2012 هنر محيطي آمده است:
«هنر محيطي جشن ارتباط ما با دنياي طبيعي است كه بواسطه زيبائي،علوم، استعاره و احياي زيست محيطي شکل مي‌گيرد. اين هنر در بر گيرنده يک چشم‌انداز غافلگير کننده از رويکردهائي است از هنرهاي گذرا «هنر در طبيعت»، مجسمه‌هايي که فقط چند ساعتي باقي مي‌ماند و با زمين يکي مي‌شود، تا چيدمان‌هايي با رويکرد هنر زيست محيطي که اساس جمعي دارند و تميز کردن نقاط گسسته و ترويج فهم عمومي مسائل بومي و جهاني مسائل محيطي را شامل مي‌شود.
پانزده طرحي که در ترکيب اين تقويم فراهم شده در صدد است نمونه‌هايي از بعضي از آخرين شکوفائي‌ها در اين زمينه را نشان دهند و نقش هنر در خلق يک فرهنگ جهاني پايدار را ترويج نمايند.
همچنين در بخشي از صفحه‌اي که اثر احمد نادعليان را در برمي‌گيرد، نوشته شده است: «نادعليان حجاري‌هايش را به عنوان هديه به اماکن ناديده گرفته شده در همه قاره و همچنين سرزمين مادري‌اش ايران در پلور تقديم مي‌كند.
رودخانه‌هاي پلور زماني پر از ماهي بود، اما همانطور که آنها آلوده شدند، ماهي‌ها نيز ناپديد شدند. براي هنرمند، راه رفتن در حاشيه رودخانه و شستشوي سنگ‌هاي تخت حجاري شده، نه تنها يک اجرا، بلکه يک عمل آئيني است. بسياري از حجاري‌هايش ماهي‌ها و يا مارها که در شمال ايران هستند، باور بر اين است که نشانه گنج، شفا بخشي و يا باروري هستند.
نادعليان بواسطه اين کارهاي هنري نشان مي‌دهد که که رودخانه هنوز زنده است، حتي اگر فقط سنگ‌هاي حجاري شده باقي مانده‌اند. »
در صفحه ديگري که به اثر مشترک «عاطفه خاص» و «تارا گودرزي» نيز اختصاص دارد، در بخشي آمده است:« اجراهاي مشترک، چيدمان‌ها و پروژه‌هايي با مواد کامواي پشمي در طبيعت، اين دو را در مرکز جنبش رو به رشد هنر محيطي در ايران قرار داده است.
قلاب دوزي‌هاي پشمي در مقياس بزرگ و بافته‌هاي کاموايي تابيده شده آنها ، ماندالاهايي در هم آميخته بر سواحل صخره‌ايي و مناظر جنگل‌ها به مفهومي از زندگي گسترانيده مي‌شوند. نقش دايره‌اي بخشي از سنت‌هاي صنايع دستي محلي از منطقه اصفهان الهام گرفته شده و يادآور حسي از جهان به مانند يک کل و واحد هست.«گلي براي طبيعت» در بيست و پنجمين جشنواره هنر محيطي در جزيره هرمز اجرا شد و به مانند هنري غير مانا در طبيعت ، به دقت عکاسي شده است.»
