مدتی پیش انتشار یک عکس از مدل مشهور «بلا حدید» منجر به حواشی بسیاری شد. نحوه انتشار این عکس از برند کالوین کلین به شکلی بود که شائبه هایی را در مورد هویت و تمایلات بلا حدید ایجاد کرد و در نهایت نیز منجر به عذرخواهی شد. اما نکته مهم این عکس حضور یک شخص دیگر کنار بلا حدید بود. در این عکس یک مدل مشهور دیگر که به سوسا مشهور است حضور داشت. اما این شخصیت اصلا انسان نبود.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب به نقل از نیویورک تایمز، این روزها ارتش مجازی مدل های دیجیتالی به صفحات مجازی حمله کرده اند. مدل های مشهوری مارگوت، شودو و ژی تا حدی با استقبال مخاطبان همراه شده اند که صفحات مجازی آنان نیز بسیار پر بازدید است.
لیل میکیلا مشهور به سوسا در اینستاگرام 1.6 میلیون دنبال کننده دارد. او یک شخصیت کامپیوتری است و در سال 2016 توسط یک شرکت لس آنجلسی طراحی شده است. بر این اساس شاید بتوانیم کارفرمای او را یک شرکت مشهور سیلیکون ولی بدانیم. این شخصیت پر طرفدار مدل رسمی برند ایتالیایی پرادا است و تا حدی برای این شرکت مهم است که حتی برای طراحی خالکوبی های بدنش از یک هنرمند مشهور که سابقه همکاری با مایلی سایرس خواننده آمریکایی را دارد کمک گرفته شده است.
جالب است بدانید تا همین سال گذشته بسیاری از طرفداران این مدل نمی دانستند که او اصلا انسان نیست بلکه یک طرح کامپیوتری است. موفقیت او یک سوال برای شرکت هایی که امیدوارند با مصرف کنندگان ارتباط برقرار کنند ایجاد کرد. آن ها از خود پرسیدند چرا برای تبلیغ در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی به جای نیروی انسانی از سوپرمدل های مصنوعی و طراحی شده توسط پیکسل های کامپیوتری استفاده نکنیم؟
این همان چیزی است که برند بالمین از سال گذشته روی آن سرمایه گذاری است.این برند از طراحان خود خواسته تا مدل هایی با نژاد های متنوع طراحی کنند. در نتیجه سه مدل مشهور سفید پوست، سیاه پوست و آسیایی تبار طراحی کرد. این روزها نیز شرکت های دیگر از بالمین پیروی می کنند.
شبیه سازی های انسانی سالهاست وجود داشته و در سریال های تلویزیونی، بازی ها و حتی گروه های موسیقی از این شخصیت ها استفاده شده است. فراموش نکنیم که اخیرا نیز شینهوا؛ رسانه رسمی چین، یک مجری مجازی معرفی کرد که می تواند بیست و چهار ساعت در شبانه روز کار کند. مدتی پیش نیز برخی پژوهشگران فضای مجازی پیشبینی کردند به زودی شخصیت های مجازی حتی جایگزین کارمندان می شوند.
کمیسیون تجارت فدرال ایالات متحده نسبت به این شخصیت های دیجیتال موضعی خنثی دارد و مدتی پیش اعلام کرده که: تا به حال به طور خاص در مورد استفاده از شخصیت های مجازی بحث نشده است اما شرکت هایی که از شخصیت های تبلیغاتی مجازی استفاده می کنند، باید اطمینان حاصل کنند که هیچ تبلیغ گمراه کننده ای انجام ندهند."
اما چرا باید در مورد اینفلوئنسرها یا تبلیغ گران مجازی غیر انسانی ناراحت باشیم وقتی که می دانیم حتی انسان ها نیز وقتی در اینستاگرام تبلیغ می کنند نقاب به چهره می زنند و شخصیت اصلی خود را نشان نمی دهند؟ همه این مبلغان تلشا می کنند خود را شاد، پر انرژی و راضی از برندهایی که تبلیغشان را می کنند نشان دهند.
این شرایط موافقان و مخالفانی دارد. برای مثال برایان گلد، مدیر اجرایی #Paid، که متکی به حضور اینفلوئنسرها یا مبلغان شبکه های اجتماعیست می گوید حضور مدلهای مجازی می تواند یک شرایط خطرناک ایجاد کند چرا که مصرف کنندگان نمی توانند به این نوع تبلیغات اعتماد کنند. الکسیس اوحانیان، یکی از بنیانگذاران Reddit در نظری متفاوت گفت: "این فعالیت ها به نفع برند ها است و به همین دلیل است که مارک ها با آواتار های مجازی کار می کنند."
برند KFC نیز اخیرا یک مدل مجازی جدید را در شبکه های اجتماعی معرفی کرد. این مدل قرار است نقشی پررنگ در تبلیغات ایفا کند.استیو کلی، مدیر ارشد دیجیتال و شبکه های مجازی KFC، گفت: "این فرصتی جدید برای ما بود که با مدلهای مجازی کار کنیم و اتفاقی جوابی مثبت نیز بگیریم."
با همه این جذابیت ها برخی نگرانند که این حضور شخصیت های مجازی تبعاتی حقوقی داشته باشد. فراموش نکنیم که دیپ فیک نیز به نوعی شباهت هایی به این روش دارد. حتی در این سالها برخی افراد پیدا و مدعی شده اند که مدلهای مجازی از آنان الگو گرفته اند. با همه اینها تعداد شخصیت های مجازی وابسته به برندهای مشهور رو به افزایشند و باید دید نتیجه این تصمیم چه خواهد بود.
