عصام نعمان در القدس العربی نوشت: جنگ میان ایران و آمریکا همچنان ادامه دارد؛ جنگی که ظاهری اقتصادی دارد، اما در واقع، همه جانبه است و از آخرین زمینه های آن، حوادثی است که در جولان سوریه بوقوع می پیوندد. طی یک ماه و نیم، اسرائیل دو حمله به پایگاه ارتش سوریه در تل الحاره ترتیب داد؛ منطقه ای که نقطه جاسوسی بصری و الکترونیکی در سوریه محسوب می شود.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: اسرائیلی ها مدعی اند که ایران و حزب الله با همکاری سوریه، پایگاههای جاسوسی و اطلاعاتی برای جمع آوری اطلاعاتی در راستای انجام عملیاتی علیه تل آویو، بنا نهاده اند. همانطور که صهیونیستها ادعا می کنند حزب الله و یگانهایی از مقاومت، نیروهایی هستند که این عملیات را انجام می دهند؛ چرا که به موجب توافقی که با وساطت روسیه صورت گرفت، نیروهای ایران در فاصله 80 کیلومتری مرزهای جولان اشغالی حضور نمی یابند.
تمام این ادعاهای اسرائیل، خواه بر پایه واقعیت باشد، یا ساختگی، اشاره به این مهم دارد که عملیاتی در جنوب سوریه در حال انجام است، که طبق نقشه ایالات متحده و اسرائیل و در راستای جلوگیری از وقوع جنگ با ایران، صورت می گیرد و طی آن، تل اویو و واشنگتن تلاش می کنند جنگ نرم را جایگزین یک جنگ نظامی فراگیر و پر هزینه کنند. علاوه بر اینکه آمریکا و اسرائیل به دنبال سرگرم کردن هم پیمانان ایران و در مقدمه آنها، سوریه و حزب الله هستند؛ به این ترتیب که انها را درگیر مقابله های نظامی محدود می کنند، تا به این وسیله، به نوعی، جنگ اقتصادی علیه ایران و هم پیمانانش را به اوج برسانند؛ چرا که دولت ترامپ تصور می کند که جنگ اقتصادی در حال به بار نشستن و نتیجه دادن است و تولید نفت ایران از 2.5 میلیون بشکه در روز، به کمتر از 400 هزار بشکه رسیده است؛ امری که به زعم واشنگتن، تهران را مجبور به بازگشت به مذاکرات می کند.
اما در میان این تحولات و احتمالات، یک سوال مهم در اذهان باقی می ماند، که مربوط به نقش روسیه در حوادث جاری؛ بویژه در جنوب سوریه، شمال شرقی و غرب ان است. ایا روسها هم پیمان محسوب می شوند؟ یا اینکه تنها نقش پلیسی را ایفا می کنند که مراقب میزان پایبندی طرفهای درگیر، به توافق های سیاسی و میدانی است؟
