قصدم آدم‌ربایی نبود/ فیلم پلیسی می‌بینم، شب نمی‌توانم بخوابم

متهم ردیف اول یک پرونده آدم ربایی با بیان اینکه قصدش آدم‌ربایی نبوده است، می‌گوید: مدیرعاملم پولشویی می‌کرد و من با توجه به نیاز مالی که داشتم می‌خواستم از او مبلغ ۵۰۰ هزار دلار بگیرم.

در تاریخ یازدهم مهرماه سال گذشته ۵ جوان با دزدیدن مدیرعامل یک شرکت بازرگانی اقدام به آدم‌ربایی و اخاذی از وی می‌کنند. شایان متولد سال ۷۴ که در این شرکت بازرگانی مشغول به کار بوده با توجه به اختلاس ها و پولشویی که در این شرکت توسط مدیرعامل انجام می‌شد، برای این آدم‌ربایی برنامه‌ریزی کرده و از دوستانش خواسته بود تا به او کمک کنند. آنها برای انجام برنامه‌شان به فرودگاه می‌روند و مدیرعامل را که از سفر بازگشته بود، با خود می‌برند، در نهایت این ماجرا بدون اخذ وجهی به پایان می‌رسد و مدیرعامل نیز شکایتش را از آدم‌ربایان پس گرفته و رضایت می‌‌دهد، اما نماینده دادستان درخواست اعمال اشد مجازات نسبت به همه متهمان این پرونده را دارد و از همین رو جلسه‌ای با حضور همه متهمان در شعبه دهم دادگاه کیفری استان برگزار شد.

در ادامه بخشی از مشروح این جلسه دادگاه را می‌خوانید:

قاضی خطاب به متهم ردیف اول: آیا اتهام آدم‌ربایی و اخاذی را قبول دارید؟

متهم ردیف اول: خیر، من اتهام وارده را قبول ندارم، چراکه قصد آدم ربایی نداشتم. مدتی بود که با دختر خانمی نامزد کرده بودم و قرار بود تا قبل از ازدواج خانه‌ای برای ایشان بخرم که متاسفانه با توجه به وضعیت اقتصادی جامعه و افزایش قیمت‌ها نتوانستم خانه بخرم از همین رو با توجه به اینکه می‌دانستم مدیرعامل شرکتی که در آن مشغول به کار بودم در کار واردات و صادرات است و اختلاس و پولشویی انجام می‌دهد، از همین‌رو تصمیم گرفتم تا او را تحت فشار قرارداده و مبلغی پول از او دریافت کنم.

قاضی خطاب به متهم ردیف اول: آیا این اقدام شما آدم ربایی نیست؟

متهم ردیف اول: خیر، ما مدیرعامل شرکت را از مقابل فرودگاه امام خمینی سوار خودرو کردیم او آزاد بود هرکاری که می‌خواست انجام می‌داد، حتی برای خرید سیگار نیز خودش از ماشین پیاده شد و دوباره به خودرو بازگشت. من در یک مسیر نادرست قرار گرفتم و از کرده خود پشیمان هستم.

قاضی خطاب به متهم ردیف اول: آیا برای اجرای این نقشه از قبل برنامه‌ریزی کرده بودید؟

متهم ردیف اول: دوبار با دوستانم صحبت کردم. ما فقط می‌خواستیم تخلفاتی را که آقای مدیرعامل انجام می‌دهد به او بگوییم و در مقابل از او مبلغ ۵۰۰ هزار دلار دریافت کنیم.

قاضی خطاب به متهم ردیف اول: دوباره از شما سوال می‌پرسم آیا اتهام آدم‌ربایی و اخاذی را قبول دارید؟

متهم ردیف اول: خیر، من فقط فیلم آدم ربایی می‌بینم و شب نمی‌توانم بخوابم. آن روز هم بعد از چند ساعت آقای مدیرعامل را رها کردیم و ایشان رضایت داده‌اند.

قاضی خطاب به متهم ردیف اول: کمی درباره روز حادثه توضیح دهید؟

متهم ردیف اول: من در یک شرکت واردات و صادرات کار می‌کنم مدتی بود که متوجه شده بودم مدیرعامل شرکت برای واردات کالا ارز دولتی دریافت کرده، اما کالاهای وارداتی را به قیمت ارز آزاد در بازار عرضه می‌کند. همچنین تخلفات دیگری مانند پولشویی را نیز انجام می‌دهد. باتوجه به اینکه نیاز مالی داشتم تصمیم گرفتم در این باره با مدیرعامل شرکت صحبت کرده و از او پول بگیرم از همین رو با چند نفر از دوستانم تصمیم گرفتیم پس از بازگشت مدیرعامل از سفر به فرودگاه برویم و به او بگوییم برای پاره‌ای از توضیحات باید به پلیس آگاهی بیایید و او را بترسانیم و مبلغ مورد نظرمان را از او بگیریم.

متهم ردیف اول ادامه داد: با دو ماشین پژو به فرودگاه رفتیم و قرار شد یکی از دوستان در نقش مامور آگاهی با اسلحه تقلبی که همراه داشت، آقای مدیرعامل را بازداشت کرده و به اصطلاح به آگاهی منتقل کند. ما در حالی که دستان مدیرعامل را دستبند زده بودیم تا نزدیکی محل آگاهی شاپور رفتیم و از او خواستیم تا مبلغ ۵۰۰ هزار دلار به ما بدهد که در نهایت مبلغ ۵۰ هزار دلار را توافق کردیم و قرار شد تا مدیرعامل در اختیار همدستانم باشد و من برای دریافت پول به شرکت بروم.

وی ادامه داد: زمانی که به شرکت رسیدم ماموران آگاهی در آنجا بودند از همین رو ترسیدم و فرار کردم حتی با دوستانم نیز تماس نگرفتم. آنها نیز بعد از ساعتی که من بازنگشتم آقای مدیرعامل را رها کردند. ایشان نیز شکایتشان از ما را پس گرفتند و رضایت دادند.

متهم ردیف اول تصریح کرد: من قصد آدم‌ربایی نداشتم در این مدتی هم که زندان بودم رابطه مادر و همسرم بسیار خوب شده است و از این بابت خیلی خوشحال هستم.

در ادامه جلسه دادگاه قاضی ۴ متهم دیگر این پرونده را احضار و از آنها نیز درباره روز حادثه سوالاتی را پرسید.

پس از اخذ اظهارات دیگر متهمان جلسه برای صدور رای نهایی به پایان رسید.