استقلال و پرسپولیس را گروگان گرفته اند!

سید مهدی فاطمی: کشوری هستیم با هشتاد میلیون نفر یارانه بگیر(طبق اعلام رسمی دولت) و بیست / سی میلیون یارانه نگیر! تصور کنید بیش از هفتاد درصد از این جمعیت را طرفداران دو تیم بزرگ پایتخت تشکیل داده باشند.هوادارانی با تعصب که تیمهای محبوبشان را تا سرحد وجود دوست دارند.
در دنیای مدرن امروز محال است برندهایی این چنین با مشکل مالی و اقتصادی مواجه شوند چرا که نامشان به تنهایی سود آور و سرمایه جذب کن است.
استقلال و پرسپولیس در گذشته های دور صاحب ورزشگاه ، امکانات و دارایی های منقول و غیر منقول متعدد بوده اند که بعد از انقلاب مصادره گردیده و روزهایی را شاهد بوده ایم که به قول علی پروین کل موجودیت یک باشگاه بزرگ در صندوق عقب پیکان او جمع بوده است اما همان تیم بدون دفتر و دستک و تشکیلات از نمونه امروزی و دولتی اش با صلابت تر بازی می کرد.بازیکنش نه با ماشینهای گران قیمت و سوپر لوکس که با تاکسیِ خودش می آمد و مسافرانش را پیاده کرده و بعد از بازی دوباره مسافر میگرفت و خرج زندگی اش را از این راه و نه فوتبال در می آورد.فوتبال عشق بود و هواداران عاشق.
استادیوم صدهزار نفری را تا بیخش پر میکردند و پنجاه شصت هزار نفر هم پشت درهای بسته میماندند.اینها برای زمانی ست که پول آنچنان در فوتبال دنیا نقش آفرینی نمیکرد و باشگاهداری به صورت حرفه ای امروز در نیامده بود
دنیای مستطیل سبز تغییرات مثبت و رو به رشدی را در پیش گرفته است.اسپانسرهای قوی وارد کارزار شده و نامهای بزرگ و پرطرفدار را تحت پوشش گرفته اند.فوتبال تبدیل به یکی از پولساز ترین صنایع دنیا شده و درآمد خوبی نصیب سرمایه گذارانش شده است.تلویزیونها برای پوشش مسابقات حق پخش میدهند و چهره‌های مطرح در فضای مجازی هر یک برای خود رسانه ای پر مخاطب شده اند. در چنین وضعیتی دو تیم بزرگ فوتبال ما را در اختیار وزارت ورزش گذاشته اند.مالکیت همزمان در حالی که اسپانسر مشترک داشته و حتی از البسه یک شرکت استفاده میکنند!مدیران منتصب در راس این دو باشگاه معمولا مورد غضب هواداران قرار گرفته و‌متهم به ناکارآمدی و سو مدیریت میشوند.عدم آشنایی این نورچشمی های وزیر با فوتبال سبب شده است تا بدهی های دو باشگاه سر به فلک کشیده و پرونده های زیادی در داخل و خارج از کشور داشته باشند.در این بین عده ای به غلط منتِ هزینه کردن دولت برای این دو تیم را بر سر هواداران می گذارند که اگر وزیر پای این تیم ها نایستد نابود می شوند و چنین و چنان در حالی که فقط نام پرسپولیس و استقلال بر کل ورزش و زیر مجموعه های ریز و درشت وزیر می‌چربد.
شما این تیم‌ها را‌حمایت نکنید، بگذارید از فرط بی پولی به مرز انحلال برسند به دسته های پایین تبعیدشان کنید.فقط اجازه دهید نفس کشیده و خودشان باشند، آنوقت خواهید دید که بسیار قوی تر از امروز بازگشته و دوباره سروری میکنند.این تیم‌ها پایگاه مردمی دارند و البته همین جایگاه و محبوبیت دلیل محکمی برای پا پس نکشیدن وزیر از مالکیت و عدم تمایل به واگذاری به بخش خصوصی باشد!
از خودسوزی سحر و برق گرفتگی عماد و دیگر فجایع رخ داده در روزهای اخیر که بگذریم دربی ۹۰ آیینه ای تمام نما از نحوه اداره دولتی فوتبال ما بود! سکوهای استادیوم آزادی برای اولین بار بود که اینهمه غایبِ شهرآورد به خود می دید! در یک سوی میدان پرسپولیس با ترکیب دست نخورده و تقریبا همیشگی اش حاضر بود و در آن سمت میدان حریفی که نسبت به آخرین دربی بیش از هشتاد درصد تغییر را در ترکیبش می‌دید.تقابل این دو فرزند‌خوانده وزیر را نهایتا آن برد که کمترین تغییر در نفراتش را طی سه چهار سال گذشته داشته.برخلاف آبی ها که محله برو بیا مدیران ،معاونین، مربیان و بازیکنان بوده اند. طرفداران استقلال گرایشات رنگی وزیر را عامل ناکامی های چند فصل اخیر تیمشان میدانند.آنها معتقدندشخص سلطانی فر اداره پرسپولیس را عهده دار بوده و نوکر و چاکرانش را برای رتق و فتق امور تیم رقیب گمارده است!
کوچ دسته جمعی بازیکنان استقلال در پایان هر فصل را از جمله شاهکارهای خدم و حشم و اعوان و انصار آقای وزیر میدانند در حالیکه ستاره های قرمز نه تنها اجازه جدایی نیافته که وحید امیری و فرشاد احمدزاده را نیز دوباره در جمع خود می‌بینند!
هواداران آبی چگونه میتوانند از تیمی با اینهمه تغییر انتظار موفقیت داشته باشند؟تیمی که دو فصل پیش با شفر و ستاره‌هایش امید زیادی به قهرمانی آسیا داشت و همه دیدند که توسط افتخاری، توفیقی ، فتحی ، خطیر و ...چگونه به خاک نسیاه شانده شد!
استقلال و پرسپولیس با چنین رویه و رویکردی سرنوشت روشنی نخواهند داشت مگر اینکه تکلیف عرضه سهامشان در بورس روشن شده و از گرویی وزارت ورزش در بیایند.کمترین حق این دو تیم اداره شدن توسط افراد کارآمد و توانمند است.این امر محقق نخواهد شد مگر با کنار کشیدن دولت از دخالت و هزینه کردن برای دو تیم!
والسلام