پس از انتشار خاطرات روزانه آیت الله هاشمی رفسنجانی، «انتخاب» قصد دارد این بار بخش های گزیده ای از خاطرات دیگر شخصیت های مهم و تاثیرگذار کشور را روزانه، مرور و منتشر کند
به گزارش انتخاب، در خاطرات علم آمده است:
صبح به اختصار شرفیاب شدم. در جواب عریضه رئیس شورای انقلابی سومالی (کمونیست یا کمونیست‌نما و به هر صورت طرفدار روس‌ها) که استدعا کرده بود به نماینده آن‌ها برای دبیرکلی جامعه عرب رای بدهیم، وزارت خارجه جوابی فرستاد و بهانه‌های آورده بود. فرمودند: «صریح بگویید که به کسی دیگر قول داده‌ایم، نمی‌شود. چرا دروغ می‌نویسید؟» گزارش آمریکایی‌ها را در مورد تقاضای دوست کندی عرض کردم که «می‌گوید (البته به زبان حال) حالا که شما در امر معاملات سخت‌گیری می‌کنید، چرا نمی‌گذارید که ما حق خودمان را بگیریم.» خیلی خندیدند. فرمودند: «به هر صورت جواب او را بده. مردم دزد به دیگران می‌گویند دزد.»
عرض کردم: «حسب‌الامر سفیر یمن را دیدم. او می‌گوید الحمدی، رئیس شورای انقلاب یمن شمالی با آن‌که خودش شیعه است تحت تاثیر تلقینات عربستان سعودی به سنی‌ها کمک می‌کند و از عربستان هم حقوق می‌گیرد (علاوه بر سالی پنجاه میلیون دلار برای دولت، ماهیانه چهارصد هزار دلار) به این جهت شیعه‌های ذی‌نفوذ مثل رئیس مجلس و غیره، به شهر‌های شمالی (در یمن شمالی) پناه برده و بین طوایف خودشان رفته‌اند و ممکن است جنگ خانگی مجددا شروع شود.» عرض کردم: «گو این‌که دل خودش پردرد است از این‌که می‌خواهند او را معزول کنند، ولی به هر حال مطلب قابل توجه است.» فرمودند: «به وزارت خارجه بگو چرا از این مسائل خبر ندارند؟ حالا هم سفیر ما از آن‌جا گزارش بدهد، اگر بتواند!»
بعد مرخص شدم. به کار‌های جاری رسیدم. بعدازظهر [شیخ خلیفه بن حمد آل ثانی]شیخ قطر آمده بود، رسمی، خیلی با تشریفات. در فرودگاه [شریف‌امامی]رئیس مجلس سنا حضور شاهنشاه عرض کرد: «چرا این‌قدر تشریفات برای این مرد [قائل شده‌اید]که شاهنشاه هم خودشان را خسته بفرمایند؟» فرمودند: اولا این شخص در مذاکرات اوپک خیلی به ما کمک کرد و صد درصد خود را در اختیار ما گذاشت. همیشه هم با ما همکاری داشته و دارد، چه وقتی که نخست‌وزیر بود و چه حالا که رئیس کشور است. می‌بایست جواب او را به یک صورتی داد. به علاوه یک کشور کوچک پرعقده است. ما باید خودمان را در مقابل آن‌ها هم‌ردیف آن‌ها قرار بدهیم. باری شب هم مهمانی برای او در کاخ نیاوران بود، با فراک و نشان.
