سرویس تاریخ «انتخاب»: از ساعت ۲۴ سه‌شنبه ۱۸ دی ماه ۱۳۵۸ تا ساعت ۳ صبح روز ۱۹ دی ماه (برابر با اربعین حسینی)، پس از چند ساعت درگیری میان ساکنان خانه شماره ۲۳ کوچه اخوان خیابان جمالزاده و پاسداران انقلاب اسلامی، بالاخره پاسداران با پرتاب چند نارنجک و کپسول گاز اشک‌آور و بدون دادن تلفات موفق به دستگیری ساکنان خانه شدند. «اکبر گودرزی»، رهبر گروه فرقان، و همراهانش ساکنان دستگیرشده آن خانه کذایی بودند. فرقانیان تا روز دستگیری، اقدام به ۱۷ ترور کرده بودند که تنها ۵ مورد آن به سرانجام نرسید. نخستین فردی که هدف سوءقصد این گروه قرار گرفت سپهبد محمدولی قرنی، رئیس ستاد مشترک ارتش، در سوم اردیبهشت ۵۸ بود. چهره پراهمیت بعدی که شامگاه ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۵۸ به ضرب گلوله یکی از اعضای فرقان به شهادت رسید، دکتر مطهری بود. نزدیک به یک ماه بعد، چهارم خرداد، ۲ نفر از اعضای این گروه با ادعای این‌که حامل پیامی ویژه برای آیت‌الله هاشمی رفسنجانی هستند به منزل شخصی ایشان راه یافته و به او حمله‌ور شدند که دخالت همسر و نیز مقاومت خود ایشان باعث ناکام ماندن فرقانیان در این اقدام شد و هاشمی رفسنجانی تنها از ناحیه کبد جراحت پیدا کرد. شهید مفتح، رئیس وقت دانشکده الهیات دانشگاه تهران، یکی دیگر از چهره‌های سرشناس بود که هدف گلوله این گروه قرار گرفت و به شهادت رسید. در روز انهدام خانه تیمی اکبر گودرزی، رهبر گروه فرقان، نیروهای سپاه به لیستی ۸۰ نفره دست یافتند که نشانگر برنامه ترورهای آینده این گروه بود.
پس از انهادم دستگیری رهبر گروه فرقان، سخنگوی وقت سپاه در یک مصاحبه رادیوتلویزیونی که مشروح آن در کیهان مورخ شنبه ۲۲ دی ۵۸ منتشر شد، چگونگی دستگیری او و دیگر اعضای گروه را بدین شرح توضیح داد:
پس از شهادت آیت‌الله مطهری سپاه پاسداران دستگیری و تعقیب رهبر و اعضای گروه فرقان را در برنامه کار خود قرار داد و بر اساس برنامه حساب‌شده‌ای تعقیب جدی را در این زمینه آغاز کرد. از ۶ ماه قبل شناسایی شبکه‌ها و اماکنی که تردد مشکوک داشتند آغاز شد و سرانجام پس از آگاهی یافتن از محل‌های مختلف اخفای این گروه، شب اربعین گذشته موفق شدیم اکبر گودرزی رهبر گروه و چند نفر دیگر از اعضای فرقان را در خانه‌ای واقع در خیابان جمالزاده دستگیر کنیم. البته قبل از دستگیری رهبر گروه و همراهانش عده دیگری از اعضای این گروه را که در منازل دیگری مخفی بودند دستگیر کردیم که در مجموع پس از چند شب و روز فعالیت و مراقبت جمعا ۳۰ تن از اعضای وابسته به این گروه را دستگیر کردیم. در جریان دستگیری این عده درگیری زیادی ایجاد نشد و تنها موقع دستگیری گودرزی، رهبر گروه فرقان، بود که از ساعت ۲۴ تا ۳ صبح روز ۱۹ دی ماه (اربعین حسینی) تیراندازی و مقابله رخ داد که سرانجام چند تن از پاسداران بدون دادن تلفات، با پرتاب چند نارنجک و کپسول گاز اشک‌آور و چندین ساعت تیراندازی همه‌جانبه موفق به دستگیری رهبر گروه و همراهان او شد. در بازرسی از خانه‌هایی که محل سکونت و تردد اعضای گروه بود، مقادیر زیادی سلاح‌های مختلف، پول نقد، اوراق و اسناد و کتاب‌های مختلف به دست آمده است [...] این‌طور که از قرائن و شواهد مشهود است، ظاهرا تعدادی از اعضای این گروه باقی مانده‌اند که البته از افراد موثر نیستند. ضمنا شخصیت‌های مختلف مذهبی و انقلابی باید مراقبت بیش‌تری بنمایند چراکه امکان بروز خطر ترور از ناحیه آنان و به طور کلی باقی‌مانده این گروه هنوز مرتفع نشده است.
پس از ترور آیت‌الله دکتر محمد مفتح تا شب بیستم دی ماه که موفق به دستگیری و تلاشی گروه شدیم، ۳ برنامه ترور در برنامه کار اعضای فرقان قرار داشته که به این ترتیب خنثی شد. حتی وقتی که درگیری پاسداران ما با رهبر گروه و همراهانش در خانه شماره ۲۳ در کوچه اخوان خیابان جمالزاده پایان یافت و گودرزی و همراهانش دستگیر شدند، پاسداران ضمن جستجو در داخل خانه اسنادی به دست آوردند که نشان‌دهنده ترور یکی از شخصیت‌های مذهبی در روز بعد از این واقعه بود. همچنین بر اساس اسناد و مدارک به دست آمده، معلوم شده است که این گروه تنها شخصیت‌های مذهبی و مقام‌های روحانی را انتخاب می‌کرده‌اند و اسامی این افراد نیز که در لیست ترور بوده‌اند، به دست آمده است.
بر اساس تحقیقات مقدماتی که به عمل آمده اعضای این گروه به ترورهایی که تا امروز صورت گرفته اعتراف کرده‌اند و اضافه کرده‌اند که پس از هر ترور اعلامیه‌های مربوط به آن را نیز انتشار داده‌اند. اغلب اعضای این گروه جوان‌های کم‌سن و سالی هستند که تحت تاثیر رهبر گروه قرار گرفته‌اند و افکاری خاص خودشان دارند. این جوانان تجزیه و تحلیلی کاملا نادرست از انقلاب داشته و دارند و با برنامه‌های خاص توسط اعضای اصلی و فعال گروه به گروه کشانده شده و فعالیت کرده‌اند. اعضای گروه همچنین به ترور چند شخصیت در شهرهای مختلف از جمله ترور آیت‌الله قاضی طباطبایی، امام‌جمعه تبریز، نیز اعتراف کرده‌اند که البته این گروه شبکه‌های خاصی در شهرستان‌ها نداشته ولی در صورت لزوم و در مواقعی که قرار بر ترور کسی بوده است، به شهرهای مورد نظر نیز مسافرت می‌کردند.
سپاهیان عضو سپاه پاسداران برای شناسایی و دستگیری این گروه ماه‌ها زحمت کشیده‌اند و از هیچ کوششی فروگذار نکرده‌اند. این برادران علی‌رغم گلایه‌ها و انتقادهای مردم مبنی بر عدم دستگیری ترورکنندگان شخصیت‌های مختلف و یا اعضای گروه، با برنامه‌ای حساب‌شده و مراقبت‌هایی کاملا پوشیده و ویژه به کارشان ادامه دادند تا این‌که ظرف ۳ روز گذشته موفق شدند ضمن دستگیری رهبر اصلی گروه، حدود ۳۵ تن از اعضای دیگر این گروه را که در ۲۰ خانه در نقاط مختلف شهر تهران مخفی بوده و سکونت داشته‌اند، دستگیر نمایند. [...]
مدرکی مستندی دال بر رابطه فرقانیان با آمریکا به دست نیامده است
سخنگوی وقت سپاه پاسداران در بخش دیگری از سخنان خود درباره رابطه احتمالی این گروه با کشورهای دیگر به ویژه آمریکا گفت: «تا به حال مدرک یا دلیل مستندی مبنی بر رابطه این گروه با آمریکا یا دیگر کشورها و احیانا ممالک دیگر به دست نیامده است ولی چیزی که تاکنون مشخص شده است این است که این گروه یکی از بی‌تشکیلات‌ترین گروه‌های مسلح مخفی است که بی‌نظمی زیادی داشته است، اما این‌که چرا این گروه در اکثر برنامه‌های ترورشان موفق بوده‌اند، این بوده است که شخصیت‌های مذهبی و ملی ما کمتر به مسئله امنیتی و حفاظتی از جان‌شان می‌پردازند و بر خلاف عمال سرسپرده رژیم سابق که در پوشش ماموران امنیتی و محافظین مسلح رفت و آمد می‌کردند، این عده به سادگی و به لحاظ مردمی بودن خیلی راحت در انظار ظاهر می‌شوند و در نتیجه مورد اصابت گلوله ناجوانمردانه این گروه خبیث قرار می‌گرفتند.[...] برنامه آینده ترور این گروه مشتمل بر اسامی ۸۰ تن از شخصیت‌ها و افرادی بود هاست که در برنامه ترور این گروه قرار داشته‌اند [...]» (کیهان، شنبه ۲۲ دی ۵۸)
روایت یک شاهد عینی
تقی رئیسیان یکی از شاهدان عینی، جریان زدوخورد و دستگیری رهبر و یک نفر دیگر از اعضای گروه فرقان را برای خبرنگار شهری کیهان (مورخ شنبه ۲۲ دی ۵۸) چنین شرح داد:
ساعت ۲ بامداد چهارشنبه وقتی صدای بلندگوها و تیراندازی بلند شد، من که منزلم دیوار به دیوار خانه‌ایست که از سوی آن به طرف پاسداران تیراندازی می‌شد، سعی کردم برای آگاهی از جریان بیرون بیایم؛ ولی پاسداران که اطراف کوچه و خانه‌ها را محاصره کرده بودند، مانع شدند و نمی‌گذاشتند کسی از خانه بیرون بیاید. گودرزی به اتفاق دوستش از طبقه دوم خانه شماره ۲۷ به سوی پاسداران تیراندازی می‌کردند و مدام تکبیر می‌گفتند و قصدشان این بود که مردم هم با آن‌ها هم‌صدا شده و الله‌اکبر گویان به کوچه بیایند تا آن‌ها از شلوغی استفاده کرده و متواری شوند. ما مطلقا رفت و آمد مشکوکی در این‌جا ندیده بودیم ولی می‌دانستیم که دو جوان طبقه دوم خانه هم‌جوار منزل ما را کرایه کرده‌اند، صاحب‌خانه فقط ۲ اتاق از ۴ اتاق یک طبقه را به این دو نفر اجاره داده بود و دو اتاق دیگر را قفل کرده بود و اجازه نمی‌داد. ما اصلا فکر نمی‌کردیم که این بچه‌های آرام اعضای گروه فرقان باشند.
آن‌ها بعضی شب‌ها اصلا به خانه نمی‌آمدند و همیشه پرده اتاق‌های‌شان کشیده بود و حدود هشت ماه قبل این‌جا را اجاره کرده بودند. شب درگیری خیلی سعی کردند که با حیله و نیرنگ فرار کنند، اما پاسداران با هوشیاری مانع شدند. این درگیری ۴ ساعت ادامه داشت تا این‌که در اثر پرتاپ چندین گاز اشک‌آور آن دو نتوانستند دوام بیاورند و پس از تحویل اسلحه‌های‌شان تسلیم شدند.
