سرویس تاریخ «انتخاب»: حجت‌الاسلام اسماعیل فردوسی‌پور، از یاران امام در نوفل لوشاتو، در گفتگو با کیهان، مورخ چهاردهم بهمن ۶۰، در ویژه‌نامه‌ای به مناسب سومین سالگرد انقلاب، خاطره‌ای را از نحوه برخورد امام با تشریفات در نظر گرفته‌شده برای ورودشان به ایران تعریف کرده که جالب توجه است:
در پاریس درست همان ایامی که برنامه ورود امام به ایران تهیه می‌شد و در ایران کمیته استقبال تشکیل شده بود، از کمیته استقبال زنگ زدند، من مسئول دفتر و تلفن بودم، تلفن‌کننده شهید مظلوم آیت‌الله دکتر بهشتی بود. فرمود: «برای ورود امام برنامه‌هایی داریم مثلا فرودگاه را فرش می‌کنیم و چراغانی می‌کنیم و هلی‌کوپتری تهیه شده از فرودگاه به بهشت‌زهرا امام با هلی‌کوپتر بروند، چون ازدحام جمعیت فوق‌العاده است و با ماشین امکان ندارد. بار دیگر آیت‌الله منتظری بر این موضوع تاکید کردند که...» خدمت امام رسیدم و مطالبی که آقایان فرموده بودند گزارش کردم. با همان قاطعیت و صراحت که دو شرط مهم رهبری است، سر بلند کرد و فرمود: «برو به آقایان بگو مگر می‌خواهند کورش را وارد ایران کنند؟! ابدا این کار‌ها لازم نیست. یک طلبه از ایران خارج شده و همان طلبه به ایران بازمی‌گردد و من می‌خواهم در میان امت باشم و همراه آنان بروم ولو پایمال شوم.»
