نخستین واکنش پیمان معادی بعد از دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره فجر برای فیلم «درخت گردو»
خطاب به محمدحسین مهدویان کارگردان درخت گردو:
یادته بهت می‌گفتم که بعضیا مدل‌شون كلا این‌طوریه؟! کاری‌شونم نمی‌شه کرد!
اون ضرب‌المثله رو برای همونا ساختن که توصیه می‌کرد نه سرمو بشکن، نه توی جیبم گردو بذار! حكايت ماست.
حالا تو به‌جای گردو بذار «درختِ گردو» كه روایتِ تصویری خودته، یا اصلن «ناگهان درخت» صفى يزدانيان یا حتی «درخت زندگى» ترنس ماليک. .
یاد عباس کیارستمی میفتم که عاشق دارودرخت بود. می‌گم درخت و یاد تبرِ بی‌خبر از همه‌جا میفتم که فقط بهش حکم میدن: «تیشه بزن! از ریشه بزن!»
حسین‌جان! یادته روز اول توی دفتر فيلم گفتم مهم‌ترين دليلم كه قبول کردم توی این فیلم بازی کنم چيه؟ خب من به ریشه فکر می‌کنم. به این‌که ریشه‌ها خشک نشه یا دست‌کم از اينى كه هست خشک‌تر نشه. ترجیح می‌دم یه جوونه امید بمونه برای جوونای ناامید.
من بابت حضور در جشن و شادی و فرش قرمز عذرخواهى کردم، واسه خاطر جوونایی که ریشه در خاک ما داشتن و ابر شدن وسط آسمون تهرون. من خودم رو از شركت در يک جشن خصوصى محروم کردم وسط عزای عمومی و...
اين‌كه به‌قول تو در تمام‌مدت جشنواره در كنار فيلم خودمون بودم و تمام‌قد ازش حمايت كردم، كمترين وظيفه‌ی منِ بازيگر هست، تا تلاش كنم هر چه بيشتر صداى بی‌صداى «قادر مولان‌پور» رو به گوش مردم برسونيم. اصلن مگه تو گپ‌و‌گفتامون هميشه همين‌ها رو نمی‌گفتيم؟! به اون دوستانى هم كه دارن اين روزا ناشيانه تلاش می‌كنن حواس‌پرتی درست كنن بگو «داداش! داری اشتباه میزنی!» كدوم تحريم؟! تحريم فيلمم؟! تحريم اون‌همه زحمت و تلاش؟! بهشون بگو شما كه خودتون الهه‌ی تحريم هستین، شما ديگه چرا؟!
فاجعه بمباران شیمیایی سردشت و فاجعه‌ی سقوط هواپیمای اوکراینی، هر دوش اشک منو درمیاره.من که گریه‌هامو تحریم نکرده بودم، خنده‌هامو تحریم کردم.
یادته بهت می‌گفتم که بعضیا مدل‌شون كلا این‌طوریه؟! کاری‌شونم نمی‌شه کرد!
