خبر داشت که طرح نوروزیِ امسالِ هلال‌احمر با طرح سال‌های پیش متفاوت است، اما خواست که بماند و همه روزهای نوروز را در جاده بگذراند. رسول نیازی ٢٠روز در جاده‌ها تب‌سنجی کرد و فقط سه روز به خانه رفت.
او متولد سال ٦٦ است و کارشناسی الکترونیک و کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دارد. نیازی از سال ٨٠ وارد جمعیت هلال‌احمر شد و در ادامه در زلزله بم به‌عنوان امدادگر فعالیت کرد.
او سابقه فعالیت داوطلبانه بسیاری دارد و دوره‌های تخصصی مختلف امداد را گذرانده و حالا در طرح ملی غربالگری حضور پیدا کرده است. «من از ابتدا در این طرح مشارکت داشتم و فقط دو روز به خانه آمدم. یعنی طی ٢٠روز، دو روز رنگ خانه را به چشم دیدم. فعالیت ما بیستوچهارساعته بود.» این امدادگر هلال‌احمر در ادامه با «شهروند» همراه شد و از خدمت‌رسانی در طرح غربالگری گفت.
شما چه مدت در طرح غربالگری حضور پیدا کردید؟
تمام روزهای طرح فعالیت داشتم. طرح غربالگری برای پیشگیری از کرونا از بیست‌وپنجم اسفند تا چهاردهم فروردین انجام شد. من از ابتدا حضور داشتم و فقط دو روز به خانه آمدم. یعنی طی ٢٠روز، دو روز رنگ خانه را به چشم دیدم. فعالیت ما بیستوچهارساعته بود.
خانواده نگران شما نشدند؟
خب، آنها واقعا عادت کرده‌اند و دیگر کمتر نگرانی پیش می‌آید. ما در هلال‌احمر با حادثه‌های مختلفی دست‌و‌پنجه نرم کرده‌ایم و برای مواجهه با بحران‌ها آماده‌ایم. طرح نوروزی امسال با طرح سال‌های پیش تفاوت اساسی داشت.
کسی شما را از این کار منصرف نکرد؟
اطرافیان من با خصوصیاتم آشنا هستند. آنها می‌دانند که ترسی از مواجهه با بحران ندارم و در حادثه‌های مختلفی به‌عنوان امدادگر حضور فعال داشته‌ام. آنها صرفا تماس می‌گرفتند و می‌گفتند از خودت مراقبت کن؛ یعنی دیگر کسی سعی نمی‌کرد من را منصرف کند. این را هم اینجا مطرح کنم که یک اصل وجود دارد: امدادگر باید ابتدا ایمنی خود را رعایت کند تا بتواند در ادامه کارهایی را که به او سپرده شده به بهترین شکل ممکن انجام دهد.
یعنی شما اصلا نگران نشدید؛ با خودتان نگفتید قرار است جایی فعالیت کنم که امکان ابتلا به کرونا در آن بیشتر است؟!
از وقتی با جمعیت هلال‌احمر آشنا شده‌ام با این مسائل روبه‌رو بوده‌ام. این مسأله‌ای که می‌گویید شاید برای فردی که تازه واردِ سیستم شده است صدق کند، اما برای ما قدیمی‌ها این‌طور نیست. خطر همیشه با ما هست و همه‌اش را به جان می‌خریم، چون یک هدف مشترک داریم که آن آرامش و آسایش هم‌وطنان‌مان است.
کادر پزشکی را ببینید؛ آنها هم خطر را پذیرفته‌اند. این افراد با وجود همه خطرها دارند کار می‌کنند و از جان خود مایه می‌گذارند. کارهای این‌چنینی عشق می‌خواهد. اگر علاقه‌ای در کار نباشد، این فعالیت‌ها پیش نمی‌رود. کارکردن در چنین زمانی یعنی از جان گذشتن و فداکاری و این چیزی است که مردم ما به خوبی یاد گرفته‌اند و در بزنگاه‌های مختلف هوای یکدیگر را دارند.
در کدام محور فعالیت می‌کردید؟
در محور تبریز به سمت آذرشهر و همچنین مرند حضور داشتم. به‌علاوه در ترمینال هم فعالیت کردم و عملیات تب‌سنجی انجام دادم.
به مواجهه مردم با امدادگران برسیم. این مواجهه همدلانه بود؟ با مواردی روبه‌رو شدید که فرد تمایلی به تب‌سنجی نداشته باشد؟
مردم فهیم و آگاهند و در جریان بودند. آنها با نهایت همکاری برخورد می‌کردند. البته موارد اندکی بود که از این کار ممانعت می‌کردند.
دلیل‌شان چه بود؟
خب، شاید آگاهی درستی پیدا نکرده بودند. بعضا با خنده می‌گفتند که این کارها لازم نیست. ما این رفتارها را هم به جان می‌خریم.
ما حتی در امدادرسانی‌های زمان زلزله کتک هم خورده‌ایم. برای همین از این برخوردها غافلگیر نمی‌شویم و برایش برنامه داریم. یعنی برنامه‌ای که در آن با حفظ همدلی، هدف اصلی‌مان که نجات است هم انجام شود.
آنان را چطور قانع می‌کردید؟
با روی خوش سعی می‌کردیم قانع‌شان کنیم که این کار برای سلامتی خود و خانواده‌شان لازم است و وقت زیادی از آنها نمی‌گیرد.
شما دستورالعمل مشخصی برای تب‌سنجی داشتید؟
بله، قطعا. مثلا اینکه با توجه به نوع تب‌سنج، دستگاه چه فاصله‌ای باید با فرد داشته باشد. این فاصله از ٥ تا ١٥سانت متفاوت است. یا مثلا اینکه فرد لباس ایزوله، ماسک و دستکش داشته باشد. همه اینها مواردی بود که قبل از حضور میدانی انجام شد و افراد توجیه شدند.
در چه شرایطی به فرد مشکوک می‌شدید؟
دمای طبیعی بدن افراد از ٣٦,٦ تا ٣٧.٧ است.اگر تب آنها بالاتر از ٣٨ بود، آن فرد را مورد مشکوک در نظر می‌گرفتیم. البته صرفا به تب بسنده نمی‌کردیم و دیگر علایم او را هم بررسی می‌کردیم تا نتیجه درست‌تری بگیریم.
بعد چه اتفاقی می‌افتاد؟
به شرایط بستگی داشت؛ مثلا ممکن بود فرد بخاری ماشین را روشن کرده و دمای بدنش بالا رفته باشد. او را نگه می‌داشتیم تا کمی بگذرد.
دوباره تب‌سنجی می‌کردیم تا دلیل تب را بفهمیم. اگر پایین نیامده بود مشخصات او را ثبت می‌کردیم و به اداره بهداشت می‌دادیم. خوشبختانه در این مسیر افراد همراهی مناسبی داشتند و اطلاعات خود را در اختیار قرار می‌دادند.
ارزیابی شما به صورت کلی از این طرح چیست؟
آن چیزی که مشخص است این است که این طرح با طرح‌های نوروزی سابق جمعیت هلال‌احمر متفاوت بود. ما ١٢ساعت سرِ پا بودیم و مدام فعالیت می‌کردیم. خیلی از مردم هراس داشتند.
وقتی متوجه می‌شدند که تب‌شان ایده‌آل است، استرس‌شان از بین می‌رفت و شاد می‌شدند. استرس در این میان آسیب‌رسان است. وقتی خوشحالی مردم را می‌دیدیم و اینکه نگرانی‌شان از بین رفته است، برایمان ارزشمند بود.
به عنوان فردی که مشارکت فعالانه‌ای در طرح غربالگری داشته است، چه مواردی را برای پیشگیری از کرونا مطرح می‌کنید؟
باید توجه داشت که اولین مورد در خانه ماندن است.این اصل خیلی از فرد مراقبت و تا حد زیادی از بیماری جلوگیری می‌کند. مردم بدانند که خانه برایشان امن‌ترین جاست. خانه ایمنی فرد را مهیا می‌کند. اصل‌های دیگر بهداشت فرد، خانواده و محیط است. همه اینها دست‌به‌دست هم می‌دهد و فرد را در برابر بیماری ایمن می‌کند. هلال‌احمری‌ها بی‌چشمداشت وارد میدان شدند. از مردم خواهش می‌کنم همکاری لازم را برای قطع زنجیره شیوع بیماری از خود نشان دهند تا کادر درمان و بچه‌های هلال‌احمر لبخند بزنند.
از مردم ممنونم
[هادی ابراهیمی | امدادگر هلال‌احمر] از سال ٨٥ وارد جمعیت هلال‌احمر شدم و در زمینه‌های مختلف امدادی فعالیت کردم. به مرور زمان وارد شاخه امداد شدم. بعد هم دوره‌های مختلف جاده، کوهستان و ... را گذراندم. آخرین طرحی که در آن حضور پیدا کردم، طرح غربالگری هلال‌احمر بود. از ابتدای طرح، کار خود را شروع کردم و تا چهاردهم فروردین فعالیتم را ادامه دادم.
این طرح درواقع طرح نوروزی جمعیت هلال‌احمر بود که با همه تفاوت‌های آن با سال‌های گذشته، با اشتیاق برای حضور در جاده‌ها داوطلب شدم. این از علاقه من به فعالیت‌های امدادی و نزدیکی به مردم سرچشمه می‌گیرد. برای همین بدون هیچ ترس و نگرانی در تمام روزهای اجرای طرح کارِ تب‌سنجی را انجام دادم.از حق نگذریم، همکاری مردم بی‌نظیر بود.
بیشتر سرنشینان خودروها با رعایت صف و همین‌طور اصل خونسردی تب‌سنجی را انجام و به راه خود ادامه می‌دادند. دوست دارم اینجا از تعامل مردم تشکر کنم. در کنار تب‌سنجی، پایگاه امدادونجات جاده‌ای هم داشتیم که به حادثه‌های گزارش‌شده هم رسیدگی می‌کردیم. چند مورد انتقال به بیمارستان اتفاق افتاد که برای آن مأموریت‌ها انجام وظیفه کردم.
در مورد طرح غربالگری باید اشاره کنم که افراد دارای تب را ضمن دعوت به آرامش به بیمارستان ارجاع می‌دادیم تا دقیق‌تر بررسی شوند. ما اطلاعات این افراد را در اختیار اورژانس قرار می‌دادیم. آمار و ارقام طرح غربالگری هلال‌احمر نشان داد که اثرگذاری قابل توجهی داشته است. در طول اجرای طرح ٢١میلیون و ٦٤٠هزار و ٨٦١ نفر غربالگری شدند. این رقم مهمی است که می‌تواند ابعاد اجرای طرح توسط هلال‌احمری‌ها را روشن کند.
روزنامه شهروند
