arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۵۵۲۴۴۷
تاریخ انتشار: ۲۷ : ۱۴ - ۱۰ خرداد ۱۳۹۹

بیماری فوتبال از کرونا هم بدتر است

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

سید مهدی فاطمی: یادش بخیر؛ آن شبها که مرحوم برنامه نود پخش می شد محال بود دوشنبه ای بیاید و مقایسه ای بین فوتبال ما و آنچه مشابه خارجی اش هست صورت نگیرد! این شاید غایت آرزوی مجری بلند بالای برنامه و بسیاری از علاقمندان فوتبال این بود که روزی به جایگاهی در دنیای مستطیل سبز برسیم که دیگران به ما غبطه خورده و آرزوی ما شدن داشته باشند!

اما هرچه گذشت این خیال شیرین دست نیافتنی تر شد. حالا به جای حسرت خوردن به لیگ های درجه یک اروپایی تماشاگر رشد سریع و سازمان یافته فوتبال در کشور های کوچک و هم منطقه ای هستیم. با چشمانی گرد شده از حیرت قطر را میبینیم که لیگ ستارگان و آکادمی اسپایر دارد. باشگاههایی متمول که ستارگان پا به سن گذاشته دنیا را جذب کرده و مرکزی که با الگو برداری از لاماسیا مشغول پرورش استعداد های فوتبال این شیخ نشین است. استعدادهایی که جام ملتها را با شایستگی برای مردمشان به ارمغان بردند. همان جامی که بیش از چهل سال است از ما رو برگردانده است!

قطری ها کجا و ما کجا؟ آنها یک ده هزارم ما هم فوتبالیست و سرمایه انسانی ندارند اما کار همان اندک نفرات را به کاردان سپرده و منابع و امکانات را صرف کسانی کرده اند که امروز و فردای فوتبالشان را می سازند. در مقابل ما سالهاست اختیار ورزش مان را به عده ای مدیر ناکاربلد داده و کوچکترین تحول مثبتی را تجربه نکرده ایم. ترکیب مدیران فوتبالی ما از فدراسیون و هیات های استانی گرفته تا مدیران عامل و دست اندرکاران باشگاهی همه و همه نشان از به قهقرا رفتن پر طرفدار ترین رشته ورزشی ما دارد.

همین بحث ها و‌مجادلات نا تمام در خصوص ادامه و یا تعطیلی لیگ چه معنایی دارد؟ اگر برای عقب ماندگی فوتبال مان تنها دنبال یک دلیل باشیم همین یک مورد کافیست. این حجم از اختلاف نظر آیا منطقی ست؟ تلاش همه تیمها به جز پرسپولیس و یکی دو تیم دیگر برای لغو و تعطیلی مسابقات و اصرار صدرنشین به از سر گیری آن تا جایی که کار به نامه نگاری و تهدید به کناره گیری هم رسیده است نشانه چیست؟ کجای این ماجرا رنگ ‌و بوی حرفه ای گری دارد؟ این چه حکایتی ست که گریبان فوتبال ما را گرفته و انگار پایانی ندارد؟ چرا فوتبالی های ما در هیچ نقطه ای اتفاق نظر ندارند؟ چرا همواره حاشیه آن بر متن چربیده؟ چرا سرمایه ها و ستاره های سال‌های دور و نزدیک فوتبال بیرون گود مانده و در عوض عده ای غریبه و کار نابلد در مصدر امور قرار گرفته و تبر به دست مشغول زدن ریشه های فوتبال ملی و باشگاهی اند!

حقیقت تلخ این روزهای فوتبال بواقع کرونا و درگیری با آن نیست بلکه با بلایی بسیار کشنده تر مواجهیم. کنگر خورده های لنگر انداخته ای که سالهاست از آب فوتبال کره گرفته و به ثروت و‌ مکنت فراوان رسیده اند. منافع شخصی این افراد همواره بر رشد و اعتلای فوتبال کشور ارجحیت داشته است. آبادی کاخ این عده که سرمایه بعضی هایشان از هزاران میلیارد تومان هم افزون می شود نابودی فوتبال کشور را در پی داشته است. بدون تعارف باید گفت تا اینها هستند آش همین هست و‌ کاسه همین! به لطف همین هاست که عقب ماندگی جزیی جدا ناپذیر از فرهنگ فوتبال ما شده است!

نظرات بینندگان