بهمن فرمان‌آرا در یادداشتی نوشت: محمدرضا شجریان استاد بی‌رقیب موسیقی سنتی ایران بود. در این موضوع هیچ شکی نیست اما مهم‌‌تر از آن شجاعت و مردمی‌بودنش بود. او جایگاه اجتماعی رفیعی داشت. در دوره‌ای از زندگی‌اش وقتی مردم خس‌و‌خاشاک خوانده شدند، او در کنار مردم ایستاد و گفت من هم همان خس‌و‌‌خاشاکم. نگاه او باعث شد نه‌تنها مردم از موسیقی او لذت ببرند، بلکه می‌دانند این مرد بزرگ فراموش نکرده فرزند این کشور است و همواره کنار مردمش بوده است.
این نقطه متمایز‌کننده محمدرضا شجریان بود. برخی از هنرمندان خوب ساز می‌زنند یا خوب می‌خوانند، محمدرضا شجریان همه اینها را داشت و در لحظات خوب و بد کنار مردمش هم بود. مردان بزرگی مثل او هر چند صباحی می‌آیند و یک پیام احساسی برای مردم به همراه دارند و در کنار مردم هستند. فکر می‌کنم بی‌دلیل نیست که مردم مقابل بیمارستان یا در بهشت زهرا مرغ سحر را زمزمه می‌کردند، محمدرضا شجریان مرغ سحر ما بود.
منبع: شرق
