پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : وقتی اخبار رسانه‌ای در خصوص حمایت از هنرمندان بیمار کم شد و مدیران و مسئولان نیز برخی اقدامات و حمایت‌ها را انجام دادند، هنرمندان بیمار فراموش شدند و کسی نمی‌داند این هنرمندان با هزینه‌های درمان خود چه می‌کنند.
به گزارش خبرنگار مهر، زمستان سال گذشته وقتی موضوع بیماری محمود استادمحمد و حسین محب‌اهری مطرح شد رسانه‌ها به این موضوع پرداختند و مدیران و مسئولان تئاتری نیز حمایت‌هایی مالی از این دو هنرمند انجام دادند. در آن هنگام بعضی گروه‌های تئاتری نیز فروش یک اجرای خود را به حمایت از هزینه‌های درمان این هنرمندان اختصاص دادند.
چند روزی توجه هنرمندان و مدیران و مسئولان و رسانه‌ها به این دو هنرمند معطوف بود. حتی مراسم بزرگداشتی برای این دو هنرمند با سابقه عرصه تئاتر برگزار شد و در همان ایام همه خواستار حمایت از این دو هنرمند شدند. خانه تئاتر پیشنهاد تخصیص فروش یک اجرای آثار نمایشی را برای حمایت از هنرمندان بیمار به اداره‌کل هنرهای نمایشی پیشنهاد کرد که پذیرفته شد.
آن روزها وقتی صحبت از هنرمندان بیمار و حمایت از آن‌ها می‌شد گمان بر این بود که محمود استادمحمد و حسین محب‌اهری نباید نگران تأمین هزینه‌های میلیونی درمان خود باشند زیرا مدیران و مسئولان و هنرمندان حامی آن‌ها هستند و این دو عزیز تنها کاری که باید بکنند حفظ روحیه است و امید به آینده.
بحث افزایش بیمه تکمیلی هنرمندان بیمار هم که بارها مطرح شد و امید بر این بود که در سال 91 اقداماتی در این خصوص انجام شود. وقتی هنرمندی در بستر بیماری است و قادر به کار و فعالیت در عرصه هنر نیست، منبع درآمدی ندارد و هنرمندان تئاتر نیز به خاطر بودجه‌های ناچیز و نبود امنیت شغلی پس‌اندازی هنگفت برای روزهای مبادا ندارند.
حتی تصور تأمین هزینه‌های هفت یا سه میلیون تومانی به صورت ماهانه برای مبارزه با بیماری سخت است. اما این روزها محمود استادمحمد و حسین محب‌اهری این مبارزه سخت را انجام می‌دهند زیرا امیدشان حضور بر صحنه تئاتر و میان هنرمندانی است که سال‌ها با آن‌ها زندگی کردند.
متأسفانه هر گاه اتفاقی ناگوار روی می‌دهد و توجه رسانه‌ها به آن اتفاق معطوف می‌شود، مدیران و مسئولان نیز دست به کار می‌شوند و با فروکش کردن اخبار داغ و پایان گفتگوهای رسانه‌ای مدیران، همه چیز به دست فراموشی سپرده می‌شود و مدیران و مسئولان و هنرمندان فراموش می‌کنند که برخی چهره‌های تئاتری در بستر بیماری هستند و باید از آن‌ها حمایت کرد.
حمایت از هنرمندان بیمار یک وظیفه انسانی است که در درجه اول وظیفه متولیان فرهنگ و هنر است و در درجه دوم متوجه خانواده تئاتر است تا در مواقع سخت و دشوار یکدیگر را یاری دهند.
اکنون باید از محمود استادمحمد و حسن محب‌اهری حمایت کرد تا خدایی نکرده تاریخ تلخ حمایت نکردن از هنرمندان بیمار تکرار نشود تا سرانجامی مشابه داشته باشد.
