العربی الجدید در مطلبی به قلم ناصر السهلي نوشت: با اینکه روسیه و آمریکا بارها در مورد ایجاد نقاط مشترک همکاری اظهار امیدواری کرده اند، از زمان روی کار آمدن بایدن، هنوز تغییر محسوسی در روابط میان این دو کشور ایجاد نشده است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: اما ظاهرا هیاهوی رسانه های آمریکا همزمان با دور سفرهای رئیس جمهور این کشور به اروپا که تمرکز اصلی آن، یافتن راهی برای مقابله با چین است، با تلاش بایدن برای دور کردن مسکو و پکن از یکدیگر نیز هماهنگ باشد.
سیاست ترامپ نسبت به مسکو، یک فرصت طلایی برای روسیه بود تا حضور بین المللی خود را از طریق سیاستهای خارجی اش تقویت کند. با وجود زبان نرمی که ترامپ در قبال پوتین به کار می گرفت، رئیس جمهور روسیه نتوانست از این فرصت برای بازگرداندن کشورش به نشست «جی8» استفاده کند، همانطور که وی در استفاده از حضور ترامپ برای تغییر دیدگاه منفی نسبت به خود در دو جامعه آمریکایی و اروپایی ناتوان بود.
همه راهها به چین ختم می شود
دموکراتهای واشنگتن و تا حدی جمهوری خواهان معتقدند که ایالات متحده به تنهایی نمی تواند با چالش چین مقابله کند و به شدت نیازمند متحدان قدرتمندی بویژه اروپایی هاست. این مساله از زبان یاکوب فونک، یکی از کارشناسان ارشد مرکز مطالعات آلمانی«جرمن مارشال فاوند»، بیان شد. همانطور که ریکاردو اکارو، مدیر بخش مطالعات بین الملل در مرکز پژوهش های ایتالیایی نیز معتقد است که از جمله سیاستهای خارجی مهم بایدن، قرار دادن پکن در یک نقطه مرکزی است.
یانا بوگلیرین، مدیر شورای اروپایی روابط خارجی در برلین، تصریح کرده است بایدن در مسیری مخالف ترامپ حرکت می کند و برخلاف او، اروپا را بار سنگینی در سیاستهایش برای مقابله با پکن نمی داند، بلکه رئیس جمهور فعلی ایالات متحده در مقابله با پکن اهمیت زیادی برای همراهی اروپا قائل است.
در واقع، جناح بایدن روی اجماع سیاستهای دموکرات لیبرال در جهان، برای مقابله با چین حساب کرده است و بر همین اساس، پاییز گذشته پیشنهاد برگزاری یک نشست دموکرات در واشنگتن را داد. رقابت بین ایالات متحده و چین، در سطوح سیاسی، ایدئولوژی، تکنولوژیکی و نظامی، باعث می شود واشنگتن به دنبال یک ائتلاف گسترده در داخل قاره اروپا و همینطور خارج آن باشد.
مطابق تحلیل رسانه های اروپایی و روسی، پوتین روی نیاز واشنگتن برای کاهش تنش با روسیه، در راستای تمرکز بر پکن، حساب کرده و در همین چارچوب، به نظر می رسد مساله تنش های نظامی بین دو طرف، محوریت کاهش تنشی است که کرملین به دنبال آن است، بخصوص پس از آنکه مسکو از توافق «آسمانهای باز» که بین ناتو و ائتلاف ورشو سابق امضا شده بود، خارج شد. اما تحلیلگران می گویند که در نشست بین بین بایدن و پوتین، حتی این مساله هم مورد بحث و گفتگو قرار نگرفته، بلکه کارشناسان دو کشور به صورت تخصصی به بررسی آن می پردازند.
یکی دیگر از مسائلی که توجه دو طرف را به یکدیگر مشغول داشته، امنیت سایبری است، که شاید پوتین از فرصت پیش آمده بعنوان کلیدی برای پیشنهاد همکاری روسیه-آمریکا استفاده کند. تحلیلگران بر این عقیده اند که پوتین مساله حملات سایبری را در مقابل مساله حمایت واشنگتن و اروپا از حرکات مخالف روسیه قرار می دهد. اندریه کوتونوف، تحللیگر روس هم با این موضوع موافق بوده و می گوید: روسها به این شکل توپ را در زمین آمریکا می اندازند و مصرّ هستند تا امتیازی ندهند.
برخی جمهوری خواهان در واشنگتن اما معتقد بودند که این نشست نباید برای امتیاز دهی به پوتین باشد و در همین رابطه، سناتور بن ساسی، معتقد است که اقدام بایدن در مورد برگزاری چنین نشستی اساسا اشتباه بود، چرا که این نشست به معنای مشروعیت بخشیدن به اقدامات پوتین است.
این انتقادات، باعث شد جین ساکی، سخنگوی کاخ سفید در دفاع از نشست بین پوتین و بایدن، آن را راهی براساس دیپلماسی بداند و تصریح کند دولتها تنها با طرفهایی دیدار نمی کنند که با آنها اتفاق نظر دارند، بلکه مساله مهم، گفتگو با سران کشورهایی است که با آنها اختلاف داریم.
واشنگتن در صدد تشکیل ائتلاف گسترده غربی برای مقابله با چین است، به این اعتبار که چالش های ایجاد شده توسط چین را در راستای مقابله با دموکرات لیبرالها می داند. از سوی دیگر، روسیه امیدوار بوده تا از این فرصت برای کاهش مشکلات اقتصادی خود و تحریمهایی که از چند جهت متوجه آن است استفاده کند، مشکلاتی که می تواند آنقدر بزرگ شود که مانع از ادامه کار پوتین پس از تعدیل قانون اساسی روسیه باشد.
