گزارشی از گرانی در محله احمدی نژاد

اینجا محله احمدی نژاد است، همان جا که ارزانترین نقطه ایران و احتمالا جهان است، خبرنگار «بازتاب» به این محله رفته تا در بحبوحه گرانی، گزارشی از وضعیت قیمت ها در این محله تهیه کند.

واحدهای تجاری محله احمدی نژاد از سه مغازه تشکیل می شود: یک میوه فروشی و دو سوپرمارکت (یا همان بقالی).

میوه فروشی و بقالی نزدیک به منزل احمدی نژاد که تا خانه وی تنها 50 متر فاصله دارند، به هم چسبیده اند.

ابتدا به سراغ بقالی محله احمدی نژاد می رویم ، مغازه دار می گوید، چند سال است که این مغازه را بازکرده ، یعنی در زمان ریاست جمهوری احمدی نژاد و کوچ او به پاستور، به او می گویم نگران نباش، احمدی نژاد قرار است بعد از پایان ریاست جمهوری و اتمام کار ساخت آپارتمانش به این محله باز گردد و احتمالا از سال بعد، احمدی نژاد هم مشتریت خواهد بود که در وسط صحبت، یکی از چند سربازی که برای حفاظت از خانه در حال ساخت احمدی نژاد در محله گماشته شده اند، وارد مغازه می شود و با لبخند می گوید: ای آقا! برای او دیگران خرید خواهند کرد .

سرباز برای شام خود و همرزمانش که احتمالا ساندویچ است، از مغازه دار سس می خواهد که مغازه دار چند سس تک نفره می دهد، سرباز می پرسد دانه ای چند است که مغازه دار بلافاصله می گوید:50 تومان.

بعد از چند لحظه مکث مغازه دار با عجله می گوید: نه؛ شده صد تومان، گران شده اخیرا.

از مغازه دار می پرسم قیمت هایت چطور است، با تلخی می گوید: مثل همه جا ، من هم مثل بقیه مغازه دار ها از بازار خرید می کنم و اجناسی که بقیه جاها گران شده، اینجا هم گران شده است.

از او می پرسم مثلا نخود و لوبیا و حبوبات که یک ماه است تقریبا دو برابر شده و از دوهزار و دویست تومان ، به بالاتر از چهار هزار تومان رسیده، اینجا هم همین قیمت است؟ ، با تاسف سرش را تکان می دهد.

از بقال محله احمدی نژاد می پرسم: آیا وضعیت خرید مردم تغییری کرده است یا فروش مغازه ات ثابت مانده؟

مغازه دار می گوید: فروش مغازه من تقریبا ثابت مانده است.

می پرسم : یعنی با وجود گرانتر شدن جنس ها و تقریبا دو برابر شدن قیمت ها در یک سال و نیم اخیر، شما فروشت ثابت مانده است که باز هم تاکید می کند: بله، همان مقدار است. مثلا اگر قبلا فروش من یک میلیون تومان بود، همان مقدار است و تغییر زیادی نکرده است.

این نشان دهنده حقیقت تلخی است که در محله احمدی نژاد هم سفره های مردم کوچکتر شده و با وجود گرانی اجناس، میزان پول برای خرید مردم تغییر نکرده و بنابراین قدرت خریدشان کاهش یافته است.

از بقالی محله احمدی نژاد به میوه فروشی محله می رویم، با ورود به مغازه قیمتهای اجناس هوش از سر می پراند:

گیلاس :کیلویی 6900 تومان

هلو:کیلویی 5500

سیب گلاب :کیلویی 3900

شلیل:کیلویی 5000 تومان

از میوه فروش می پرسم : فروش مغازه شما نسبت به قبل تغییر نکرده است؟

با سرعت و انگار که به این موضوع قبلا فکر کرده، می گوید: نه ، فروشمان خیلی بیشتر نشده و در مقابل سود و مقدار میوه فروخته شده در مغازه، حتی نسبت به هفت هشت سال قبل کمتر شده.

وی که لیسانس حقوق است و بعد از ظهرها برای کمک به پدرش ، مغازه را اداره می کند ، با تلخی می گوید: قیمتها نسبت به سال قبل دو برابر شده ، قیمتها این قدر گران شده که حتی خود من نمی توانم این میوه ها را بخرم و خیلی از مردم محل که قبل از این از ما میوه می خریدند، دیگر نمی توانند این میوه ها را بخرند.

از او می پرسم آیا میوه فروشی دیگری هم در این محل هست، که می گوید: از میدان 70 تا 73 نارمک این تنها میوه فروشی است.

نزدیک اذان مغرب است و ما از محله احمدی نژاد کم کم خارج می شویم. در اینجا هم سفره های مردم نسبت به سالهای گذشته کوچکتر شده است.

*تذکر: این گزارش دو هفته قبل و همزمان با تهیه گزارش درباره آپارتمان دکتر احمدی نژاد تهیه شده؛ لذا با توجه به تغییرات سریع قیمت ها، ممکن است اکنون قیمت های موجود در گزارش بالا یا پایین رفته باشد.