سیاره جدیدی به‌اندازه زمین کشف شده است که تنها 90 سال نوری با ما فاصله دارد. این فاصله در مقیاس آسمانی تقریباً در همسایگی ما محسوب می‌شود و نکته جالب‌تر اینجاست که این سیاره حتی می‌تواند میزبان حیات باشد.
به گزارش نیواطلس، اخترشناسان با کمک رصدهای زمینی و فضایی از طریق تلسکوپ TESS و اسپیتزر، سیاره فراخورشیدی جدیدی موسوم به LP 791-18d را کشف کرده‌اند. این سیاره به دور یک ستاره کوتوله سرخ می‌چرخد که در صورت فلکی پیاله در نیم‌کره جنوبی آسمان قرار دارد.
محققان جرم این سیاره را با اندازه‌گیری تفاوت در زمانی که طول می‌کشد تا LP 791-18d به دور ستاره‌اش بچرد، محاسبه کرده‌اند. براساس محاسبات آن‌ها، این سیاره تنها اندکی بزرگ‌تر و پرجرم‌تر از زمین است. به‌علاوه، LP 791-18d ظاهراً به دور خودش نمی‌چرخد و همیشه فقط یک سمت آن به طرف ستاره‌اش است.
چگونه ممکن است آب در این سیاره فراخورشیدی وجود داشته باشد؟
طرفی که به‌سمت این ستاره قرار دارد، بیش‌از‌حد داغ است که آب سطحی در آن وجود داشته باشد، اما دانشمندان حدس می‌زنند که فعالیت‌های آتشفشانی می‌تواند جوی را به‌وجود آورد که شرایط تراکم آب در سمت تاریک این کره فراهم شده باشد.
LP 791-18d در لبه داخلی کمربند حیات قرار دارد. اخترشناسان پیش‌تر سیاره‌ای به نام LP 791-18c را هم در همین منظومه شناسایی کرده بودند که اندازه و جرم بسیار بیشتری نسبت به سیاره d دارد. زمانی که سیاره c به d نزدیک می‌شود، نوعی کشمکش گرانشی را به‌وجود می‌آورد که مدار سیاره d را بیضی‌شکل می‌کند. این مدار شکل خود سیاره را هم تغییر می‌دهد و با ایجاد اصطکاک داخلی، دمای درون کره را به‌طرز چشمگیری افزایش می‌دهد و موجب فعالیت‌های آتشفشانی می‌شود.
پژوهشگران حالا از سوی تیم تلسکوپ جیمز وب تأییدیه گرفته‌اند تا سیاره d را با این رصدخانه بزرگ بررسی کنند. «کارن کالینز»، محقق ارشد این پژوهش می‌گوید: «این اکتشاف صرفاً گام اول است. با پتانسیلی که برای مطالعات بیشتر روی این سیاره با تلسکوپ فضایی جیمز وب وجود دارد، می‌توانیم رصدهای خود را بهبود ببخشیم و اطلاعات بیشتری از جو این سیاره که احتمالاً تحت تأثیر آتشفشان‌های آن قرار دارد، به‌دست آوریم. اکتشاف‌های بعدی به شما کمک خواهد کرد تا بفهمیم اجزای تشکیل‌دهنده حیات چگونه ممکن است روی سیاره‌هایی جز سیاره ما وجود داشته باشند.»
نتایج این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.
منبع: دیجیاتو
