پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : «سريالهاي تركيهيي» اين روزها به ميهمان تازه سفره سرگرمي
بينندگان شبكههاي ماهوارهيي تبديل شده است. سريالهايي با حضور بازيگران
جوان و خوشچهره، دكورهايي جذاب و رنگارنگ و داستانهايي كه لحظهيي هوش و
عقل مخاطب را به حال خود رها نميكند و گاه چندين ماه بيوقفه مخاطب را در
ساعتي مشخص پاي صفحه تلويزيون مينشاند تا تصاويري دلربا از كشور تركيه را
مقابل چشمان او به نمايش بگذارد. موج فراگير پخش اين سريالها در سالهاي
اخير و تاثيرات مخرب فرهنگي آنها و نيز تناقض محتوايي آنها با واقعيتهاي
جامعه تركيه موضوعي است كه در اين گزارش به آن پرداخته شده است.
خبرنگار تركيهيي : اغلب افراد در جامعه تركيه به ارزشهاي اسلامي، ديني و
ملي احترام ميگذارند اما متاسفانه رسانههاي تركيه مردم را به سمت غرب
گرايش ميدهند. به همين دليل فعاليتهاي رسانهيي زيادي عليه اين سريالها
در تركيه در حال انجام است تا درباره اين آثار به روشنگري پرداخته و مضرات
تماشاي آنها را به مخاطبان و خانوادهها يادآوري كنند
از استانبول تهران تا استانبول تركيه
«استانبول» نام چهارراهي در تهران است كه با صرافيها و دلارفروشهايش شهرت
دارد. چند بوتيك فروش وسايل خارجي، سفارت انگلستان، سفارت تركيه و چندين
مركز بزرگ خريد در اطراف اين چهارراه براي همه مردمي كه گهگاه از اين
محدوده تردد ميكنند، مكانهايي آشناست اما «استانبول» واقعي شهري آسيايي-
اروپايي در تركيه است كه براي سالهايي بسيار طولاني مقصد گردشگري ايرانيان
بوده است. شهري كه بسياري ايرانيان خارج رفته حداقل يك بار در زندگي
گذرشان به آنجا افتاده است و اغلب ايرانيان اروپارفته در مسير خود به قاره
سبز از آن عبور كردهاند.
استانبول سالهايي طولاني براي ايرانيان مكاني براي پرش به قاره اروپا بوده
است. اين موضوع آنقدر پررنگ بوده كه در فيلمهاي مختلفي نيز به آن پرداخته
شده است. «ديدار در استانبول»، «مزد ترس» و «آدم برفي»سه نمونه از آثار
قديمي در اين زمينه است و سريال «مرگ تدريجي يك رويا» و فيلم سينمايي «بغض»
دو نمونه از آثار جديدتر در اين عرصه هستند كه البته در تمام آنها تصويري
نهچندان مطلوب از اين كشور و شهر ارائه ميشود. با رونق گرفتن شيخنشين
دوبي براي مدتي بازار توريستي استانبول سرد شد. در فيلم سينمايي «نقاب»
ساخته كاظم راستگفتار صحنهيي وجود دارد كه در آن پارسا پيروزفر به امين
حيايي پيشنهاد ميكند به دوبي بروند. امين حيايي ميپرسد: دوبي كجاست؟ و
بعد ديالوگي ميان آنها رد و بدل ميشود كه در آن دوبي با استانبول مقايسه
ميشود و پيروزفر خطاب به حيايي ميگويد: «دوبي از استانبول هم بهتره»!
اما حالا چند سالي است استانبول در مسيري متفاوت از گذشته قرار گرفته است.
اين كشور با بهرهگيري از ابزاري به نام «سريال» رسانههاي دنيا را تسخير
كرده و موفقيت اقتصادي بينظيري را براي خود رقم زده است. موفقيتي كه در آن
شبكههاي ماهوارهيي فارسيزبان نيز بيتاثير نيستند.
بازاري براي فروش سريالهاي تركيهيي
اسفندماه هر سال در كشور تركيه بازاري با نام «ديسكوپ» برگزار ميشود. اين
بازار بزرگترين بازار فروش محصولات تلويزيوني در منطقه و بزرگترين بازار
آسيايي در اين زمينه است. در كنار اين بازار در جنوب شرقي آسيا هم بازاري
با نام «atf» وجود دارد كه اقبال كمتري نسبت به آن وجود دارد و با رونق
گرفتن بازار تركيه، موفقيت اقتصادي كمتري دارد. در بازار ديسكوپ هر سال يكي
از پرفروشترين اقلام فرهنگي «سريالهاي تركيهيي» هستند. اين وضعيت در
بازار «ميپ» هم وجود دارد. اين بازار مهرماه و فروردينماه هر سال در كشور
فرانسه برگزار ميشود و در اين بازار اروپايي هم سريالهاي تركيهيي يكي از
پرفروشترين محصولات فرهنگي هستند. يكي از ايرانياني كه هر سال در اين
بازارها شركت ميكند و تمايلي به بيان نام خود ندارد، در اين خصوص ميگويد:
«در اين بازارها علاقه خريداران به سريالهاي تركيهيي را ديدهام. اين
واقعيتي است كه مردم كشورهاي مختلف دنيا اعم از عربها، آسياييها و بخشي
از مردم اروپا اين سريالها را دوست دارند و فقط بازار امريكا از اين
سريالها در امان مانده است.»
اين فعال عرصه خريد و فروش فيلم در ادامه اضافه ميكند: «بيشترين خريدار
اين سريالها كشورهاي عربي هستند. اين سريالها به جنس سريالسازي عربها
بسيار نزديك است. مثلا در سريالهاي تركيهيي و عربي «بازيهاي اغراقشده»
وجه مشترك است. البته در كارگرداني، سريالهاي تركيهيي به سطح خوبي
رسيدهاند و فيلمنامههاي آنها نيز حرفهييتر شده است اما همچان بازيها
در كيفيت خوبي نيست.»
سريالهاي تركيهيي چگونه ساخته ميشوند؟
در كشور تركيه سريالهاي تركيهيي توسط شركتها توليد نميشود بلكه اين
سريالها توسط «شبكههاي تلويزيوني» توليد ميشوند. خصوصيسازي شبكههاي
تلويزيوني در اين كشور باعث شده اين شبكهها به ثروتي افسانهيي دست پيدا
كنند و به واسطه اين سرمايهها بتوانند سريالهاي خوب و سطح بالا بسازند».
«آك بلوت»، خبرنگار تركيهيي مقيم تهران درباره روند توليد اين آثار در
كشور تركيه ميگويد: «ساخت اين سريالها تقريبا از حدود 10 سال قبل در
تركيه آغاز شد. در آن زمان ابتدا ساخت «نمايشهاي استوديويي» متداول بود كه
اين سريالها خيلي هم تاثيرگذار بود و با استقبال مواجه شد. مثلا سريال
«كليد اسرار» يكي از اين آثار بود كه از سوي شبكه «stv» كه شبكهيي اسلامي
بود، توليد و بعدها توسط شبكههاي ديگر هم تقليد شد.» جستوجويي در صنعت
سريالسازي تركيه نشان ميدهد در حال حاضر شبكه «atv» يكي از مهمترين
توليدكنندگان اين سريالهاست. در كنار اين شبكه «سامان يولو تي وي» هم شبكه
ديگري است كه گرايشي اسلامي دارد و بيشتر سريالهاي اسلامي توليد ميكند
اما از نظر توان مالي و ساخت سريال ضعيفتر از شبكه «atv» است. توليدات
«سامان يولو تيوي» تقريبا با معيارهاي جامعه ايراني هماهنگي بيشتري دارد.
در اين سريالها زمينههاي اخلاقي- اسلامي ديده ميشود. «كليد اسرار» يكي
از محصولات همين شبكه است كه در 500 تا 800 قسمت توليد شده و صدا و سيما
نيز آن را خريده و نمايش داده است. اين شبكه به اهل تسنن تركيه وابسته است و
در آن سبك زندگي تركيهيي ترويج ميشود. طبق شنيدهها يك شبكه ايراني هم
اخيرا سريال ديگري را از اين شبكه خريداري كرده كه قصه آن در حال و هواي
كليد اسرار است اما به لحاظ ساختار و قصه چند سر و گردن بالاتر از آن است.
جمتيوي از راه ميرسد
شبكه ماهوارهيي «جمتيوي» يكي از مهمترين دلايل گرايش مخاطبان ماهواره
به سريالهاي تركيهيي است. اين شبكه كه تا چند سال قبل صرفا موسيقي پخش
ميكرد حالا گسترش پيدا كرده و در كنار كانال موسيقي شبكهيي هم براي پخش
سريالهاي نمايشي دارد و قرار است در آيندهيي نزديك توسعه پيدا كند و به
چندين شبكه ديگر تبديل شود. طبق اطلاعاتي كه يكي از دستاندركاران اين شبكه
كه مايل به ذكر نام خود نيست، در اختيار خبرنگار ما قرار ميدهد، بخش
عمدهيي از اين توسعه مرهون پخش سريالهاي تركيهيي در اين شبكه است. مدير
اين شبكه يك ايراني به نام «س. ك» است كه سالها در لندن زندگي ميكرد و
حالا چند سالي است در دوبي مستقر شده است. او تاجر است و در سالهاي گذشته
قصد داشت در مالزي و تركيه شبكه تلويزيوني راهاندازي كند اما حالا ديگر در
دوبي مستقر شده است. سريالهاي «نور و مهند»، «عشق ممنوع»، «عاصي»، «عشق و
جزا» و... برخي آثار تركيهيي است كه تاكنون اين شبكه ماهوارهيي پخش كرده
است. طبق اطلاعات به دست آمده مدير اين شبكه سريال «عشق ممنوع» را به قيمت
يك ميليون دلار خريد و هنگام پخش اين سريال چند برابر اين رقم را از راه
پخش تبليغات به دست آورد. جالب است بدانيد اين سريال در رتبهبندي جهاني
يكي از پربينندهترين و پرفروشترين سريالهاي دنيا بوده است.
تغيير سبك زندگي مردم كشورهاي عربي
«نور و مهند» يكي از اولين سريالهاي تركيهيي بود كه پخش آن در دنياي عرب
موج عجيبي از علاقهمندي مردم به سريالهاي تركيهيي را به دنبال آورد. يكي
از ايرانياني كه در سال 1388 در چند كشور عربي فعاليت داشته در توصيف اين
مساله ميگويد: «در آن سال پخش سريال نور و مهند در چند كشور عربي باعث شد
موج عظيمي از علاقه مردم نسبت به اين اثر به راه بيفتد. پخش اين سريال در
ميان خانوادههاي عربي مشكلات فراواني را ايجاد كرده بود و حتي به جدايي
زنان از همسرانشان منجر شده بود. در يكي از كشورها مفتي اعظم فتوايي را
درباره حرام بودن تماشاي اين سريال صادر كرد و در نقطه مقابل او، مردم عليه
اين مفتي و فتواي او تظاهرات كردند! كار به جايي رسيد كه پخش اين سريال
چنان علاقهيي در مردم چند كشور عربي نسبت به شخصيت «مهند» ايجاد كرد كه در
آن كشورها تورهايي به مقصد تركيه برگزار شد كه هدف نهايي آن ديدن بازيگر
نقش اصلي اين سريال يعني «مهند» بود! البته كار به همين جا ختم نشد و
انحرافهاي ديگري هم در ادامه پخش اين سريال در اين كشورها به وجود آمد.»
شخصيت فرهنگي ديگري كه در زمان پيش و پس از انقلاب تونس به اين كشور سفر
داشته، در خاطرهيي جالب درباره توصيف تاثير سريالهاي تركيهيي بر مردم
كشور تونس ميگويد: « بعد از انقلاب تونس دو ماه در اين كشور بودم. تونس
كشوري داراي ديكتاتوري بود كه از نظام سياسي حاكم در آن بهشدت ضربه خورده
بود. در اين كشور حتي مردمي كه تمايلهاي مذهبي هم نداشتند از حكومت
دلچركين بودند. تونس كشوري بود كه در آن حجاب ممنوع بود. در اين كشور اگر
فردي در طول هفته چند بار براي اداي نماز صبح به مسجد ميرفت، در فهرست
كنترل دولت قرار ميگرفت. با چنين وضعيتي وقتي از آنها سوال كردم، دوست
داريد بعد از تغيير نظام سياسي چه سيستمي در كشور شما حاكم شود، اغلب آنها
ميگفتند: ما دوست داريم شبيه تركيه شويم!
قاعدتا مردم يك كشور نميتوانند با شنيدن سخنراني مسوولان كشوري مانند
تركيه آرزو كنند شبيه آن كشور شوند يا اينكه كشته شدن تركها در كشتي توسط
صهيونيستها نميتواند مردم تونس را به چنين كشوري علاقهمند كند. نكته
جالب اين بود كه آنها صرفا به واسطه تماشاي سريالهاي تركيهيي علاقهمند
به سيستم حكومت چنين كشوري شده بودند. آنها با ذكر مثالهايي از اين
سريالها ميگفتند: اين خيلي خوب است كه در تركيه همه آزادي دارند و هر كس
ميخواهد دين دارد و هر كس نميخواهد هم مسائل ديني را رعايت نميكند و اين
مساله نيز مشكلساز نميشود. اين موضوع برايم جالب شد و به واسطه همين
مساله به خانههاي بسياري از آنها رفتم و ديدم اغلب آنها سريالهاي
تركيهيي تماشا ميكنند؛ به ويژه در ماه رمضان كه زمان اوج پخش اين
سريالهاست، سايتهاي اينترنتي زيادي اين سريالها را ضبط ميكنند و روز
بعد براي دانلود ميگذارند.»
سريال صادر كنيد، پول بياوريد
سريالهاي تركيهيي بيش از 10 سال است كه در صدر محصولات صادراتي اين كشور
قرار گرفتهاند. اين همان مسيري است كه در حال حاضر شبكه ايراني آيفيلم در
پيش گرفته و تلاش ميكند با پخش سريالهاي ايراني، تصوير موجود از كشورمان
در ذهن مردم عرب را تغيير دهد.
سريالهاي تلويزيوني اين روزها به ابزار جديدي در جنگ رسانهيي تبديل
شدهاند و وقتي مخاطبان با چنين آثاري بمباران ميشوند، به مرور زمينه
بيشتري براي جذب فرهنگ آن كشور در آنها ايجاد ميشود. فرقي هم نميكند
مخاطب ايراني از كشور تركيه سريالي مانند «عشق ممنوع» را كه اثري كاملا
بياخلاق است ببيند يا اثري مانند «عاصي» كه سريالي با مضمون روستايي است.
پخش هر سريالي ميتواند در ذهن مخاطبان كنجكاوي ايجاد كند و آنها را به آن
فرهنگ علاقهمند كند و حتما هم نبايد اين محصول سريالي فاخر باشد!
بر مبناي همين استدلال است كه مسوولان كشور تركيه به سازندگان چنين
سريالهايي امكان و اجازه ساخت سريالهايي را ميدهند كه در آن تصويري
بسيار منفي از كشور تركيه ارائه ميشود. تركيه نيز مانند امريكا به اين
نتيجه رسيده است كه اشكالي ندارد كه مثلا در سريالي دختران جوان اين كشور
بيوفا، مردان خيانتكار و پليس فاسد جلوه داده شود. فقط كافي است سريالي
جذاب ساخته شود و پس از آن در سيستم فروش جهاني، بازاريابي خوبي براي اين
سريالها شود و در دنيا به فروش برسد و سود كلاني نصيب سازندگان اين
سريالها كند. نكته مهم درباره سازندگان اين سريالها هم اين است كه هيچ
كدام تعلق خاطري به جامعه مسلمان و حتي شخصيتهاي مليگراي تركيه ندارند.
آنها اصولا آدمهاي مذهبي نيستند و طبق اطلاعات به دست آمده افرادي كاملا
لاييكاند كه اروپايي فكر ميكنند و صرفا به دنبال كسب سود هستند.
بازاريابي؛ نقطه قوت سريالهاي تركيهيي
به گفته يك كارشناس فروش فيلم و سريال، فروش فيلم و سريال در دنياي امروز
يكي از تجارتهاي پرسود است. اين فعاليت در مدت زماني 5 ساله با فعاليتي
متمركز ميتواند به موفقيت منجر شود. برخلاف ايران كه در فروش سريالهايي
مانند مريم مقدس و يوسف پيامبر بر اساس يك موج عمل ميكند، در تركيه اين
روند با دقت زيادي پيگيري شده است. سازندگان اين سريالها با رعايت
معيارهاي جهاني موفق به عرضه جهاني اين سريالها شدهاند.
درباره ارقام و هزينههاي فروش اين سريالها نيز اطلاعات جالبي وجود دارد.
معيار خريد سريالهاي خارجي در دنيا «ساعت تلويزيوني» است. ساعت تلويزيوني
بين 40 تا 45 دقيقه و گاهي 66 تا 70 دقيقه است. يعني يك سريال ممكن است 40
تا 70 دقيقه باشد و بر مبناي يك ساعت رقم مشخصي پرداخت شود. رقم پرداختي
براي هر ساعت هزار دلار است كه خريداران انگليسي پرداخت ميكنند. اما رايت
عربي سريالهاي تركيهيي بسيار بالا و گاهي از ساعتي 7 تا 10 هزار دلار در
نوسان است. درباره برخي سريالها نيز رايت آنها ساعتي تا 15 هزار به
كشورهاي عربي فروخته شده است.
اما شبكههاي ايراني و به ويژه شبكههاي ماهوارهيي ايراني رايت اين
سريالها را بسيار ارزانتر تهيه ميكنند. علت هم اين است كه اين شبكهها
به جز ايران، افغانستان و تاجيكستان در كشورهاي جهان مشتري ديگري ندارند و
به همين دليل رايت آنها گاهي ساعتي هزار دلار هم فروخته ميشود. درباره
شبكههاي صدا و سيما نيز اين رقم در همين حدود است. مثلا هر قسمت سريال
جومونگ 1200 يورو خريداري شد كه رقم نسبتا اندكي براي يك سريال خارجي است.
ميزان تطبيق سريالهاي تركيهيي با فرهنگ تركيهيي
يك بررسي ميداني نشان ميدهد تصويري كه اغلب مخاطبان سريالهاي تركيهيي با
تماشاي اين سريالها پيدا ميكنند تصويري كاملا فانتزي و تخيلي است. در
اغلب اين سريالها بازيگران لحظه به لحظه لباس عوض ميكنند، همه خانهها
مجلل و زيباست و با مبلماني زيبا و متنوع شكل گرفته است.
در سريالهاي تركيهيي عشقهاي پيچيده زيادي ديده ميشود. مثلا در يكي از
اين سريالها گروهي مافيايي با هم ارتباط دارند. همسر يكي از اين چهرههاي
مافيايي گروه را لو ميدهد و در نهايت با مرد ديگري كه عضو اين گروه است،
فرار ميكند. در سريال ديگري مرد قهرمان قصه همزمان با زن عمو و دخترعموي
خود ارتباط دارد و چند ارتباط ديگر هم با زنان ديگر دارد. اما آيا جامعه
تركيه چنين جامعه افسارگسيختهيي از نظر معيارهاي اخلاقي است؟ آيا در چنين
جامعهيي خيانت و ارتباط عشقي خارج از عرف تا اين اندازه فراگير است؟ آيا
در جامعه لوكس و مدرن اين كشور تا اين اندازه بياخلاقي وجود دارد؟
«آك بلوت» خبرنگار تركيهيي مقيم تهران با رد هرگونه شباهت ميان فضاي اين
سريالها با جامعه واقعي تركيه ميگويد: «در هر جامعهيي اتفاقهايي رخ
ميدهد كه اساسا عموميت ندارد و به همين دليل هم نيازي به طرح آنها در
ابعاد جهاني نيست. به عنوان يك خبرنگار بارها در خبرهاي نشريات ايراني
اخبار تلخي را ميخوانم كه در حوزه حوادث رخ ميدهد اما هيچ كدام از اين
اخبار در قالب فيلم و سريال به تصوير كشيده نميشود. علتش هم اين است كه
طرح چنين مواردي ميتواند ضررهاي مادي و معنوي مختلفي داشته باشد اما
متاسفانه در تركيه سريالهايي توليد شده كه تصويري مغرضانه از جامعه تركيه
ارائه ميكند و در آن غربگرايي، همجنسخواهي، اهانت به خانواده و... نمايش
داده ميدهد. همه اين آثار توسط كارگردانها و بازيگراني ساخته ميشود كه
به دنبال ترويج غربگرايي و لاييسم هستند. البته گاهي نيز تمايل دارند با
نشان دادن اين مسائل خود را روشنفكر و آزادانديش معرفي كنند اما واقعا چنين
مسائلي در جامعه تركيه رواج ندارد و حتي جامعه تركيه نيز نسبت به چنين
تصويري معترض است ولي متاسفانه در اين كشور كنترلي روي سريالها و
برنامههاي ساخته شده وجود ندارد.»
اين خبرنگار ترك در ادامه اضافه ميكند: « اغلب افراد در جامعه تركيه به
ارزشهاي اسلامي، ديني و ملي احترام ميگذارند اما متاسفانه رسانههاي
تركيه مردم را به سمت غرب گرايش ميدهند. به همين دليل فعاليتهاي رسانهيي
زيادي عليه اين سريالها در تركيه در حال انجام است تا درباره اين آثار به
روشنگري پرداخته و مضرات تماشاي آنها را به مخاطبان و خانوادهها يادآوري
كنند.»
او در ادامه اضافه ميكند: «حتي جامعه مليگرايي تركيه هم به محتواي برخي
از اين سريالها اعتراض دارند و گاهي تماشاي آنها را تحريم ميكنند. مثلا
اخيرا سريالي در تركيه ساخته شده كه در آن يكي از پادشاهان عثماني
علاقهمند به زنان و دختران جوان نشان داده شده و چنين سريالي با اعتراض
شديد مليگرايان مواجه شده است. من شخصا به عنوان يك فرد اهل اين كشور حتي
از پخش بسياري از اين سريالها اطلاعي ندارم اما گاهي در ايران از سوي مردم
درباره اين سريالها و زمان پخش آنها مورد سوال واقع ميشوم.»
«آك بلوت» در پايان اضافه ميكند: «در تركيه حدود 300 شبكه تلويزيوني
فعاليت ميكند اما پخش فيلم و سريال دست اسلامگرا و مليگرا نيست و عملا
طيف متمايل به غرب در اين زمينه فعاليت دارند. ترويج مُد، لباس، مبلمان و. .
. هم از اهداف تجاري پنهان در پشت ساخت اين سريالها است اما شبكههاي
اسلامي نيز در اين سالها وارد عرصه فعاليت شدهاند و مثلا شبكهيي به نام
«هلال» توانسته در جمع 300 كانال رتبهيي بين 28 تا 34 را به دست بياورد».
سريال عاصي نيز سريال ديگري بود كه پخش آن در سال گذشته با اقبال فراواني
از سوي مخاطبان مواجهه شد. داستان اين سريال در فضايي روستايي اتفاق
ميافتاد و روستاييان را بسيار مدرن به تصوير كشيده بودند اما آيا واقعا
اين تصوير در تركيه عموميت دارد؟ يك ايراني ساكن در اين كشور به خبرنگار ما
ميگويد: «روستاهاي تركيه خيلي شبيه به روستاهاي ايران است و اساسا چنين
چيزي نيست كه اهالي روستايي با اتومبيلهاي مدل بالا در روستا تردد كنند».
او در ادامه درباره شباهت فضاي سريالهاي تركيهيي با واقعيت اين جامعه
ميگويد: «برخلاف تصويري كه مثلا از استانبول در سريالهاي تركيهيي ارائه
ميشود، اين شهر، شهر غمگيني است. مردم هنوز بين اروپايي بودن و آسيايي
بودن در نوسان هستند. البته خيلي متمدن شدهاند و از دهه 80 كه اين كشور به
قدرت اقتصادي تبديل شد، حتي مردم كوچه و بازار اعتماد به نفس پيدا
كردهاند ولي اين مردم بهشدت مذهبي هستند و حتي در شهرهاي بزرگي مثل
ازمير، استانبول و آنكارا مردم بسيار مذهبي هستند و اين گرايش در شهرهاي
ديگر حتي شديدتر است».
آنچه به نظر ميرسد در اين ميان قطعيت دارد، اين است كه تركيه مدل زندگي و
سياست مورد علاقه خود را از طريق سريالهايش به كشورهاي ديگر و به ويژه
كشورهاي عربي صادر ميكند. سكولارسيسم، تساهل و تسامح در رفتارهاي اجتماعي،
اولويت اقتصاد بر مسائل ديني و... برخي از اين موارد است كه نمايش پي در
پي آن در سريالهاي تركيهيي سبب شده تا اين روزها شهري مثل استانبول به
مقصد مورد علاقه تمامي توريستهاي عربي تبديل شود. در همين زمان كه اين
گزارش را ميخوانيد، شبكههاي فارسي زباني كه سريالهاي تركيهيي را پخش
ميكنند شروع به پخش تبليغات مربوط به فروش آپارتمان در تركيه كردهاند.
مشتريان و خريداران اين آپارتمانها اقامت كشور تركيه را دريافت ميكنند و
حتي هزينه بليت رفت و برگشت آنها به تركيه نيز از سوي اين شركت پرداخت
خواهد شد. با كمي تامل ميتوان دريافت كه تركيهييها حالا پس از چند سال
سرمايهگذاري، راه خالي كردن جيبهاي ايرانيان را پيدا كردهاند و براي
فروختن آپارتمانهاي خود و جذب سرمايههاي سرگردان ايراني راهي تازه پيدا
كردهاند. اما هركس كه آپارتماني در تركيه ميخرد بايد بداند اين كشور
شباهت زيادي به تصويري كه در سريالها ديده ندارد. شايد فيلم «بغض» ساخته
رضا درميشيان تصويري واقعيتر از استانبول باشد تا سريالي مانند عشق ممنوع!
خوشم مياد از حسادت داريد ميتركيد. ازاينكه مديران خردمند و با سواد و به روز تركيه بدون سردادن شعارهاي آرماني و توخالي كشوري را كه پيش از انقلاب از ما عقب تر بود به چنين پيشرفت اقتصادي و فرهنگي رسونده و حالا اين كشور به يك الگو از پيشرفت و احترام به عقايد و فرهنگها تبديل شده داريد ميسوزيد.
نه مثل فیلمهای خودمون که سفارشی ساخته میشن و حقیقت جامعه رو بازگو نمیکنن
در ضمن فکر کنم دیگه همه میدونن که ملت ترکیه مسلمان و نظام و قوانین شون بر پایه سکولاریسم بنا نهاده شده هرچند که دولتشون خیلی دوست داره قوانین اسلامی رو به اجرا در بیاره
پس لازم نیست شماها کاسه داغتر از آش بشین و واسه اونا هم تعیین تکلیف کنین
تو صداوسیمای خودمون که دیگه خبری از ناتاشا و خط قرمز نیست
پس خواهشا با جوسازیای منفی کاری نکنید که این یه ذره دلخوشی هم از بین بره
شما برو بهشت ما به جهنم راضی ایم
واقعا فکر کردین چرا مردم می شینن و " بفرمایید شام " نگاه میکنن ؟؟ آیا جز بخاطر اینه که تلویزیون خودمون هیچ چیز قابل دیدنی نداره ؟؟؟
در سالهای گذشته ایران هم کارگردانان خوب و سریالهای خوبی مثل " مدار صفر درجه " " در چشم باد " " پس از باران " و .... داشت / اما گویا در صدا و سیمای ما سال به سال دریغ از پارسال !
نه مثل فیلمهای خودمون که سفارشی ساخته میشن و حقیقت جامعه رو بازگو نمیکنن
در ضمن فکر کنم دیگه همه میدونن که ملت ترکیه مسلمان و نظام و قوانین شون بر پایه سکولاریسم بنا نهاده شده هرچند که دولتشون خیلی دوست داره قوانین اسلامی رو به اجرا در بیاره
پس لازم نیست شماها کاسه داغتر از آش بشین و واسه اونا هم تعیین تکلیف کنین
تو صداوسیمای خودمون که دیگه خبری از ناتاشا و خط قرمز نیست
پس خواهشا با جوسازیای منفی کاری نکنید که این یه ذره دلخوشی هم از بین بره
شما برو بهشت ما به جهنم راضی ایم
خیلی وقت است دنیا پیشرفت کرده ! و همه چیز علمی و بروز شده.
ترکیه هم مثل خیلی از کشور های رو به پیشرفت خوب میداند برای پیشرفت سینما ، تلویزیون ، فوتبال ، هنر و .... باید علم روز را بداند و بکار ببندد و می بینیم که موفق هم هست.
حالا این موضوع که در کشور ما بدلیل محدودیت هایی که داریم ، دست کارگردانان و برنامه سازان بسته است ، و نمی توانیم در میدان رقابت خودی نشان دهیم ، دلیل می شود که از دور سنگ پرانی کنیم ؟؟
البته ماهواره نداریم متاسفانه هر شب دانلودش میکنم 52 قسمت رو تا حالا دیدم.
اينجا كه هميچي فيلتر هستش چطور صادرات فيلم بشه ؟؟
افراط و تفريط حرام نيست مگه
اي كاش اينو تائيد مي كردي.3 ساله خواننده سايتتون هستم يه بار نظرمو تائيد نكردي.نه بي احترامي كردم و نه كسي رو زير سوال بردم.يه نقد شخصي بود.
the great escape/prison break/flash forward/event/و.....بهترین سریال جهان هم Lost است که به نظر من همه ی مردم ایران بتونن ببینش یک انقلاب فکری در درونشون اتفاق خواهد افتاد و مطمئنا روی جامعه هم تاثیر خواهد گذاشت...اونهایی که این سریال رو دیدن منظورم رو میفهمند و اون وقت است که دگر ای سریالهای چرت و پرت میروند کنار
آمار شبکه gem رو هم بهتر از همه مردم ایران داره!!!جالبه!!!البته شاید خونه همسایشون دیده!!!!!!!!!!!!!!
در کل انتخاب عزیز باز هم فقط خودت بخون و نچاپ!!!!!!
چرا نمی گی امنیت اقتصادی و سرمایه گذاری و نداشتن مانع های مختلف برای سرمایه گذاری ها، علت پیشرفت بوده