کیفیت نان سیلو بسیار بد بود: سنگین بود، درون آن از خمیری نامأکول پر شده بود و پوسته‌ای به سختی سمنت داشت؛ و آرد آن مخلوطی بود از آرد جو با بیش از درصد عادی به همراه تکه‌های نخ و شن ریزه و ماسه. هر روز نمونه‌ای از این چیزی که به نام نان به مردم عرضه میشد، همراه با نامه‌های تهدید آمیز به دفتر من واصل می‌شد. بدتر از همه اینکه مردم در برابر نانوائی‌ها ازدحام میکردند و ساعت‌ها یکدیگر را هل میدادند و تنه می‌زدند و ناآرامی ایجاد می‌کردند.

یادداشت‌های اسدالله علم: من نذر کرده‌ام اگر باز هم رئیس دولت شوم، پول کارخانجات قند را که حضرت امام رضا از دولت خرید، تقدیم آستان قدس کنم. این نه برای این است که میخواهم یا میل دارم نخست وزیر شوم، برای این است که خدمتی به امام کرده باشم. یعنی در حقیقت به مردم بدبخت و بیچاره که پول برای آنها بیشتر به دست بیاید.

به محض اینکه ما اداره خواربار را در دست گرفتیم نمایندگان مجلس فشار آوردند که ما را وادار به لغو انحصارات دولتی کنند. دولت به منظور اطمینان از نظارت مداوم و موثر، حمل گندم از سوی افراد خصوصی را به شهرها ممنوع ساخته بود.

یادداشت‌های اسدالله علم: سؤال فرمودند: اعلامیه مربوط به امیر هوشنگ در نیامد؟ عرض کردم: هنوز خیر. واقعاً یک عقده برای شاه شده است.

تصویری از کودکی محمد بن سلمان، ولیعهد کنونی عربستان در دهه ۹۰ میلادی را ببینید.

تصویری از کلاه‌خود جنگی ایرانی از طلا و نقره در قرن ۱۹ را ببینید.

همین که مقدمات کار روبراه و اوضاع روشن شد ما مشاهده کردیم که نمی توانیم کار زیادی انجام بدهیم مگر اینکه تعداد بیشتری امریکائی برای پرکردن مشاغل کلیدی در تهران در اختیار داشته باشیم بخصوص برای نظارت در مؤسسات اجرائی که اکثر کارمندان در آنها انجام وظیفه می کردند و اقدامات سرنوشت سازی انجام می‌دادند. بنابراین پس از کسب نظر سفارت امریکا، من لایحه ای تهیه کردم که دولت در ۲۹ ژوئیه ١٩٤٣ به مجلس تقدیم کرد. لایحه مزبور به دولت اجازه میداد تا شصت نفر امریکایی را برای پر کردن مشاغل در وزارت دارائی و سازمان‌های اقتصادی مربوط به آن با موافقت آن وزارت و بدون مراجعه مجدد به مجلس انتخاب و استخدام کنم.

یادداشت‌های اسدالله علم: راجع به ریچاردسون وزیر جدید دفاع آمریکا، تلگرافی از اصلان افشار سفیر شاهنشاه در واشنگتن رسیده بود، [حاکی از این] که [وی] از دوستداران ایران است و نزدیک به نیکسون. بنابراین برای برنامه‌های نظامی ایران خطری نیست. سفیر آمریکا در ایران - فارلند ــ هم این مطلب را تأیید کرد. عرض کردم وقتی معاون یا مدیرکل وزارت خارجه بود، به ایران آمده و شرفیاب شده است. فرمودند: به خاطر دارم...

نارضایتی کارمندان دولت گاهی تمام فعالیت‌های دولت را به وقفه تهدید میکرد. اعتصابات و تهدید به اعتصاب در میان کارمندان وزارتخانه‌ها و کارخانه‌ها رواج داشت. به نظر نمی‌رسید دولت هیچ کاری جز تسلیم داشته باشد. با وجود این به علت زیر بار نرفتن من در تأیید اضافه حقوق اعتصاب کنندگان سرانجام مهندسین و بسیاری از کارمندان، با همان حقوق‌های سابق بر سر کارهایشان بازگشتند

یادداشت‌های اسدالله علم: صبح شرفیاب شدم. عرض کردم: موضوع بذر سیستان را که امر فرمودند تحقیق کنم، آن چه مسلم است از پول مرحمتی شاهنشاه که در اختیار استاندار بود - دو ملیون تومان - یک حبه بذر یا یک قرآن به دست مردم نرسیده. به قدری عصبانی شدند که تلفن را برداشتند و به نخست وزیر با تغیّر فرمودند: همین الان این مردکه را معزول کنید.

تصویری از درب مسجد سپهسالار در تهران در ۱۹۶۷ میلادی را مشاهده کنید.