پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : شب گذشته در حالی حسن روحانی،
رئیس جمهور کشورمان در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد که بر خلاف 7، 8
سال گذشته، حاشیه های جنجالی ایجاد نشد و مجموعه متن و حاشیه این سخنرانی،
بیشتر در چارچوب منافع ملی کشور ظاهر شد.
به گزارش سرویس سیاسی «انتخاب»، برخلاف سخنرانی های رئیس جمهور سابق که در زمان
سخنرانی وی، شمار زیادی از نمایندگان کشورها صندلی های خود را ترک می
کردند، این بار به غیر از نماینده رژیم صهیونیستی کسی از سالن خارج نشد و
علاوه بر حضور نماینده آمریکا، حضور نمایندگان کشورهای ایتالیا، فرانسه،
آلمان، انگلیس و اغلب کشورهای غربی برای شنیدن اولین سخنرانی رییس دولت
یازدهم کشورمان در این اجلاس نمایان بود.
تالار سازمان ملل در حین سخنرانی روحانی
این امر باعث شد تا اقدام هیأت رژیم صهیونیستی در ترک سالن، باعث تنهایی و انزوای آنان شود.
این همه در حالی است که رئیس جمهور سابق با شرکت در سخنرانی اوباما، امتیازی را هم به وی داده بود، اما این امتیاز جبران نشد.
این بار اما نه رئیس جمهور ایران، بلکه تنها ظریف، وزیر خارجه در سخنرانی رئیس جمهور آمریکا شرکت کرد.
تالار سازمان ملل، حین سخنرانی احمدی نژاد
همچنین
اقدامات هوشمندانه دستگاه دیپلماسی و رئیس جمهور جدید ایران باعث شد رئیس
جمهور کشوری که به عنوان قدرتمندترین کشور شناخته می شود، موضوع اصلی سخن
خود را جمهوری اسلامی ایران، آن هم با نگاه مثبت قرار دهد.
حجت الاسلام روحانی شب گذشته بر خلاف دعا برای فرج که به رغم ارزشمند
بودن، برای حاضران خارجی شرکت کننده نامانوس بود، نطقش را همانند برخی نطق
های رهبر معظم انقلاب، با سلام و صلوات بر پیامبر خاتم و امامان و حتی صحابی
منتجب آغاز کرد که برای حاضران شناخته شده و به ویژه برای کشورهای اسلامی
مغتنم و وحدت آفرین بود.
او از مواضع جمهوری اسلامی کوتاه نیامد و حتی از مردم فلسطین نیز دفاع
کرد، اما وارد موضوعات بی ارتباط با منافع ایران که شواهد دقیقی از آنها
نیست، چون دست داشتن مقامات آمریکا در 11 سپتامبر و حمله به برج های دوقلو
نشد، اما با مثال های عینی و غیر قابل خدشه نظیر تسلیح صدام و حمایت از
طالبان، سابقه آمریکا و اروپا را پیش چشمشان آورد.
روحانی به جای سخن گفتن طولانی از "انسان" و معنای "بهار"، با زبان حقوقی، تحریم ها علیه ملت ایران را زیر سوال برد و بر مظلومیت ایران پای فشرد.
او
در مصاحبه با سی ان ان هم به جای قرارگیری در جایگاه وکیل مدافع هیتلر و
آلمان نازی و نفی هولوکاست، هرگونه جنایت علیه یهودی و مسلمان و مسیحی را
محکوم، اما از اظهار نظر درباره ابعاد جنایت خودداری کرد و در عین حال
تاکید نمود که چنین جنایتی بهانه تشکیل دولت جدید با غصب سرزمین دیگران
نیست.
البته بعید است
تیترهایی که سایت های خبری ایران، یا روزنامه های سراسر جهان برای سخنان
دیشب روحانی می زنند، به اندازه تیترهای جنجالی مربوط به سخنان احمدی نژاد،
جذاب باشد و کلیک و فروش و خواننده به ارمغان آورد.
اما مهم آن است که به نظر می رسد اکثر خوانندگان به جای تعجب یا لبخندی از سر نکوهش، نوعا او را تحسین می کنند.
آن
گونه که سایت بازتاب در سال 84 فاش کرد، احمدی نژاد از قول یکی از
همراهانش گفته بود: «وقتی تو شروع کردی «بسم‌ا..» و «اللهم» را گفتی، من
دیدم یک نوری آمد، تو را احاطه کرد و تو رفتی در یک حصن و حصاری... تا
آخر»؛ من خودم هم اینو احساس کردم که فضا یک دفعه عوض شد و همه حدود
بیست‌وهفت، هشت دقیقه تمام، این سران مژه نزدند. اینکه می‌گم مژه نزدند،
غلو نمی‌کنم. اغراق نیست، چون نگاه می‌کردم، همه سران مبهوت مانده بودند.
انگار یک دستی همه آنان را گرفته بود، آنجا نشانده بود. چشم‌ها و
گوش‌هایشان را باز کرده بود که ببینند از جمهوری اسلامی پیام چیست.
بعید است در زمان سخنرانی روحانی، برای خود او یا همراهانش چنین
احساساتی رخ داده باشد، اما به نظر می رسد سخنان او این قابلیت را داشت که
به جای جذابیت برای رسانه ها و ایجاد مشکل در روابط با دیگر کشورها، زمینه
ساز روابط بهتر و همچنین در کنار دیگر عوامل بسترساز رفع برخی مشکلات مردم
کشورمان و حتی برخی کشورهای دیگر باشد.
به هر تقدیر باید دانست میدان دیپلماسی، روش و ادبیات خاص خود را دارد و
اتفاقا اصول اسلامی و منافع ملی کشور حکم می کند با بهره گیری از همین
روشها و ادبیات خاص، زمینه تعالی کشور در عرصه جهانی رقم خورد.
مردم انتظار بسیار بیشتری از سخنرانی جناب آقای روحانی داشتند
اسم ایشان انرژی منفی برای کل منقطه و حتی جهان دارد.
تشکر
البته اينجانب از تعداد صندلي‌هاي خالي چه در زمان سابق و چه اكنون خوشحال نمي‌شوم. اما بهتر است شما هم يكبار ديگر فيلم ديشب را نگاه كنيد كه در آن صندلي‌هاي خالي فراوان بود.
صندلی های خالی مربوط به مترجمان و همراهان هیئتها میباشند
ولی تو سخنرانی رئیس جمهور سابق 145 کشور سالن رو ترک کردن
منظور روز قيامت است .
بیفتد آن که دراین راه باشتاب رود
دیشب یک سیاستمدار واقعی که نشانگر شان ملت ایران بود را به عینه دیدیم.امیدواریم هر چه سریعتر رفاه و آبروی از دست رفته کشور و ملت در این 8 سال گذشته برگردد
مسئولیت پیامدهای ندانم کاری های 8سال گذشته راچه کسی به عهده می گیرد؟حثیت ایران با تمدن چند هزارساله که دراین 8سال به سخره گرفته شده راچه کسی اعاده می کند؟.
به آينده فكر كن و خودتا اذيت نگن
نه هر که آینه سازد، سکندری داند
وفا و عهد، نکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هر که تو بینی، ستمگری داند
هزار نکته باریکتر ز مو اینجاست
نه هر که سر بتراشد، سکندری داند
سیاست آدم سیاسی میخواد ...
اما آقای روحانی با سیاست و خیلی خب حرف زدند
ایرانی بودن آدم که هوس نیست یه روز بره یه روز بیاد. شما همیشه باید به ایرانی بودن خودت و از همه مهمتر به مسلمان بودنت افتخار کنی. حالا هر کسی میخواد مسئول باشه، باشه.
از پاراگراف 4 یعنی جایی که برای 4 مین بار عالیچناب رو صدا می زنه مهم بود که به نظر من میتونست خیلی بهتر و قوی تر ظاهر شه. بیشتر الفاظ کلیشه ای بکار رفت ولی خوب در قیاس با حرف های ریس جمهور سابق باز همین که آبرومونو با یه مشت ... نبرد جای شکرش باقی هست
که با عث سر بلندی وطن است
اصل مطلب که فرقی با هم نداشتن
يا علي مدد
خدا را شکرت
هاشمی هاشمی خدا نگهدار تو
بی ادب محروم ماند از لطف رب
بی ادب تنها نه خود را داشت بد
بلکه آتش در همه آفاق زد