اتوبوس مان را دوست داریم!

همان اتوبوسی که هم اولین تساوی جام را به همراه داشت و هم اولین بازی بدون گل آن را. هر کسی می تواند تعبیر متفاوتی از این اتوبوس داشته باشد ولی ما اتوبوسمان را دوست داریم.

به گزارش انتخاب، در واقع قبل از انتقاد کردن از اتوبوسی که کارلوس کی روش مقابل دروازه پارک کرد باید به مصایبی که مسافران آن کشیدند تا بلیت سوار شدنش را به دست بیاورند اشاره کرد.

ما به جام جهانی نرسیده بودیم؛ یکی، دو نتیجه بد گرفتیم و کارلوس کی روش را در منگنه قرار دادیم. حتی پا را فراتر گذاشتیم و نسخه اخراج او را هم پیچیدیم.

جانشین برایش انتخاب کردیم و خواستیم سکان را به دست مربیان وطنی بسپاریم. اما کی روش که به خوبی از تفاوت سطح فوتبال ما با آسیا با خبر بود به ناگاه اتوبوسی اجاره کرد و به جنگ با سایر رقبا در سه بازی آخر مرحله گروهی رفت.

این اتوبوس اجاره ای برای ما جشن مهمی در پی داشت. در واقع ما با اتخاذ سیستمی تدافعی (می توانید بخوانید منطقی) کره را در خاک خودش شکست دادیم و به عنوان صدرنشین به جام جهانی رسیدیم.

اما اتفاقی که بعد از این ماجرا رخ داد و جشن ملی ای که باشکوه تر از انتخاب حسن روحانی به عنوان رییس جمهور، در خیابان ها برپا شد، آن اتوبوس اجاره ای را از اذهان پاک کرد. بعد از جشن صعود، جنس برخورد با مسافران این اتوبوس فراموش شده نه تنها خوب نبود بلکه در پاره ای اوقات زننده هم شد؛ فدراسیون پولی برای برگزاری اردوها نداد و باک این اتوبوس خالی ماند؛ انتقاد از بازی بازیکنان تیم ملی اگرچه نه همیشه بلکه غالب اوقات رنگ وبوی تخریب کننده به خود گرفت و لباس هایی که قرار شد به تن مسافران این اتوبوس هم کنیم در نوع خود تنگ و گشاد از آب درآمد.

اما مسافران این اتوبوس با راننده ای به نام کی روش رهسپار برزیل در آن سوی دنیا شدند و شاید باک اتوبوس را فقط امید به آینده پر کرد و گرنه همه می دانیم که خبری از دلارهای آنچنانی نبود.

با شروع جام جهانی و درواقع با برگزاری اولین دیدار تیم ایران در جام جهانی بود که دوباره اتوبوس فراموش شده سروکله اش پیدا شد.

این بار این اتوبوس اجاره ای هم نبود و کاملا اختصاصی در اختیار کی روش قرار گرفته بود. درواقع همین مربی پرتغالی با پارک کردن این اتوبوس دوباره به یادمان آورد که هنوز هم زمانی برای ترشح آدرنالین در وجودمان هست؛ اینکه کمی لبخند را به لبانمان بیاورد. ما اتوبوسمان را دوست داریم؛ نه تنها برای موفقیت فوتبالی اش و به دست آمدن اولین امتیاز در بازی اول بلکه به خاطر ایجاد شور و شعفی که مشتاقش بودیم و دوباره با این اتوبوس به یادش آوردیم.

منبع: شرق