پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : محمدرضا ستوده: تقریباً همه جهان عضو سازمان تجارت جهانی شده اند جز ما.اگر یک نفر از یک کره ی
دیگر به این جهان بیاید فکر می کند ما عضو این جهان نیستیم.اگر عضو هم باشیم عضو
مهمی نیستیم.اگر عضو مهمی هم باشیم آن عضو قلب یا مغز نیست.اصرار نکنید که اسم عضو
را بیاورم.عضو مورد نظر خواست که نامش فاش نشود!
در جدیدترین تصحیح مثنوی مولانا آمده است؛
بنی آدم اعضای یک پیکرند
تمام جهان عین یک کشورند
شده است این جهان همچو یک دهکده
ولی ما رو توی ده راه نمیدن هی سراغ کدخدا رو میگیریم!
بگذریم...چند روز پیش کشور دوست و برادر افغانستان هم عضو سازمان تجارت جهانی شد.
تا الان اگر کسی جلوی من به برادران افغانی مان توهین می کرد با او به شدت برخورد
می کردم چون می دانم که چقدر انسان های شریفی هستند.اما گویا کم کم روزگار دارد
انتقام آنها را از ما می گیرد.
احتمالاً طی چند ماه آینده در حالی که برادران افغانی مهاجر به ایران به افغانستان
برمی گردند ما هم روی بوفه اتوبوس آنها سوار می شویم و به آنها التماس می کنیم که
هر جا می روند ما را هم با خود ببرند.لب مرز در هر ماشین سواری 11 ایرانی سوار و
قاچاقی از مرز رد می شویم.بعد پای هر ساختمان در حال ساخت چند ایرانی می ایستند و
با تمام وجود یک آجر به سمت بالا پرتاب می کنند و صدهزار بار خدا را شکر می کنند
که در فضای تجارت آزاد کار می کنند و حداقل طعم آزادی اقتصادی را می چشند.بعد از
کار هم برای شام کمی کالباس درجه یک آمریکایی و چندتا سوسیس واقعاً آلمانی می خریم
با نون لواش و نوشابه کوکاکولای اصل.پنجشنبه هم که می شود تیپ می زنیم که برویم
کابل را بگردیم ولی چون افغانی ها عضو تجارت جهانی شده اند و لباس هایشان آدیداس و
گوچی و دولچه گابانای اصل است به تیپ ما می خندند و دل ما می شکند.
از آنجایی که ما هر رفتاری که در ایران با افغانی ها داشته ایم سرمان می آید وقتی
زن های افغانی کارگران ایرانی را می بینند می ترسند و از آنها دور می شوند و باز
دل ما می شکند
وقتی یک افغانی با لهجه ی ایرانی حرف می زند بقیه ی افغانی ها به او می خندند و
دوباره دل ما می شکند.
مع الوصف تاریخ اینبار از چپ به راست تکرار می شود و ما
