حسین علیزاده: صدا و سيما شكل سخيفي از موسيقي را ارايه داد/زنان كه نيمي از جامعه موسيقي بودند حذف شدند/كاش سال هايي را كه گذرانديم نسل بعد تجربه نكند

سما بابايي: قرار است شهرام ناظري و حسين عليزاده بار ديگر با هم روي صحنه بروند: برنامه يي كه از پنجم تا هشتم مرداد ماه در سالن ميلاد نمايشگاه بين المللي تهران برگزار خواهد شد

به گزارش انتخاب، اين بهانه يي شد كه ديروز اين دو به همراه سعيد فرجپوري، اردشير كامكار، «محمد فيروزي»، «سيامك جهانگيري» و«پژمان حدادي» نوازندگان حاضر در اين برنامه در تالار كنفرانس خانه هنرمندان، مقابل اهالي رسانه ها بنشينند و از دلايل تشكيل گروهي بگويند كه نام آن را «دوستي» گذاشته اند.

«شهرام ناظري» به جدايي هنرمندان از هم در اين سال ها اشاره كرد. او گفت: «من و حسين عليزاده طي يك سال گذشته تلاش هاي بسياري براي شكل دادن اين گروه كرديم و به اين نتيجه رسيديم كه بهترين شيوه اجراي برنامه، اجرايي است كه اساس آن بر دوستي استوار باشد. در اين سال ها مشكلات فراواني بر سر راه هنرمندان وجود داشت كه سبب شد تا آنان از يكديگر دور باشند. مثل اينكه سمي ميان آنان پاشيده شده باشد و حالااين گروه راهي براي حل اين مشكل است، سرمشقي تا شايد جوانان نيز از آن بياموزند.»

ناظري درادامه به مساله ديگري نيز اشاره كرد: «هر چقدر جهان و محيط اجتماعي مان خشن و بي تفاوت به عشق و مهر باشد، ما هنرمندان بايد به اين موضوعات وصل باشيم وگرنه ضربه خواهيم خورد. كارهاي گذشته اگر ماندگار شده است، به خاطر عشقي بوده كه ميان افراد وجود داشته است، اما هم اكنون بسياري از هنرمندان از مدار «عشق» بيرون رفته اند و اين كنسرت جرقه يي است براي درمان اين درد.»

عليزاده كه سال هاست با تكيه بر ذوق، پشتكار و پژوهش هاي خود شكل هاي تازه يي را براي اجراي موسيقي ايراني ترسيم كرده است، مي گويد: «هر كدام از اعضاي گروه چاووش هم اكنون مستقل شده اند. ما در اين سال ها كمتر يكديگر را ديده ايم، مگر در مراسم هاي ختم هنرمندان، اما جامعه از افتراق در تمام زمينه ها خسته است. جامعه ناسالم ما را از دوستي ها فارغ مي كند. با اين گروه ما تصميم گرفته ايم كه در عين حال كه هر كدام از ما كارهاي خودمان را انجام مي دهيم، سالي يك بار كنار هم جمع شده و با يكديگر كنسرت برگزار كنيم.»

او البته بلافاصله قيد مي كند «اگر مشكلي پيش نيايد...» عليزاده به شيوه نشست هاي مطبوعاتي اش از انتقاد نمي گذرد و مي گويد: «در اين سال ها صدا و سيما شكل سخيفي از موسيقي را ارايه داد. زنان كه نيمي از جامعه موسيقي بودند حذف شدند و البته من مطمئنم كه بار ديگر نگاه به موسيقي فارغ از جنسيت ها خواهد شد، هنرمندان نيز در شرايط سختي قرار گرفتند. براي همين است كه نسلي كه هم اكنون در آستانه 30 سالگي به سر مي برد، هيچ خاطره موسيقايي ندارد، چون اهالي موسيقي در تمام اين سه دهه در حال تلاش براي اثبات خود بودند.

وی می گوید: در اين سال ها آثار گرانبهايي خلق شدند، اما بيش از آن سعي هنرمندان بر اين بوده است تا همچنان بتوانند به حيات خود ادامه دهند. تمام اينها را گفتم تا اين نكته را متذكر شوم كه خاطره جذاب است، اما نبايد تنها به دنبال خاطره بود. اي كاش سال هايي را كه ما گذرانديم، نسل بعد از ما تجربه نكند.»

علیزاده می گوید: گروه «چاووش» از نام هاي مهم هنر ايراني است: گروهي كه در اواخر دهه پنجاه و اوايل دهه شصت به دنبال هنر اجتماعي و بيدار رفت. آنها صداي نسل و روزگار خود بودند. ناظري تاكيد دارد كه بعد از چاووش نيز بسياري از هنرمندان و گروه ها تلاش كردند صداي نسل خود باشند، اما شرايط براي ارايه كارشان وجود نداشته است.

او مي گويد: «در اين سال ها هيچ ارگاني نبوده است تا به موسيقي توجه ويژه يي داشته باشد، بنابراين موسيقي هر دستاوردي كه داشته به خاطر همت شخصي هنرمندان بوده است. اما آنان نيز ناگزير در جنگ براي بودن و نبودن خود بودند. به همين خاطر از هم جدا افتاد ند و نمي توانستند دست در دست هم بدهند و هدف عظيم پيوند هنر با نسل خود را دنبال كنند. ما براي همين اين گروه را تشكيل داديم تا فكرهاي نوين و ديدگاه هاي اجتماعي و فلسفي را در موسيقي دنبال كنيم.»

به گزارش انتخاب به نقل از اعتماد، عليزاده تاكيد مي كند كه هيچ ممنوعيتي براي ورود ديگر اعضاي چاووش نيست و از استقبال احتمالي آقاي «شجريان» از اين برنامه مي گويد و در پايان وقتي در برابر اين سوال قرار مي گيرد كه چرا حضور پر رنگي در اين ماه ها در عرصه موسيقي داشته است، پاسخ مي دهد: «برنامه مي دهم تا از تنهايي بيرون بيايم. شرايط ما برابر با هنرمندان ديگر كشورها نيست، اما بايد تلاش كنيم تا از انزوا خارج شويم.»