کاش از چهره نورانی «آیت الله» عکس می گرفتم تا راه را بر هرزه گوییها بسته باشم

جماران: غلامعلی رجایی نوشت: کاش جنگ عده ای را با خودش می برد. مثل سیلی که ناگاه می آید وهرچه را سرراهش هست با خودش جمع می کند ومی برد.

در بخش هایی از ادامه یادداشت رجایی آمده است: 

البته معلوم است که خیلی ها که درجنگ بودند -ازجمله خود من وکسی به نام سعید قاسمی که اخیرا [...]  پا را از دایره دین وانصاف بیرون نهاده و [...] از تغییر صورت هاشمی پس از مرگ  سخن گفته است.-  پای رفتن مان لنگ بود ولایق دیداریارنبودیم وحال وروزمان شد این.

من این را با اکراه وفقط برای درج درتاریخ  وبرای یانکه دروغی را تکذیب کرده باشم می نویسم وخدا را هم بردرستی سخن خویش گواه می گیرم که آن شب تلخ درموقع غسل هاشمی بزرگ ومظلوم با تنی محدود ازجمله دونوه امام ،سید حسن آقا و آقا سیدیاسر ودو فرزند ایشان مهدی ویاسر وچند نفراز بچه های جماران که متکفل غسل بودند حضورداشتم.

خدای شاهد است که با 60 سال عمری که از خداگرفته ام وچهره بعضی انسانها را پس ازمرگ چه شهید و چه غیرشهید کم ندیده ام چهره ای را کمتر به نورانیت وآرامشی همانند آرامش هاشمی  در بستر مرگ دیده ام.

هاشمی عزیز چنان آرام بود که انگارخسته از بی خوابی  یی به درازای دهها سال، به خوابی عمیق فرورفته است و من که  ساعت ده صبح همان روزشاهد سخن گفتن  توام با لبخند او با خود بودم، باورم نمی شد این همان هاشمی  سرحال و شادمان آن روزصبح است که اکنون بی جان بر تخت کهنه ای افتاده وتسلیم محضرحق است، گریان به چشمان بسته اش می نگریستم  و در دل نجوا می کردم که انشالله الآن چشمان نافذش را بازمی کند و برمی خیزد. آرزویی محال.

حین غسل،چندبار وسوسه شدم با موبایل  از پیکر بی جان وآرام در محضر حق هاشمی فیلم و عکس بگیرم اما از وی و فرزندان غمزده و بهت زده زده  و مبهوت چهره نورانی پدر حیا کردم وکاش می گرفتم تا راه را بر این هرزه گوییها بسته باشم.

درمصاحبه ام که دو روز پس از ارتحال هاشمی عزیز با روزنامه شرق انجام شد گفتم ابعاد مظلومیت هاشمی با شهید مظلوم بهشتی قابل مقایسه نیست .یکی اش اینکه آن مظلوم اول، حداکثر دوتا سه سال از دست دوست و غیردوست جفا دید و بلای مظلومیت کشید و این مظلوم دوم، بیش از سی وچند سال مظلومیت  دید. دیگر اینکه  پس ازشهادت  مظلوم اول، دامنه تخریبهای علیه او تقریبا فرونشست ولی پس از ارتحال این مظلوم دوم تخریبها ادامه داشته ودارد .

چند روزپس ازارتحال، که هنوز کفن هاشمی خشک نشده کسی را به سیما آوردند تا او را با زبیر مقایسه ولقب مفسد فی الارض بدهد .

کاش مصلحت بود و ظرفیتی بود تا می گفتم دیروزکه فرزند یکی ازعارفان راه رفته از شیراز پیش من آمد واز قول پدر ارجمندش درباره شکوه وجلال ومنزلت هاشمی پس از مرگ واستقبالی که امام و اولیای وی پس از ارتحال از او نموده اند چه چیزهایی گفت .

از صمیم دل دعا می کنم کسانی [...] که جفا می کنند و پس از مرگ هم به مرده لگد می زنند به خود بیایند و توبه کنند. شاید توبه شان پذیرفته شود.