arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۳۹۹۱۳۱
تاریخ انتشار: ۰۰ : ۰۹ - ۲۴ اسفند ۱۳۹۶
گزارش «انتخاب» از وزیر راهی كه در دام پوپولیسم افتاد؛

آخوندی؛ زير خط فقر!/ از لیست اموال قالیباف تا موجودی حساب آخوندی؛ مردم را چه فرض كرده ايم؟ / چرا مسئولین انتظار دارند ‏مردم این ارقام را باور کنند؟ / تشدید مسابقه «فقر» ادعایی بین مسئولین؛ آیا به فرض صحت، مسئولان باید به «فقر» ‏خود افتخار کنند؟

عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در جلسه اخیر استیضاحش اظهاراتی را بر زبان راند که پیشتر مشابه آنها توسط ‏برخی اصولگرایان مطرح شده و مورد انتقاد قرار گرفته بود.‏
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

 عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در جلسه اخیر استیضاحش اظهاراتی را بر زبان راند که پیشتر مشابه آنها توسط ‏برخی اصولگرایان مطرح شده و مورد انتقاد قرار گرفته بود.‏

به گزارش «انتخاب»، آخوندی در مجلس گفت: «از بنده یک تصویر ثروتمند ساختند. آقای قاضی‌پور بنده اهل سالوس و ‏ریاکاری نیستم اما مجبورم کردید موجودی خودم و دخترم در ابتدای دوره وزارتم در دولت دوازدهم را اعلام کنم. در ‏شایعاتی که بر علیه بنده ساخته شده است، اعلام کردند هفت هزار میلیارد تومان ثروت دارم در حالیکه طبق مشروح ‏اموالی که در ابتدای دوره وزارتم به رییس قوه قضاییه اعلام کردم، کل موجودی حسابم ۴.۵ میلیون تومان و کل موجودی ‏دخترم ۶۳۸ هزار تومان بود. این چه حرف‌هایی است که بر علیه بنده زده می‌شود؟ طی این مدت از بس به بنده فشار ‏آوردند مجبور شدم امروز حقیقت را بگویم.»‏

لحن آخوندی هنگام بیان این اظهارات، نشان می داد که شاید تمایلی برای بیانشان ندارد؛ با این وجود این موضوع نمی‌‍تواند ‏چنین سخنانی را توجیه کند. اظهارات آخوندی از چند جهت قابل بررسی است.‏

اول اینکه موضوع اعلام اموال مسئولان، در سال های اخیر به موضوعی سیاسی و حتی پوپولیستی تبدیل شده است. طیفی ‏از اصولگرایان تندرو که خود را نماینده مستضعفان و بسیاری از اصلاح طلبان و اعتدالگرایان را نماینده «اشراف» می ‏دانند، مدام بر این طبل کوبیده اند. این طیف، در طول سال ها، تلاش کرده اند خود را از نظر اقتصادی، ضعیف تر و فقیرتر ‏نشان دهند. به آنچه خانه های اجاره ای خود می دانند افتخار کنند و در همین حال، به جناح سیاسی مقابل، تهمت های ناروا ‏بزنند.‏

با این وجود، آشکار شدن تخلفات مالی بی سابقه از این طیف، باعث شد بسیاری از مردم نه تنها این شعارها را باور نکنند ‏بلکه نسبت به گویندگان این شعارها حساس تر شوند.‏

وقتی هم نوبت به ارائه لیست اموال توسط همین طیف می رسد، ماجرای اعتماد عمومی بیش از پیش خدشه می یابد. برای ‏نمونه، لیست اموالی که محمدباقر قالیباف در جریان مناظرات انتخاباتی رو کرد، بیش از آنکه به برگ برنده اش تبدیل شود ‏به ابزاری برای مضحکه شدن توسط مردم تبدیل شد.‏

در چنین شرایطی باید پرسید چه اصراری وجود دارد که آخوندی در مجلس این اعداد و ارقام را بیان کند؟ آیا وزیر راه تصور ‏می کند مردم این ارقام را باور می کنند و به طور مثال، با اعلام آن، اعتماد بیشتری به مسئولان خواهند کرد؟ آن هم در ‏فضایی که وجه پوپولیستی این اقدام به شدت بر وجوه دیگر آن غلبه دارد و فضای اعتماد عمومی هم خدشه دار شده؟ البته ‏سابقه آخوندی نشان می دهد که وی چندان با این اقدامات موافق نیست اما آیا نمی توانست در همین جلسه مجلس هم کمی ‏صبوری کند و این سخنان را بر زبان نراند؟

موضوع دوم، فارغ از نوع نگاه مردم، صحت اعلام چنین آمارهایی از سوی مسئولان است. واقعیت بی تعارف آن است که ‏در این گونه اعلام لیست اموال، همواره نوعی پنهان کاری هم دیده می شود. هر شنونده ای پس از چنین اظهاراتی، از خود ‏می پرسد پس بقیه اموال فلان مسئول کجاست؟ آیا همه را به نام شخص یا اشخاص دیگری کرده که از دید عمومی پنهان ‏بماند؟
در همین مورد مربوط به عباس آخوندی، در صورتی می توان صحت ادعای او را پذیرفت که همه اموال خود و دخترش به ‏نام افراد دیگری و در حساب های داخلی و خارجی دیگر نباشد که چنین امری باورپذیر نیست.‏

بی تعارف، مردم مسئولانی را که چنین ادعاهایی داشته باشند پس می زنند؛ خواه قالیباف باشد خواه آخوندی. بیان چنین ‏اظهاراتی از سوی وزیر راه نشان می دهد که همچنان شکاف زیادی میان نوع نگاه مسئولین و مردم وجود دارد به گونه ‏ای که یک عضو کابینه تصور می کند مردم هر حرفی از او را بی چون و چرا می پذیرند.‏

موضوع دیگر اینکه، تا چه زمانی باید این عوام فریبی ها در میان مسئولین رواج داشته باشد؟ تا چه زمانی باید مسئولان ‏ما به «فقر» ادعای خود افتخار کنند؟ آیا واقعا زیر خط «فقر» بودن آن هم در شرایطی که «فقر» حتی در روایات مذهبی ‏ما هم به شدت تقبیح شده، افتخار کردن دارد که مسئولان ما بر سر آن مسابقه گذاشته‌اند؟

نظرات بینندگان