د. شهاب المكاحله در رای الیوم نوشت: به محض اینکه کاخ سفید و کرملین اعلام کردند در تاریخ 16جولای در پایتخت فنلاند، هلسینکی دیداری بین پوتین و ترامپ منعقد می شود، سوال هایی در واشنگتن در مورد ماهیت این دیدار و نتایج مورد انتظار آن مطرح شد.
به گزارش انتخاب، این رسانه عرب زبان ادامه داد: درست است که این دیدار دومی است که پوتین و ترامپ را با یکدیگر جمع می کند، اما امروز سوالی که وجود دارد، در مورد علت برگزاری چنین نشست دو جانبه ای در این تاریخ و درپایتخت فنلاند است.
با بررسی گفته ها و نظرات سیاستمداران، اعضای کنگره و نمایندگان دموکرات یا جمهوری خواه،در می یابیم که نظر غالب در آمریکا آن است که دیدار بین ترامپ و پوتین براساس درخواست رئیس جمهور آمریکا صورت خواهد گرفت، نه پوتین و این مساله فقط مربوط به سوریه نیست؛ بلکه شامل پرونده های ایران، کره شمالی، اوکراین و مانورهای نظامی آمریکا در نزدیکی مرزهای روسیه نیز می شود.
رئیس جمهور آمریکا فکر عقب نشینی نیروهای آمریکایی از سوریه را در مارس گذشته مطرح کرد و بار دیگر در دیدار با پادشاه اردن در 25 ژوئن در واشنگتن آن را بازگو نمود. اما این بار درخواست امریکا براساس اصرار اردن بود، که البته این مساله در رسانه ها مطرح نشد که طی آن، اردن از آمریکا خواست مشکل جنوب سوریه را حل کند، چرا که معضل بزرگی برای اردنی ایجاد کرده است که اقتصاد آن توان تحمل هزینه های اضافی و امنیتی را ندارد. با توجه به اینکه روسیه اظهار داشت که با وجود مسلحان در جنوب سوریه هیچ نرمش و مدارایی در کار نخواهد بود، رئیس جمهور آمریکا از مستشاران نظامی خود و بویژه جان بولتون خواست که مسیر حمایت از اردن را هموار کند؛ مسیری که از کشیدن فتیله بحران در مناطق مرزی اردن سوریه و اسرائیل، با دور کردن 56کیلومتری ایران از مرزهای جولان، می گذرد. شاید نگاه کوتاهی به چهره پوتین در روز دیدار با بولتون، واقعیتهای مهمی را برای تحلیلگران فاش کند.
علت انتخاب این زمان برای برگزاری دیدار بین پوتین و ترامپ، در واقع دادن زمان بیشتری به ارتش سوریه و هم پیمانان آن برای انجام عملیات نظامی با هماهنگی روسیه و واشنگتن است، به گونه ای که زلزله امنیتی در جنوب سوریه به امنیت اردن و اسرائیل اسیبی نرساند.بنابراین، دیدار ترامپ و پوتین در ماه آینده به معنای پاسخی به نگرانی های اردن و اسرائیل در مورد فرار مسلحان از دست ارتش سوریه به داخل اردن و اسرائیل است. از این رو، بحران سوریه در رأس مسائلی بود که ترامپ و ملک عبدالله در مورد آنها مناقشه کردند.
سفر پادشاه اردن غافلگیر کننده بود، چرا که در ضمن آن درخواست خود در مورد عقد توافقی با رئیس جمهور روسیه برای برپایی منطقه امنیتی در جنوب غرب سوریه را منتقل کرد؛ پیش از آنکه ارتش سوریه بر استانهای سویداء، قنیطره و درعا مسلط شوند. در این جا مهم آن است که تاکید ترامپ از طریق بولتون از کرملین خواسته است که عدم تعرض به نیروهای معارض مورد حمایت آمریکا را تضمین کرده و موجبات خروج امن آنها از منطقه را فراهم کنند. در مقابل، روسیه برای ایجاد منطقه امنی در جنوب غربی سوریه برای تضمین عدم حضور نیروهای ایرانی در منطقه اقدام خواهد کرد، امری که بخشی از نقشه ترامپ برای عقب نشینی از سوریه در سریعترین زمان ممکن است.
با اینکه در رسانه ها تفاصیل دیدار بولتون با رئیس جمهور روسیه منتشر نشد، اما قطعا در این دیدار امریکا درخواست خود را مطرح کرده است، مبنی بر اینکه واشنگتن بشار اسد را به رسمیت بشناسد، به شرطی که شخصیتی از معارضان در مرحله آینده جانشین او شود، اما لازم است نیروهای ایرانی نیز از خطوط تماس با اردن و اسرائیل عقب نشینی کنند.
زمانی که اعلام شد قرار است پوتین و ترامپ با یکدیگر دیدار کنند، به بعضی از اعضای کنگره گفتم رئیس جمهور روسیه هیبت یک شخص پیروز در سیاستهای خارجی اش را دارد. بنابراین، در دیدار پیش رو در هلسینکی، که پایتختی مشهور به دیپلماسی آن در زمان جنگ سرد است، نشانه های آینده جهان ترسیم خواهد شد و در این میان، بیشترین تغییر از سوریه آغاز می شود تا نقشه خاورمیانه بار دیگر ترسیم شود.
دیدار ترامپ و پوتین پس از نشست او با همتایانش در پیمان ناتو در بروکسل در روزهای 11 و 12 جولای و نیز دیدار با نخست وزیر انگلیس، ترزا می در لندن، انجام خواهد شد و این دیدار ها در واقع با هدف آرام کردن خشم اروپایی ها از سیاستهای ترامپ صورت می گیرد؛ چرا که دیدار با پوتین قطعا موجبات خشم هم پیمانان اروپایی ترامپ را برمی انگیزد، که بدون هیچ مخالفتی اوامر ترامپ در مورد دوری از پوتین به دنبال پیوستن شبه جزیره قرم به روسیه را اجرا کردند. همانطور که اظهارات مقامات بریتانیایی نشان دهنده ناراحتی آنها از برگزاری نشستی بین روسای جمهور آمریکا و روسیه است و انگلیس واشنگتن را نسبت به منافع و روابطش با دولتهای اروپایی بی توجه می داند.
چه بسا نمادین بودن هلسینکی است که پوتین را بر آن داشته است تا با دیدار با پوتین موافقت کند؛ چرا که پیش از این، پایتخت فنلاند محل مهمترین اجتماع در زمان جنگ سرد در سال 1975 بوده است.
انتخاب این مکان از سوی پوتین، علاوه بر دلایل سیاسی، دلایل جغرافیایی نیز دارد؛ مکانی که نزدیک به روسیه و بویژه سن پطرزبورگ زادگاه رئیس جمهور روسیه است. شاید مکان انعقاد این نشست و فردی که این مکان را مشخص نموده است، تعیین کننده تحولاتی است که در روزهای آینده خواهیم شنید؛ تحولاتی طبق خواسته روسها، نه موافق با میل آمریکایی ها و هم پیمانانشان.
مترجم:مریم نصرالهی
