کمتر فردی در جهان پیدا می شود که ناپلئون بناپارت را نشناسد.او یکی از سرشناس ترین رهبران فرانسه و جهان تلقی می شود. رهبری که با بلندپروازی های خود برای همیشه در تاریخ جهان ماندگار شده است. ناپلئون بناپارت همواره جنگ را یک هنر تلقی می کرد و معتقد بود برای موفقیت در مبارزات گسترده باید نقشه هایی هنرمندانه کشید. اما کدام رهبران جهان از دید او این هنر را داشتند؟
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب به نقل از بیزینس اینسایدر، ناپلئون همیشه به سربازان خود تاکید می کرد از جنگاوری های پیشینیان خود درس بگیرند. وی در این خصوص معتقد بود:"نبوغ سربازان و فرماندهان جنگ با مطالعه سرگذشت پیشینیان افزایش پیدا خواهد کرد ." در ادامه به بررسی فهرستی از فرماندهان بزرگ جنگ از دید ناپلئون خواهیم پرداخت:
اسکندر
اسکندر پادشاه مقدونیه بود که به امپراطوری هخامنشیان و هند حمله کرد و فرهنگ امپراطوری خود را در سراسر جهان باستان گسترش داد.
وی پس از آنکه پدرش فیلیپ دوم ترور شد، در سن نوجوانی توسط ارسطو تربیت شد. از دید ناپلئون او برترین سردار جنگی و فرمانده نظامی تاریخ است. ناپلئون در این خصوص گفته : "من اسکندر را در رتبه اول فرماندهان جهان قرار می دهم. دلیل من برای دادن اولویت به پادشاه مقدونیه، اجرای مبارزات او در آسیا است. او در تسخیر مصر بی نظیر عمل کرد.
ژولیوس سزار
ژولیوس سزار همزان یک سیاستمدار و یکی از بزرگترین فاتحان تمام دوران است.او به خاطر پیروزی خود در نبرد السایا شناخته شده است. ناپلئون در مورد او می گوید: "من از کارزار شگفت انگیز ژولیوس سزار در آفریقا لذت بردم."
او در کنار کراسوس و پومپی یکی از فرماندهان سه‌گانه روم بود. اکثر مورخان گشایش سرزمین گل به دست او را یکی از مهمترین وقایع دوران باستان و آغازگر شکل‌گیری تمدن کنونی فرانسه می‌دانند. او همچنین رهبری نخستین لشکرکشی روم به بریتانیا را در دست داشت اگرچه گرفتاری‌هایش با سنا و پومپی آن را بی‌سرانجام گذارد. او همچنین لژیون‌هایش را به آن‌سوی رود روبیکون رهبری نمود.
وی در پی جنگی داخلی که در ۴۹ (پیش از میلاد) به راه انداخت فرمانروای بی‌چون و چرای روم گشت. پس از آن به اصلاحاتی کلان در جمهوری روم دست زد و راه به سوی خودکامگی پیمود. این کارها دوست پیشین سزار مارکوس یونیوس بروتوس و دسته‌ای دیگر از سناتورها را به کشتن سزار برانگیخت. کشتن سزار چندی بیشتر جمهوری روم را پایدار نگهداشت. دو سال پس از مرگ او سنای روم وی را یکی از خدایان روم شناخت.
هانیبال بارسا
نفر سوم فهرست ناپلئون شخصی نیست جز هانیبال بارسا، فردی که یکی از معروفترین مدافعان کارنگی در تونس امروز بود. معروفترین جنگ او نبرد کان در سال ۲۱۶ پیش از میلاد بود که ارتش دشمن را محاصره و نابود کرد. اما کارتاژ به خوبی از فرمانده جنگی خود حمایت نکرد و سرانجام با اینکه هانیبال هرگز شکست نخورده بود، در جنوب ایتالیا تنها ماند. رومی‌ها توانستند دوباره متصرفات هانیبال را آزاد کنند و پس از شکست‌های پی در پی کارتاژ در اسپانیا، روم اسپانیا را باز پس گرفت و پا در خاک آفریقا گذاشت. کارتاژ، هانیبال را به سرعت به کشور فرا خواند. سرانجام در نبرد زاما هانیبال برای اولین و آخرین بار شکست خورد و کارتاژ مجبور شد تحت پیمان صلح، امتیازات فراوانی را به روم بدهد، طوری که روم قدرت اول منطقه مدیترانه شد.
هنری د لا تور
وی یک فرمانروای فرانسوی بود که به لوئیس ژیوی خدمت می کرد، او به عنوان پادشاه خورشید شناخته می شد.شاید بزرگترین پیروزی های او در زمستان سال های 1674 و 1675 در جنگ فرانسه و هلند رخ داد . در دسامبر سال 1674نیز او ب محاصره ارتش آلمان جهان را شگفت زده کرد.
او در ژوئیه 1675 کشته شد. ناپلئون بناپارت او را به شدت تحسین می کرد و می گفت: "او تنها یک جنگجو نیست. بلکه یک مرد شگفت انگیز است. نمی توانم او را تحسین نکنم. "
فردریک کبیر
فردریک در بیست و هشت سالگی به سلطنت رسید. وی فردی مقتصد و صرفه جو و همچنین بسیار پرکار بود. در سیاست خارجی وی به هیچ اصل اخلاقی جز برتری یافتن به دشمن اعتقاد نداشت و عقیده داشت کسب پیروزی آثار عهد شکنی و دسیسه و بی‌اخلاقی در سیاست خارجی را از میان می‌برد و تنها بازنده‌ها هستند که بابت خطاهایشان بازخواست خواهند شد.
مهمترین دستاورد سیاست خارجی وی گرفتن ایالت سیلزی از اتریش و نیز تصرف بخشی از لهستان و افزودن به پروس بود. این دستاورد نتیجه اهتمام وی به افزایش قدرت نظامی پروس و همچنین خلاقیت‌های نظامی وی در میدان جنگ بود. در زمان وی ارتش پروس مؤثرترین و منظم‌ترین ارتش اروپا محسوب می‌شد که سربازان و فرماندهانش برای نبرد آموزش کافی دیده بودند و همواره آماده نبرد بودند. سیاست داخلی فردریک معطوف به‌آباد کردن مناطق بلا استفاده کشورش از راه جذب مهاجرین خارجی (از طریق دادن کمکهای مالی و زمین)، خشک کردن باتلاقهای غیرقابل کشت و بهبود وضعیت محصولات کشاورزی و صنعتی بود. تأسیس آکادمی علوم در پروس توسط وی و برای توسعه علوم جدید در پروس انجام شد.
گاستوس آدولفوس
گوستاو آدولفوس در سال 1611-1632 پادشاه سوئد بود یکی از بزرگترین پیروزی های او در نبرد بریتنفلد بود. در طول جنگ سی ساله مذکور نیروهایش، همراه با ساکسون ها، از هر دو طرف ارتش کاتولیک و دشمن را نابود کردند.او در همان جنگ کشته شد.
شاهزاده یوجین
یوجین یک مارشال و مدیر دولتی بود که تحت پوشش مجلس سابوی در امپراتور روم و ارتش اتریش خدمت می کرد.یکی از بزرگترین فتوحات یوجین در زمان نبرد ، 13 بار محاصره بلگراد در سال 1717 در برابر امپراتوری عثمانی بود که در جریان آن وی یک حمله سواره نظام را هدایت کرد.
ناپلئون در مورد او گفت: "شاهزاده یوجین یکی از کسانی است که برنامه ریزی جنگی را به بهترین شکل ممکن می داند".
