جدا کردن نوزاد از پدر و مادر و تنها خواباندن او در طول شب، یک موضوع بسیار سخت است. درواقع این که نوزادان را چگونه از خود جدا کنیم پرسش همیشگی والدین است .
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، یکی از پرسش های اصلی والدین از روانشناسان کم آسیب ترین روش ها برای جدا کردن محل خواب فرزندانشان است. در خصوص ای موضوع بین متخصصان اتفاق نظر کامل وجود ندارد، اما برخی نکات می توانند به والدین برای تسریع این موضوع کمک کنند.
اعصابتان را آماده کنید
اگر نوزادتان ماه های اول را گذرانده و عادت کرده پیش شما بخوابد پس کارتان کمی سخت تر است و باید اعصابتان را آماده کنید. جدا کردن کودک با بدقلقی هایی همراه است و حتی ممکن است با گریه هایی طولانی ادامه یابد. اما اگر قرار باشد با هر گریه کودک کم بیاورید و تصور کنید دنیا به آخر رسیده موفق نمی شوید. اگر کودک بیش از حد بیقرار بود در آغوشش بگیرید و ضمن نوازش و آرام سازی دوباره به تخت خودش انتقالش دهید.
عجله نکنید!
جدا شدن محل خواب کودک از والدین در عرض یک شب رخ نمی دهد. برای انجام فرایند کاهش وابستگی کودک از چند روز تا چند ده روز زمان لازم است. نمی توانیم انتظار داشته باشیم نوزاد به سرعت به تخت مستقل عادت کند. حتی ما بزرگسالان هم در محیط های جدید بی قرار می شویم.
از روزهای بدو تولد کودک را مستقل کنید
اگرچه روزهای نخست تولد نوزاد به لحاظ امنیت بسیار مهم است و نمی توان نوزاد را به اتاق دیگری انتقال داد، اما خارج کردن کودک از گهواره و خواباندن او در تخت والدین یک اشتباه بزرگ است. نوزاد به خودی خود به بوی بدن مادر و گرمای بدنش عادت دارد و با خوابیدن پیش او وابستگی نوزاد چندین برابر می شود.
به نوزاد سر بزنید
برای آرامش خیال خود و حفظ امنیت کودک در فواصل زمانی معین به نوزاد سر بزنید، اگر نوزاد در ساعت های مشخصی شیر می خورد پیش از آن که بیدار شود کنار تختش بروید تا با بازکردن چشمانش شما را ببیند و احساس امنیت کند.
