یک پسر هفت هفته ای را تصور کنید که در سال 2014 در بیمارستان کودکان کلرادو و در بخش مراقبت های ویژه قلب نگهداری می شد، او مبتلا به نوعی مشکل قلبی بود که بر اساس آن عضلات بزرگ در قلب او ضعیف بودند و نمی توانستند خون را از طریق بدن او پمپاژ کنند. این کودک در فهرست پیوند قلب قرار داشت و بر اساس متد پزشکی تنها یک ماه تا مرگ فاصله داشت. اما به نظر می رسد پیشرفت تکنولوژی پزشکی این سناریوی تلخ را تغییر داده است.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، سیستم های «VAD» که به پمپ های جراحی داخلی معروفند، از سال 1963، زمانی که جراح مشهور قلب دکتر مایکل دبکی، نخستین دستگاه را در بدن بیمار نصب کرد، رایج شدند. وظیفه این پمپ حفظ زندگی بیماری است که قلبش از کار افتاده و تا عمل پیوند نیاز به یک درمان جایگزین دارد. اما این قلب جایگزین برای نوزادان گزینه ویژه ای نیست و ریسک استفاده بالایی دارد.
دکتر اسکات اوورباخ، متخصص قلب و مدیر پزشکی برنامه VAD در بیمارستان کودکان کلرادو، می گوید: "ایده این پمپ ها حفظ ارگان های دیگر است تا پیوند قلب بتواند به همان اندازه ممکن باشد. اگر کلیه، ریه، کبد و مغز به خوبی عمل نکنند، پیوند به خوبی پیش نمی رود."
دکتر دیوید روسنتال، متخصص قلب کودکان در پالو آلتو، کالیفرنیا می گوید، اکثر بیماران از این دستگاه برای بیش از 30 روز استفاده می کنند.طبق اعلام شبکه ی بین المللی پیوند اعضا ، میانگین انتظار برای یک قلب برای یک نوزاد زیر یک ساله 108 روز است.
اصلی ترین نگرانی دراز مدت در هر پیوند عضو ارزیابی است. اکثر کودکانی که پیوند عضو دارند باید تا بقیه عمر خود دو بار در روز دارو مصرف کنند تا بدنشان از حمله به قلب پیوندی پیشگیری کند. اما تیم جراحی بیمارستان کلرادو نوعی جدید از VAD را طراحی کرده اند که می تواند برای نوزادان نیز با ریسک کمتری مورد استفاده قرار گیرد. دستگاهی که از سال 2014 مورد استفاده آزمایشی قرار گرفته و اکنون نوزاد داستان ابتدای مطلب ما نیز با کمک همین دستگاه همچنان زنده و سالم است.
پیشبینی می شود این طرح جدید به زودی در بیمارستان های دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرد. گرچه هنوز در حد یک طرح آزمایشی است.
