پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 10 فروردین سال 1291 هجری شمسی بود که بر اثر حمله تاریخی روس ها به ایران، حرم حضرت علی بن موسی الرضا(ع) به توپ بسته شد.
به گزارش انتخاب به نقل از شفاف،
ماجرا از این قرار بود که روس ها از آبان ماه سال 1290 به دلیل اختلاف بر
سر امور مالیاتی، مقدمات حمله به ایران را آماده می کنند و سرانجام در ماه
های آخر همان سال با قشون کشی به شهرهای شمالی و شمال غربی چند تن از علمای
نامدار کشور از جمله ثقه الاسلام تبریزی را در روز عاشورا به شهادت می
رسانند. نظامیان روسی که از دی ماه سال 90 در شهر مشهد مستقر شده اند
سرانجام در غروب فروردین سال 91 حملات خود را به مردم مشهد و بارگاه امام
رضا(ع) را آغاز می کنند.
مردم نیز از زن و مرد و پیر و جوان برای حفظ جان خود به حرم امام هشتم
شیعیان پناه می برند، اما قشون روس که در عاشورا ثقه الاسلام را در تبریز
به دار آویخته است، بی توجه به چنین حریم هایی، شلیک توپ های خود به سمت
حرم را آغاز می کند.
در این بین شخصی به نام "روکو"، رئیس سالدات های روسی با بررسی دقیق
نقشه گنبد مطهر و عمارت های آستان قدس، دستور شلیک به آن مکان مقدس را صادر
می کند. تمام توپ های شرپنل و گرناد نیز یکباره به طرف گنبد مطهر شلیک می
شود، اما هیچ یک کارگر نیافتاده و بر گنبد نمی شیند. شلیک های بعدی هم
انجام می شود اما با وجود آنکه گنبد امام رضا(ع) مورد هدف هفده گلوله قرار
می گیرد، بازهم مقاومت کرده و طبق برنامه روس ها فرو نمی ریزد. بیش از 45
گلوله توپ دیگر نیز به سایر نقاط حرم و مسجد گوهرشاد اصابت می کند.
در این حمله وحشیانه ده ها تن از مردم و زوار کشته می شوند و بنابر
اسناد تعداد مقتولین این جنایت از شصت و نه نفر تا چهارصد و سی و شش نفر
فهرست می شود.
بنابراین گزارش شنیده می شود سال ها بعد همان فرماندهی که حکم حمله به
حرم حضرت رضا(ع) را صادر کرده بود، خود در شهر مشهد به گدایی مشغول شده و
سزای عمل قبیح خود را می بیند.