پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
هر دو را... در اين مملكت هر دو صنف هستند هم مردمي كه اختلاف قيمت چند هزار تومني مرغ تعادل دخل و خرجشان را به هم ميزند يا لااقل مي‌ترسند كه به هم بزند و هم مردمي كه افطار تا سحر‌هاي ماه رمضان را با رستوران‌هاي گرانقيمت شروع مي‌كنند و در باشگاه‌هاي مختلف گرانقيمت‌تر بسر مي‌رسانند.
جوانكهايي كه با اتومبيل‌هاي گرانقيمت چند ده ميليوني و بعضا چند صد ميليوني در حاليكه خيابانهاي بالاي پارك وي تهران را اشغال كرده‌اند. سرويس دهي افطار تا سحر مراكز تفريحي و رستوران‌ها را مغتنم شمرده‌اند تا عيشي بيشتر بر زندگي شان بياندوزند و درحاليكه مناطق مركزي و جنوبي و شرقي و غربي آرامش نسبي زمان افطار را تجربه ميكند اين مناطق شاهد غليان بي‌توقف مسابقه براي برخورداري بيشتر از لذت‌ها و سرخوشي‌هاي گرانقيمت است و در ترافيك اتومبيل‌ها چنان از هم راه ميگيرند و بر هم راه ميبندند گويي ديگران را رقيب خود براي رسيدن به مراكز سرخوشي و لذت ميداند.
تا اينجا اشكالي ندارد. مساله ما اين فاصله‌ها نيست. پديده عجيب در اين جامعه اين است كه آنها كه برخوردارترند پرتوقع ترند اما آنان كه ندار ترند صبور و كم‌توقع‌ترند. كافي است ميان هر دو صنف مجالي بگذرانيد.
آن كسي كه صبح ساعت‌ها در صف مرغ ايستاده تا دخل و خرج افطاري‌هاي رمضانش را كه به رسم هميشگي روزهاي بيشتري ميزبان عروسها و دامادها و نوه‌هايش است را تنظيم كند خستگي‌اش را كنار سفره افطار پاي سريال‌هاي تلويزيون به همراه خانواده سر ميكند و از جك‌هاي مرغي و اميدهاي واهي تحريم كنندگان در برنامه خنده بازار لذت مي‌برد
آن طرف اما افرادي در حاليكه رانندگي بي‌هدف شبانه شان هم از خرج افطار آن خانواده بيشتر است غافل از اينه كه حتي در ثروتمند‌ترين كشورهاي دنيا با اين وضع اقتصادي اين سبك خوشگذراني‌ها ور افتاده حريصانه از نيازش به لذت و تفريح بيشتر سخن مي‌گويد و همه عالم و ادم را مسئول تامين اين نياز بي‌انتها ميداند حتي اگر به قيمت چشم پوشي از انرژي هسته براي نسلهاي آينده باشد
غرض از اين نوشته توجه به اين نكته بود كه فرياد سكوت مستضعفان حتي نزد مسئولين ما اهميت و اولويت غوغاي زياده خواهي ثروتمدان را ندارد. فراغت و ثروت بيشتر به ثروتمندان اين اجازه را ميدهد كه حتي نزد مسئولين جمهوري اسلامي تامين زياده خواهي‌هاي ثروتمندان را از تامين نان شب مستضعفان پر اهميت‌تر كنند. مدتهاست كه گراني، مستضعفان حامي انقلاب را آزار ميدهد اما بر خلاف همه جاي دنيا اين مستضعفانند كه با سكوتشان مسئولين جمهوري اسلامي را شرمنده مي‌كنند اما به محض اينكه صحبت از قطع يارانه ارزي سفرهاي خارجي افتاد بلافاصله توپخانه‌اي رسانه‌اي مشغول شد و پولها واريز شد و نوشته‌ها نوشته شد و تهمت‌ها كه شما حسوديد و نمي‌توانيد ثرورت مردم را ببينيد جاري شد. فصلنامه‌ها در مضرات قطع ارتباط فرهنگي با كشورهاي ديگر نوشتند و هفته نامه‌ها از نبود تفريح داخل كشور و امور گردشگري از خطر بيكار شدن فعالان اين حوزه... و باز هم كسي كه از نظام حمايت خواهد كرد همان كسي است كه بيشترين آسيب‌ها را از نظام ديده و آن كسي كه برخوردار‌تر بوده نظام، اسلام، انقلاب و همه مردم را بدهكار خود ميداند. واي بر مسئولي كه اين واقعيت را درك نكند و بجاي اينكه خود را مسئول رسيدگي به اكثريت مردم بداند خود را مسئول تامين زياده خواهي‌هاي برخوردارتر‌ها بداند.
