یادداشت‌های اسدالله علم: مدتی راجع به وصیت نامه خود که تنظیم فرموده‌اند با من حرف زدند. من حق ندارم این جا چیزی بنویسم، چون خدای نکرده ممکن است بر وصیت نامه اثر بگذارد، ولی مرقوم فرموده‌اند «در حال حاضر نوشته شده است».

ما بعضی تغییرات جزئی در سازمان وزارت دارائی به عمل آورده بودیم که البته مادام که وضع اضطراری ادامه داشت و اصلاحات مربوطه به شیوه کار صورت نگرفته بود، هیچ شباهتی به شکل دائمی مورد درخواست مجلس نداشت. آقای براون ریگ قانون استخدام کشوری جدیدی آماده کرده بود ولی وضع مجلس در آن هنگام تقدیم هر لایحه ای از این نوع را غیر مقتضی می ساخت.

یادداشت‌های اسدالله علم: صبح به اختصار شرفیاب شدم. فرمودند: "به آمریکایی‌ها بگو، اردنی ها می‌گویند تانک‌های ما را که شما تعمیر می‌کنید، موتور [آن را] هم باید بدهید. این که قرار نبود؛ قرار بود شما آمریکایی‌ها بدهید." باز مدتی در خصوص علت تعویض سفیر آمریکا بحث شد. فرمودند: دلیلی ندارد بخواهند بر علیه ما عملی بکنند! کاغذی در این خصوص مهدی شیبانی استاندار مازندران به من نوشته بود ارائه دادم. فرمودند: خیالبافی کرده. ولی قدری هم فکر فرمودند.

نوز نمایندگان مجلس مخالفت‌هائی با لایحه مالیات بر درآمد می کردند و ادعا داشتند که این قانون غیر ضروری است، دولت نباید کسر بودجه داشته باشد و نرخهایی که ما پیشنهاد کرده ایم کشاورزی و صنعت را نابود، نظام اجتماعی ایران را مختل و مردم را از کشور خواهد راند، من و و رابینسون با شکیبائی به این انتقادات پاسخ می‌دادیم. امتیازات و سازشهای گوناگونی پذیرفتیم. عمر مجلس سیزدهم در ۲۳ نوامبر ١٩٤٣ به پایان می رسید و نمایندگان ظاهراً امیدوار بودند تصویب این لایحه را تا آن تاریخ به تعویق انداخته و دولت را وادار کنند که لایحه را به مجلس بعدی تقدیم کند. 

یادداشت‌های اسدالله علم: صبح ساعت ۹ وارد تهران شدیم. من بلافاصله شرفیاب شدم. نیم ساعتی شرفیاب بودم و اول خبر بارندگی مفصل خراسان را عرض کردم. شاهنشاه خوشحال شدند. عرض کردم: جریان کارهای آن جا خیلی مفصل است. حالا نمی‌توانم عرض کنم. فرمودند: فهمیدی فارلند، سفیر آمریکا عوض شد؟ عرض کردم خیر. فرمودند: [هلمز] Helms رئيس [سیا] .C.I.A خواهد آمد. خیلی باعث تعجب شد. مدتی درباره این تعویض صحبت کردیم، چون جای تعجب دارد چه طور این شخص که این همه دوست نیکسون است و کمتر از یک سال است به ایران آمده عوض می‌شود؟ جای او هم رئیس [سيا] .C.I.A می آید.

کیفیت نان سیلو بسیار بد بود: سنگین بود، درون آن از خمیری نامأکول پر شده بود و پوسته‌ای به سختی سمنت داشت؛ و آرد آن مخلوطی بود از آرد جو با بیش از درصد عادی به همراه تکه‌های نخ و شن ریزه و ماسه. هر روز نمونه‌ای از این چیزی که به نام نان به مردم عرضه میشد، همراه با نامه‌های تهدید آمیز به دفتر من واصل می‌شد. بدتر از همه اینکه مردم در برابر نانوائی‌ها ازدحام میکردند و ساعت‌ها یکدیگر را هل میدادند و تنه می‌زدند و ناآرامی ایجاد می‌کردند.

یادداشت‌های اسدالله علم: من نذر کرده‌ام اگر باز هم رئیس دولت شوم، پول کارخانجات قند را که حضرت امام رضا از دولت خرید، تقدیم آستان قدس کنم. این نه برای این است که میخواهم یا میل دارم نخست وزیر شوم، برای این است که خدمتی به امام کرده باشم. یعنی در حقیقت به مردم بدبخت و بیچاره که پول برای آنها بیشتر به دست بیاید.

به محض اینکه ما اداره خواربار را در دست گرفتیم نمایندگان مجلس فشار آوردند که ما را وادار به لغو انحصارات دولتی کنند. دولت به منظور اطمینان از نظارت مداوم و موثر، حمل گندم از سوی افراد خصوصی را به شهرها ممنوع ساخته بود.

یادداشت‌های اسدالله علم: سؤال فرمودند: اعلامیه مربوط به امیر هوشنگ در نیامد؟ عرض کردم: هنوز خیر. واقعاً یک عقده برای شاه شده است.

تصویری از کلاه‌خود جنگی ایرانی از طلا و نقره در قرن ۱۹ را ببینید.