داستان یک بام و دو هواست، قصه صداوسیمای ما!

صداوسیما متاسفانه جسارتش را به هر دلیلی از دست داده است و در این میانه می خواهد بازی برد بردی را طراحی و اجرا کند که توان آن را ندارد. بنابراین مسیرش جز به قلب واقعیت به مقصد دیگری نمی رسد. نمونه روز بازی والیبال. مجری شبکه 3 در توجیه قطع و وصل های مکرر پخش مسابقه بارها و بارها تأکید کرد که علت چیزی نیست جز «کیفیت بد تصاویر دریافتی» و هر بار نیز حق به جانب از «همکاران زحمتکش و غیوری» سخن گفت که «در تلاشند تا تصاویر با کیفیت را تقدیم بینندگان کنند.»

 این روند تا پایان بازی ادامه داشت اما غافل از این که تنها نیم ساعت نیاز بود تا علت اصلی «کیفیت پایین» مشخص و در شبکه های اجتماعی دست به دست شود. علت هم برای هر ایرانی کوچک و بزرگی آشنا بود؛ «پوشش تماشاگران».

البته طبق تصاویر منتشر شده، لهستان در این زمینه سنگ تمام گذاشته و رقصنده های رنگارنگی را نیز راهی زمین کرده بود تا کار سخت تر از آنچه شود که بوده و بود.

بی شک این اتفاق اولین و آخرین بار نیست که رخ می دهد اما آنچه دستمایه شده، نحوه مواجهه صداوسیما با این رویداد است. همان قصه یک بام و دو هوا. به واقع چرا باید صداوسیما، مجری برنامه ای را که میلیون ها بیننده دارد، وادار به دروغگویی کند.

چرا صداوسیما به صورت رسمی اعلام نکرد که قطع و وصل ها به دلیل مغایرت پوشش تماشاچیان، برگزارکنندگان و هنرمندان لهستانی با ارزش های رسمی کشور است؟

مگر نه این که صداوسیما و روسای آن بارها و بارها اعلام کرده اند هیچ امری بالاتر از رعایت «شئونات» نیست. مگر نه این که مردم ایران سال هاست عادت کرده اند که صحنه های آهسته یک بازی را بارها و بارها ببینند تا کارگردان محترم خارج نشین سر دوربینش را از داخل تماشاچیان به داخل زمین بگرداند.

اصلا مگر ایرانی وجود دارد که این را نداند؟ بنابراین در این شرایط چرا صداوسیما مجری برنامه خود را تا به این حد مورد تمسخر قرار می دهد. جالب آن که هنوز ست اول بازی تمام نشده بود که همه در جریان علت قطع و وصل ها قرار گرفتتند اما مجری محترم همچنان چشم در چشم میلیون ها مخاطب دروغ می گفت.

بعید است روسای صداوسیما از این امر مطلع نشده باشند، حتی در همان حین پخش بازی، اما با این وجود اصرار بر عمل خلاف شئونات کردند. مگر نه این که دروغگویی نیز بخشی از آنچه ما شئونات می خوانیم هست. مگر نه این که خدشه زدن به اعتماد عمومی مغایر با موازین دینی و اسلامی است.

درست در این نقطه است که رفتار دوگانه صداوسیما و عدم شجاعتش توی ذوق می زند. صداوسیما به راحتی می توانست اعلام کند به دلیل آنچه پیشتر گفته شد مسابقه را به صورت مستقیم پخش نمی کند چراکه برای آن پوشش مناسب از هر چیزی مهم تر است. اما ترجیح داد این کار را نکند، احتمالا از بیم هزینه های آن در سطح عمومی جامعه ای که معتقد است آن قدر عاقل و اخلاقی هست که با مشاهده تصویر چند بانوی بدون حجاب دگرگون نشود، به هم نریزد و از دست نرود. ولی واقعا آیا این هزینه بیشتر از هزینه دروغگویی است. توهین به شعور مخاطبان. کاش صداوسیما آن قدر به حجاب و پوشش باور داشت که حقیقت را به مردم می گفت.

منبع: شهروند