روایت دیپلمات ایرانی از جلسه ی امیرعبداللهیان و سعود فیصل در جده

دوست عزیز معمولا تو این طور مواقع احضار می کنند و نمی رن !! اتفاقا بدترین موقع ممکن بود

اقای علیرضا به نظرم شما ازهمفکران اقای احمدی نژاد باشین نظرت چیه به عربستان لشکر کشی کنیم بخاطر یک ادعای ثابت نشده . همین تفکرات این بلا را بر سر مملکت اورد که همواره گفتمیم برای حفظ عزت مملکت با این و ان قطع رابطه کنیم

آقای ناشناس عزیز. این حرف های تفرقه انگیز همان چیزی اس که دشمنان اسلام و ایران می خواهند. مردم ایران و عربستان می توانند پایه های اعتقادی خودشان را داشته باشند و در عین حال بعنوان دو کشور مسلمان در صلح و صفا زندگی کنند. راه را قرآن مشخص کرده است: لا اکراه فی دین.

ایمان تو قلبه نه تو زبون وقتی پایه های اعتقادی ما با وهابی ها کاملا متفاوته نمیتونیم اونها رو برادر ایمانی خطاب کنیم

من به این کامنت رای منفی دادم و از نظرم دفاع می کنم. البته این نظر مبتنی بر قسمت دوم کامنت کامران عزیز هست. درست است که ما باید قدرتمند بشویم و حتما هم می شویم و به اندازه خودمان همین حالا هم هستیم. اما معنی این قدرتمند شدن این نیست که به دیگر کشورها از موضع بالا نگاه کنیم. اگر قدرتمند بشیم خود بخود جایگاه خودمون رو تو عرصه سیاست بین الملل پیدا می کنیم وگرنه با لاف زدن اوضاع بهتر از اونچیزی که در هشت سال گذشته بود نمی شه. درسته ! ما با اعراب خوب نیستیم و اونها هم با ما خوب نیستند و این امر ریشه در تاریخ هزار سال گذشته داره. اما روش تحقیر هم درست نیست . ما بایستی با اونها به عنوان همسایگانمون تعامل داشته باشیم و این تعامل عاقلانه و بر اساس واقعیت های موجود و منافع متقابل بشه. نه این بشه که از اون طرف بام بیافتیم و تمام ثروت و دارایی کشور رو ببریم امارات و نه اینکه التماس کنیم. نکته دیگر اینکه ما در مقابل اینها به صورت خالص با خودشون طرف نیستیم بلکه طرف حساب اصلی ما همون امریکا و انگلیس هستند. مادامی که روابط ما با غرب در مسیر صحیح و به تعبیر رئیس جمهور محترم و وزیر امورخارجه لایق کشورمون به حالت برد-برد مبدل نشه طبیعیه همپیمانان منطقه ای اونها همیشه با ما ناسازگاری کنند.