پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : در آستانه توافق احتمالی ایران و 1+5 ، جریان موسوم به دلواپس در جلسات خود، طراحی جدیدی برای صف آرایی تبلیغاتی کرده است. ضرب الاجل مذاکرات،سه شنبه 16 تیر به پایان می رسد.
در جلسات این جریان، برای هر سه فرض پیش رو در مذاکرات، سناریوهایی طراحی شده است که مبنای هر سه سناریو ، تخریب تیم مذاکرات و دولت است ، نه بررسی ماهوی وقایع پیش روی مذاکرات.
فرض نخست آن است که مذاکرات ناموفق باشد و به نتیجه نرسد که در این صورت، دولت را متهم خواهند کرد که به مدت دو سال، وقت کشور را برای مذاکراتی بی نتیجه و بیهوده، هدر داد. سه سناریوی دلواپسان برای سه شنبه
محور اصلی تبلیغات در چنان فرضی این جمله کلیدی خواهد بود: " ما که از همان اول گفتیم مذاکرات بی نتیجه است. "
البته قرار نیست درباره مذاکرات تیم سعید جلیلی و "نتایج آن برای کشور" سخنی گفته شود.
بازگشت به دولت، اساسی ترین دغدغه آن به شمار می رود؛ همچنین با توجه به برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفند امسال، نگرانی اصلی آنها، از دست دادن اکثریت مجلس است.
جریان دلواپس می داند که توافق هسته ای می تواند برگ برنده جریان اعتدال باشد و اکثریت مجلس و نیز دولت آینده را از آن حامیان دولت روحانی نماید.
بنابراین، آرزوی بزرگ شان عدم توافق است تا بر اساس آن بتوانند با امید بیشتر و هزینه کمتری برای تصاحب مجلس و دولت برنامه ریزی کنند.
اما فرض دوم، حصول توافق است. جریان دلواپس، از هم اکنون می کوشد هر گونه توافقی را ، "توافقی بد و بزک شده" قلمداد کند.
طبیعی است که هر توافقی ، محصول یک سری بده بستان است. در صورت توافق، تمرکز جریان دلواپس، بر روی آنچه ایران داده است، خواهد بود و نیز کم اهمیت جلوه دادن امتیازات اخذ شده.
هم از این روست که چهره های این جریان از هم اکنون رسماً و علناً از شکستن دستی که توافق بد را امضا کند خبر می دهند! چرا که قرار است هر توافقی را حتی بدون خواندنش، بد معرفی کنند.
آنها به طور جدی بنا دارند، نسبت به مواضع و سخنان رهبری در خصوص مذاکرات و این که هر گونه توافقی با اجازه نهایی ایشان صورت خواهد پذیرفت، تجاهل کنند و از همین روست که بر خلاف ادعاهای خود مبنی بر ولایتمداری، توپخانه خود به سمت دولت و مذاکره کنندگان نشانه رفته اند.
مانور اصلی و گسترده پیش رو ، مبتنی بر این است که ظریف و همکارانش، منافع ملی را بر باد دادند و ترکمنچای دیگری را بر کشور تحمیل کردند!
آزادسازی دارایی های ایران، توقف و لغو تحریم ها، بازگشت سرمایه گذاران خارجی به ایران، تسهیل صادرات و واردات، جایگزینی تدریجی کالاهای مرغوب به جای اجناس چینی، مهیا شدن زمینه های نوسازی صنایع به ویژه در عرصه نفت و گاز و پتروشیمی و ... نکاتی هستند که قرار است مغفول باقی بمانند یا کم اهمیت جلوه داده شوند.
همچنین با توجه به این که اقتصاد ایران مشکلات ساختاری دارد و قطعاً با توافق، معجزه ای نیز به وقوع نخواهد پیوست و صرفاً به دوران قبل از تحریم بازخواهیم گشت، خواهند کوشید درباره هر مشکلی چنین ادبیاتی به کار ببرند که چرا با وجود تحریم هنوز فلان مشکل را داریم؟! و بدین ترتیب، توافق هسته ای را بی فایده قلمداد کنند.
توافق هسته ای می تواند وزن جریان دولت را در مناسبات سیاسی داخلی بالا ببرد و لذا، کوبیدن توافق، راهبردی است که هدفگذاری اش، جلوگیری از افزایش این وزن سیاسی در داخل است.
سناریوی سوم، تمدید مذاکرات است. بارها مذاکره کنندگان ایرانی گفته اند که توافق خوب را فدای زمان نمی کنند. بنابراین، اگر خطوط قرمز ایران در این گفت و گوها مورد توافق قرار نگیرد، ترجیح این است که مذاکرات تا رسیدن به نقطه مطلوب ادامه یابد نه این که صرفاً به دلیل ضرب الاجل، هر توافقی محقق شود. البته ادامه مذاکرات منوط به توافق طرف های دیگر نیز خواهد بود.
در چنین فرضی، سناریوی "تمدیدهای بی پایان" روی میز خواهد بود و این که چرا نمی توانند توافق کنند و چرا مدام مذاکره می کنند و ...؟
البته در این خصوص، مراقب خواهند بود کسی 6 سال مذاکرات تیم قبلی را با مذاکرات 2 ساله تیم حاضر مقایسه نکند!
با این اوصاف، دست دلواپسان از هم اکنون برای مردم رو شده است و دیگر همه می دانند که آنچه دغدغه محوری اینان است، نه نفع و ضرر کشور که حفظ اکثریت مجلس و تصاحب مجدد دولت ، به هر قیمتی است.
منبع: عصر ایران
نقطه مقابل دموكراسى ميشه!
"مذاکرات نفس گیر هسته ای با موفقیت به پایان میرسد و ملت دیگه به آنچه دلواپسان تکرار کنند گوش ندهند و شادابی و نشاط جامعه و البته اقتصاد ایران را فرا بگیرد "
در اینصورت دلواپسان که دیگه مطمئن خواهند شده که حنایشان برای مردم رنگی ندارد اینبار از دری دیگر وارد خواهند شد و با گفتن اینکه " این یک پروژه ملی بود و هیچ گروه و جناح خاصی ، حتی دولت روحانی نباید از آن بهره برداری سیاسی کند " ، با تکرار این که مذاکرات هسته ای در سطح ملی در جریان بود و این کل نظام بود که در خصوص این مذاکرات تصمیم گیری میکردند و ربطی به یک گروه خاص یا دولت یازدهم ندارد ، در صدد این برخواهند آمد که بگویند این مذاکرات از 12 سال پیش شروع شده است و بسیاری از اقدامات آن در زمان آقای جلیلی شکل گرفته است ، و اگر هم در زمان دولت آقای دکتر روحانی بقیه کار انجام شد ، به دلیل آن بود که در 12 سال گذشته بسیاری از زیرساختهای آن شکل گرفته بود و اگر دولت روحانی بود یا نبود این مذاکرات به هر صورت به نتیجه نهایی میرسید .
دلواپسان برای این گزینه هم فکر کرده اند تا چنانچه تمامی تیرهایشان را از دست دادند و ترکش شان خالی از هر تیری بود ، وانمود کنند که در زمان دولت یازدهم کار خاصی هم انجام نشد مگر ادامه اقدامات گذشته که به هر صورت باید تمام میشد .
پس مردم ایران باید هوشیار باشند تا هر گزینه ای که از طرف دلواپسان انتخاب شد ، فقط و فقط واقعیت را ببینند و در دام دلواپسان گرفتار نشوند ، که اگر چنین شود باز همانی خواهد شد که در 8 سال دولت های نهم و دهم بر سر این مردم آمد ...
خودش دوست ندارید مشکلی نیست. تیم ایشان همین اقایان عراقچی و تخت روانچی بودند.
و زحمات تیم بری مردم ثابت شد و باید پاداش ارزنده دریافت دارند چون نقش داوری در دادن امتیاز و طرفداری و گرفتن خطاهی بی مورد و نقش موثر میزبانی و خارج از خانه بسیار مهم بود
غمهاتو ای آینه حاشا کن
قدری بخند و روشنی ها رو
تو چشم خیس من تماشا کن
*********************
تو چشم خیس من تماشا کن
تو سالها همزاد من بودی
تصویری از دیروز و امروزم
همت کن و یاری کن. بگذار
*********************
تا مهربونی را بیاموزم
تا مهربونی را بیاموزم
آینه ای همسایه کاری کن
تا ساعتی پیش تو بنشینم
*********************
جز سایه سار مهربون تو
چیزی نه می خوامو نه می بینم
یک عمر دنبال چه می گشتم
در جاده های بی سرانجامی
*********************
یک عمر گشتم تا که فهمیدم
تو سایه بون خستگیهامی
تو سایه بون خستگیهامی
دلواپسی هامو بگیر از من
*********************
غمهاتو ای آینه حاشا کن
قدری بخند و روشنی ها رو
تو چشم خیس من تماشا کن
تو چشم خیس من تماشا کن
والا اگر دولت مثل اینا بود الان دلواپسا یا باید اوین میبودن و یا حداقل زبون به دهن میگرفتن!!!
دولت نمیتونه جلو این اقلیت تریبون دار ایستادگی کنه!!
شایدم داره صبوری رو آزمایش میکنه!!
یقه ی اون شی جینگ پینگ رو هم بگیرم از پنجره اتاق پرتش کنم پایین!
اینو قول میدهم زیر دست و پا می مونند و باید نعششون رو با بلدوزر جمع کنیم