پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : گردشگری مهم ترین کسب و کار انسان محور است ، افراد ، منابع
و محصولات را به تجاربی تبدیل می کند که در نهایت توسط بازدید کنندگان به مصرف می
رسند . سطح بالای مشارکت مردم در تجارت گردشگری ، کلید ارزش زایی برای مصرف کننده
است . رابطه بین مصرف کننده و کارمند می تواند کیفیت تجربه را تعیین کند . این مهم
تقریبا به سه عنصر اساسی و مرتبط در توسعه منابع انسانی وابسته است :
n
تعلیم
n آموزش
n
مدیریت
سرمایه انسانی
سازمان جهانی جهانگردی در پیشبرد
توسعه منابع انسانی نقشی کلیدی دارد و برخی از اعضای وابسته به آن ، نمونه هایی از
بهترین شیوه های عملکرد را برای رویارویی با چالش های مدیریت منابع انسانی در
گردشگری ارائه داده اند. به زبان ساده ، مدیریت منابع انسانی در رابطه با مدیریت
به کارگیری افراد است و بر نیازهای مدیریتی در استخدام ، به کار گیری و مدیریت
کارایی عنصر انسانی تاکید دارد . تعریف پیچیده تری حاکی از آن است که مدیریت منابع
انسانی شامل :
برنامه ریزی ، مدیریت ، ارزیابی و
کنترل این منبع است که باید همسو با اهداف راهبردی سازمان گردشگری صورت پذیرد . در
مدیریت منابع انسانی ، دو مقوله بنیادی وجود دارد که با ایجاد تمایز بین اشکال
(نرم ) و ( سخت ) آن کمک می کند .
مدیریت منابع انسانی سخت ، با هداف
مالی و کنترل هزینه های حقوق و دستمزد مرتبط است که معمولا ، یکی از مولفه های
اصلی هزینه های جاری بیشتر کسب و کارها هستند.
رویکردهای نرم با توسعه کارکنان
مرتبط اند . در اینجا پذیرفته می شود که سرمایه انسانی ، یکی از داده های حیاتی
برای کسب و کار است و برای بیشینه کردن بهره وری ، باید در این حوزه سرمایه گذاری
و توسعه صورت پذیرد . چنانچه سازمانی با کارکنانش به عنوان یک دارایی ارزشمند
رفتار کند و نه یک کالا ، احتمالا با جابجایی کمتر کارکنانش مواجه خواهد شد .
همراه با این رویکردها ، کارفرمایان باید از محرک های جهانی شدن ، که در حال شکل
دادن به روند رو به رشد اشتغال و تغییرات آن در گردشگری هستند ، آگاه بوده و از آن
به عنوان ابزاری نوین ، در فعالیت های مدیریتی خود بهره گیرند .
آموزش :
عقیده براین است که سرمایه گذاری در تعلیم و آموزش ،
می تواند کارایی فرد را بالا برده و رقابت پذیری را افزایش دهد .
سرمایه گذاری در آموزش و تعلیم نیروی انسانی برای افزایش
ظرفیت بخش گردشگری و هتلداری در بالا بردن
بهره وری و بهبود قابلیت های آن در طراحی و تحویل نسل جدید تجربه های بازدید ،
بسیار مهم و حیاتی است . این مهم نیازمند نقش فعال مدیران و رهبری نیروهاست تا
اطمینان حاصل کنند که راهبردهای پیش بینی شده و اقدامات لازم برای درک و شناخت
سرمایه انسانی و سرمایه گذاری روی آن ، اثر بخش بوده است .
n
بیانیه
مادرید در زمینه منابع انسانی وآموزش در
گردشگری
n گردشگری دارای پتانسیل فراوانی برای اشتغال زایی در دهه های
پیش روست
n با وجود این پنانسیل ، موانع مهمی فراروی اشتغال زایی در
گردشگری وجود دارد : فقدان آموزش با کیفیت ، سیاست اطلاعاتی نامناسب و دیوانسالاری
بیش از حد . در نتیجه هزینه عامل نیروی کار از ارزش افزوده ای که خلق می کند فراتر
می رود .
n برای غلبه بر این مشکلات ، اقدام هماهنگ بازیگران عمومی و
خصوصی در همه جنبه های گردشگری از جمله توسعه منابع انسانی ، آموزش ، ضروری است
n منابع انسانی ، مهم ترین عامل برای دستیابی به کیفیت در
گردشکری است . مساله کیفیت آموزش ، خود مقوله مهمی در مدیریت منابع انسانی گردشگری
است .
n چالش های درونی و بیرونی در عصر نوین گردشگری ، خواستار
تغییر الگوهای منابع انسانی در این صنعت نوپاست ،
n جهانی شدن بازارهای گردشگری حاوی تناقضاتی است که باید با
خلاقیت رفع شوند
n اطلاعات و فناوری ، روز به روز به عنوان فرمول هایی برای
بقا و موفقیت به کار می روند این عوامل لازم و لی ناکافی اند . مهارت ها و تجربه
های چندین ساله از اهمیت به سزایی برخوردار است .
n مسائل جهانی برای مدیریت سرمایه انسانی در بخش گردشگری :
n گزارش شورای جهانی سفر و گردشگری موضوعات مهمی از قبیل
تعادل کاری ، کاهش سلسله مراتب مدیریتی ، ظهور مفاهیم جدیدی چون توانمند سازی
کارکنان را مطرح می کند .
n بنابراین بزرگترین چالش مدیران منابع انسانی در گردشگری ،
هم راستا کردن و هم سویی اشتغال در این بخش است . که با آموزش می توان به آن دست
یافت .
n بخش گردشگری برای غلبه براین مسائل باید بر حفظ گردشگران
تمرکز کرده ، کارکنانی با تجربه جذب کند ، پاداش عملکرد محور بدهد و تصویر ذهنی
این بخش را بهبود بخشد .
n
نتیجه :
در کشور ما بخش های مختلف گردشگری مثل هتل ها و دفاتر خدمات
مسافرتی و همچنین مراکز خدماتی دیگر می روند تا با توجه به اهمیت نقش نیروی انسانی
با روند رشد و توسعه این صنعت همگام شوند و با تدوین برنامه های آموزشی متناسب با
نیازهای مشتریان خود ، هم در ارتقاء کارکنان خود تلاش کنند و هم خدماتی با کیفیت
بالاتر به مشتریان ارائه نمایند.
با در نظر گرفتن مطالب فوق ، وضعیت فعلی توسعه منابع انسانی
در صنعت گردشگری ایران نیاز مبرم به اصلاحات دارد و رواج فرهنگ توسعه منابع انسانی
نیز از ضرورتی انکار ناپذیر برخوردار است تا در جاهایی که این گونه مشاغل مثل کار
در هتل ها و مراکز اقامتی با موانع فرهنگی مواجه است اصلاح شود .
به نظر می رسد دست اندرکاران این صنعت نیز به اهمیت آموزش و
توسعه منابع انسانی شاغل در مراکز خود واقف هستند و در این زمینه نیز با جدیت
مشغول به انجام اقداماتی هستند . بسیاری از این موسسات با ایجاد واحد توسعه منابع
انسانی در صدد افزایش مهارت های کارکنان خود و همچنین ایجاد رضایت شغلی که بر نوع
خدمات ارائه شده توسط آنان به شدت اثر می گذارد ، هستند .
شهریور 94
مهرداد تاوتلی