آخرین عکس پدر داستان نویسی ایران در ژنو

هفدهم آبان ماه چهاردهمین سالروز درگذشت پدر داستان‌نویسی مدرن ایران محمدعلی جمالزاده است.

سال 1274 هجری شمسی در اصفهان به دنیا آمد. حدود 12 سال داشت که پدرش او را برای تحصیل به بیروت فرستاد. او در بیروت با ابراهیم پورداوود و مهدی ملک‌زاده، فرزند ملک المتکلمین، چندین سال هم‌دوره بود. سپس به فرانسه رفت و دیپلم حقوق گرفت. بعد به ایران آمد؛ اما بعد از زمانی کوتاه، به ژنو بازگشت و تا پایان عمرش در آن‌جا ماند. این نویسنده 17 آبان‌ماه سال 1376 در یک خانه‌ی سالمندان در ژنو (سوییس) درگذشت.

از جمله آثار محمدعلی جمالزاده «گنج شایان»، «تاریخ روابط روس با ایران»، «پندنامه‌ی سعدی یا گلستان نیکبختی»، «قصه‌ی قصه‌ها»، «بانگ نای»، «فرهنگ لغات عوامانه»، «طریقه‌ی نویسندگی و داستان‌سرایی»، «سرگذشت حاجی‌بابای اصفهانی»، «اندک آشنایی با حافظ»، «یکی بود، یکی نبود»، «سر و ته یه کرباس»، «دارالمجانین»، «زمین، ارباب، دهقان»، «صندوقچه‌ی اسرار»، «تلخ و شیرین»، «فارسی شکر است»، «راه‌آب‌نامه»، «قصه‌های کوتاه برای بچه‌های ریش‌دار»، «قصه‌ی ما به سر رسید»، «قلتشن دیوان» و «صحرای محشر» هستند.