داستان بشار و باسل و بشار اسدی که قرار نبود رهبر سوریه و جانشین حافظ شود

داستان اینکه بشار اسد قرار نبود رهبر سوریه شود، به سال‌های ابتدایی دهه ۱۹۹۰ و پیش از مرگ پدرش، حافظ اسد، برمی‌گردد. حافظ اسد که در سال ۱۹۷۰ به قدرت رسید و از آن زمان به مدت بیش از ۳۰ سال رئیس‌جمهور سوریه بود، تصمیم داشت جانشینی برای خود انتخاب کند. در ابتدا، پسر بزرگ او، باسل اسد، برای جانشینی آماده می‌شد.

به گزارش سرویس تاریخ انتخاب، باسل اسد، که یک افسر ارتش و فرمانده بود، در مسیر سیاسی و نظامی برای به دست گرفتن قدرت تحت آموزش قرار گرفت. اما در سال ۱۹۹۴، باسل اسد در یک تصادف رانندگی کشته شد. این حادثه موجب تغییرات قابل توجهی در روند انتقال قدرت شد.

مرگ باسل اسد در یک تصادف رانندگی نزدیک دمشق اتفاق افتاد. گزارش‌ها حاکی از آن بودند که او هنگام رانندگی با خودروی خود در شرایط جوی بد و با سرعت زیاد به دیواری برخورد کرد و جان خود را از دست داد. این حادثه به طور رسمی به عنوان تصادف تصدیق شد، اما بسیاری از تحلیل‌گران و افراد نزدیک به حکومت معتقدند که این مرگ ممکن است مشکوک باشد.

تفاوت‌های شخصیتی باسل و بشار اسد، به‌ویژه پیش از مرگ باسل در سال ۱۹۹۴، بسیار چشمگیر بود و نقش مهمی در شکل‌گیری مسیر سیاسی سوریه داشت. این تفاوت‌ها همچنین در روایات مختلف از مرگ مشکوک باسل نیز تأثیرگذار بودند.

تفاوت‌های شخصیتی باسل و بشار

باسل اسد، که به عنوان پسر بزرگ حافظ اسد شناخته می‌شد، شخصیتی قدرتمند، نظامی و کارکشته داشت. او بیشتر از آنکه به جنبه‌های سیاسی و دیپلماتیک توجه کند، بر روی توانایی‌های نظامی و امنیتی خود تمرکز داشت. باسل در ارتش سوریه به‌سرعت پیشرفت کرد و به یکی از مقامات بلندپایه در ارتش تبدیل شد. او در میان اعضای حکومت و مردم سوریه به عنوان یک چهره پرقدرت و پدرسالار شناخته می‌شد.

 در واقع، او بیشتر شبیه به پدرش حافظ اسد بود که بر اساس اقتدار نظامی حکومت می‌کرد. ویژگی‌های شخصیتی‌اش او را برای جانشینی پدر آماده می‌کرد.

 بشار اسد

بشار اسد، برخلاف باسل، شخصیت متفاوت‌تری داشت. او به عنوان یک پزشک در لندن تحصیل کرده بود و علاقه چندانی به سیاست نداشت. بشار فردی آرام‌تر، کم‌حرف‌تر و با دیدگاهی متفاوت از برادر بزرگ‌تر خود بود. او بیشتر به امور علمی و پزشکی علاقه داشت و حتی در دوره‌ای که پدرش در قدرت بود، هیچ نشانه‌ای از تمایل به حضور در سیاست نداشت. بشار برخلاف باسل، تمایلی به درگیری‌های نظامی نداشت و بیشتر به جنبه‌های دیپلماتیک و روابط بین‌المللی توجه داشت.

پس از مرگ باسل، بشار اسد که در آن زمان به عنوان یک پزشک در لندن زندگی می‌کرد و علاقه‌ای به سیاست نداشت، به سوریه بازگشت. حافظ اسد که در آن زمان به شدت نگران وضعیت سیاسی کشور و جانشینی خود بود، تصمیم گرفت که بشار را به عنوان جانشین خود معرفی کند. با توجه به اینکه بشار تجربه نظامی یا سیاسی زیادی نداشت، این تصمیم از سوی بسیاری در داخل و خارج سوریه تعجب‌آور بود. اما حافظ اسد به این نتیجه رسید که بشار جوان، به‌ویژه با تحصیلاتش در رشته پزشکی، می‌تواند چهره‌ای متفاوت و پذیرش‌شده‌تر برای سوریه باشد.

پس از مرگ حافظ اسد در سال ۲۰۰۰، بشار اسد به سرعت از سوی مجلس شورای سوریه به عنوان رئیس‌جمهور جدید انتخاب شد، هرچند که انتخابات در آن زمان بیشتر شکلی بودند تا واقعی. بشار اسد که خود را یک اصلاح‌طلب می‌دانست، در ابتدا وعده‌هایی برای تغییرات سیاسی و اقتصادی داد، اما در عمل حکومت او بیشتر به سمت استبداد و تمرکز قدرت در دست خود پیش رفت.