پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
محسن مزیونی، پدر دانشآموز رضا مزیونی از اهالی روستای مصلاویه خرمشهر این خبر را به روزنامه اینترنتی فراز داده است. او در گفتوگو با خبرنگار فراز میگوید: «چندی پیش پسرم هنگام پوشیدن کفش برای رفتن به مدرسه، از ناحیه مچ پا دچار عقربگزیدگی شد. به مدرسه اطلاع دادیم و بعد از پنج روز پسرم از بیمارستان مرخص شد و به مدرسه بازگشت.»
او توضیح میدهد که «علیرغم گواهی پزشکی و ارائه مدارک به مدرسه از سوی پسرش، معاون مدرسه شروع به کتک زدن پسرم کرده و او را از مدرسه اخراج کرده است.»
مزیونی میگوید: «برای این موضوع با پلیس تماس گرفته و پلیس نیز گزارشی از این موضوع تهیه کرده است.»
بر اساس گزارش ماموران انتظامی حاضر در صحنه که به «فراز» ارسال شده، معاون مدرسه خود نیز کتک زدن دانشآموز «رضا مزیونی» را در حضور ماموران تایید کرده و با «عصبانیت» اعلام کرده است که «این دانشآموز باید اخراج شود» و او «هرکاری دوست داشته باشد، میکند».
محسن مزیونی از تشکیل پرونده و پیگیری قضایی این موضوع خبر داده است.
موضوع رفتار معلمان و مدیران مدرسهای با دانشآموزان و تنبیه آنان موضوعی است که هر از چندگاهی در ایام مدرسه خبرساز میشود.
در دوماه گذشته از سال تحصیلی جاری، تاکنون خبر فوت سه دانش آموز منتشر شده است؛ دو سکته و یک خودکُشی. یکی بواسطه تنبیه در زنجان، دیگری به «گفته مسئولان» بدون تنبیه در خراسان، و سومی خودکشی بواسطه ترس از حضور اولیا در مدرسه شهید شهریاری شیراز.
نیمه مهر ماه نیز تنبیه دو دانشآموز قزوینی توسط مدیر و دانشآموزی دیگر در دبیرستانی در پرند توسط ناظم دبیرستان منتشر شد.
شورای عالی آموزش و پرورش برای اداره مطلوب مدارس آخرینبار سال ۱۴۰۰ آیین نامه انضباطی مدارس را منتشر کرد. مطابق ماده ۸۱ آیین نامه اجرایی مدارس، تنبیه بدنی دانشآموز و سوءرفتار با او به هر دلیل و تحت هر شرایطی ممنوع است و با متخلفان برابر قوانین و مقررات رفتار میشود.
به موجب ماده ۸۰ آیین نامه مذکور در اعمال روشهای آگاهی بخشی دانشآموزان توجه به مواردی مانند رعایت ترتیب و تدریج در اعمال تنبیه، وضوح خیرخواهی مدرسه برای دانشآموز، حفظ آبرو و کرامت انسانی دانشآموز، آگاه کردن دانشآموز نسبت به نتایج نامطلوب رفتار خویش و... ضروری است.
اختلاف درباره تاثیر تنبیه بدنی در تربیت همواره موضوع چالش برانگیزی بوده است. هرچند درباره اثرگذاری تنبیه بدنی بسیاری تردید کردهاند، با این وجود برخی هنوز آن را لازم و موثر قلمداد میکنند و مجاز میشمارند.
شمس تبریزی درباره تنبیه برای تربیت و آموزش درباره باور خودش در این باره میگوید: «غرض من از خشونت آن است تا نفس او، سر از کجا برکند. آری وقتی باشد که هرزه میکُشند کودکان را، نه جهت ادب، بلکه جهت غیظ نفس. خود آنجا شفاعت کنم که بس کن، نفس خود را ادب کن، کودک را مکش.»