آلونسو چگونه به لبه پرتگاه رسید؛ از شعار انقلاب تا باج دادن به ستاره‌ها

فوتبال ۳۶۰: سرمربی اسپانیایی رئال مادرید در مخمصه پیچیده‌ای گیر افتاده است.

سانتیاگو برنابئو میزبان یکی از حساس‌ترین دیدارهای لیگ قهرمانان اروپاست و همه نگاه‌ها به نیمکت مربیگری رئال دوخته شده. ژابی آلونسو حالا در آستانه برکناری قرار دارد. باخت خانگی مقابل سلتاویگو در لالیگا جام صبر فلورنتینو پرس و مدیران باشگاه را لبریز کرد. جلسه اضطراری پس از آن شکست نشان داد یک نتیجه ضعیف مقابل سیتی می‌تواند به معنای پایان راه او باشد. آلونسو حالا با فشارهایی روبه‌روست که ممکن است دوران مربیگری او را تحت تاثیر قرار دارد. این بازی آزمون نهایی است. آیا آلونسو به اصول خودش پایبند می‌ماند یا همچنان تسلیم خواسته‌های ستاره‌های رختکن می‌شود؟

مسیر رسیدن آلونسو به این نقطه، داستانی از امیدهای بزرگ و عقب‌نشینی‌های تاکتیکی است. وقتی او در تابستان به عنوان جانشین کارلو آنچلوتی معرفی شد، انتظارات سنگین را حس می‌کرد. آلونسو با شعار یک انقلاب فوتبالی معارفه شد؛ سبکی کنش گرا و مدرن، مبتنی بر مالکیت توپ و پرسینگ بالا.  در هفته‌های ابتدایی، نشانه‌هایی از این تحول  به چشم خورد. رئال با ۵ امتیاز اختلاف در صدر لالیگا قرار گرفت؛ 3 برد از 3 بازی لیگ قهرمانان و آمار مالکیت ۵۸ درصدی اما خیلی زود ترک‌ها ظاهر شد.

 تنش در رختکن، به ویژه با ستاره‌هایی مثل وینیسیوس و والورده، آلونسو را وادار به عقب‌نشینی کرد. او آمده بود عادت‌های بد سال‌های گذشته را جمع کند. قدرت بازیکنان بر مربیان غالب بود اما حالا خودش تسلیم شده. در ماجرای تعویض جنجالی وینی در ال‌کلاسیکو، مدیریت رئال پشت آلونسو را خالی کرد تا قدرت مربی کاهش یابد. در نهایت ایده‌های کنش‌گرا جای خود را به سبکی واکنش‌گرا و انتقالی داد؛ تیمی که منتظر ضدحملات می‌ماند. پرسینگ کم‌فشار (میانگین ۱.۸ تکل در هر بازی در نیمه حریف) و دوندگی پایین (۱۰۹ کیلومتر در هر بازی، پایین‌تر از میانگین فصل پیش) معضلی بزرگ به حساب می‌آید. این تغییر رئال را به تیمی سردرگم تبدیل کرد؛ بدون برنامه مشخص در زمان مالکیت (دقت پاس ۸۴ درصدی اما فقط ۱.۹ موقعیت جدی در هر نیمه) و استحکام دفاعی ضعیف (۹ گل خورده در ۵ بازی اخیر لالیگا). تیم آلونسو حالا همان گروه سردرگم آنچلوتی است. ژابی افتخارات مربیگری کارلتو را در مادرید ندارد تا برایش زمان بخرد.

این عقب‌نشینی‌ها، رئال را از اوج به سقوط کشاند؛ فقط یک برد در 5 بازی اخیر لالیگا،  دادن صدر جدول به بارسلونا با ۴ امتیاز اختلاف و بحران چنددستگی در تیم. همه این‌ها پروژه آلونسو را زیر سؤال برده. او با اعتماد نفس بالا برای ایجاد تحول آمد و حالا اقتدار مقابله با ستاره‌های بزرگ تیمش را ندارد. آلونسو در کنفرانس مطبوعاتی دیروز گفت: «به اخراج فکر نمی‌کنم. تمرکزم روی بازی مقابل سیتی است. متحد هستیم.» اما واقعیت تلخ‌تر به نظر می‌رسد. مدیران باشگاه هیچ اطمینانی به بقای او پس از یک شکست دیگر ندارند. نام‌هایی مثل زین‌الدین زیدان و حتی آلوارو آربلوا به عنوان جایگزین مطرح شده. حالا جدال امشب مقابل سیتی، نقطه عطف کارنامه آلونسوست. این جدال کلاسیک اروپایی آزمون ایدئولوژیک برای آلونسو نام دارد. آیا به ایده‌های اولیه‌اش برمی‌گردد یا همچنان سبک مورد علاقه ستاره‌ها را برمی‌گزیند؟