پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : نیویورکتایمز نوشت: در بهار امسال، ونزوئلا بهتدریج به محور اصلی سیاست خارجی دولت ترامپ تبدیل شد؛ روندی که ریشه در تلاقی سه هدف داشت: فشار حداکثری برای سرنگونی نیکلاس مادورو، استفاده از نیروی نظامی علیه شبکههای مواد مخدر، و حفظ یا گسترش دسترسی شرکتهای آمریکایی به نفت ونزوئلا. در نشستی در دفتر بیضیشکل، دونالد ترامپ در حالی که تحت فشار نمایندگان کوباییتبار کنگره بود، از مارکو روبیو راههای سختگیرانهتر علیه ونزوئلا را پرسید و استیون میلر نیز ایدههایی ارائه داد که بهتدریج رنگوبوی نظامی گرفت.
به گزارش
سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: مارکو روبیو و استیون میلر، هر یک با انگیزههای قدیمی خود، در این مسیر همراستا شدند: روبیو بهدنبال تضعیف یا سرنگونی دولتهای ونزوئلا و کوبا، و میلر در پی پیشبرد اخراجهای گسترده مهاجران و دور زدن موانع حقوقی. میلر حتی استدلال میکرد که در صورت ورود آمریکا به جنگ با ونزوئلا، میتوان «قانون دشمنان بیگانه» قرن هجدهمی را فعال کرد و صدها هزار ونزوئلایی را بدون روند قضایی اخراج کرد؛ قانونی که دادگاهها پیشتر استفاده از آن را محدود کرده بودند.
در تابستان، ترامپ بهطور محرمانه دستور داد پنتاگون عملیات نظامی علیه کارتلهای مواد مخدر آمریکای لاتین را آغاز کند؛ عملیاتی که در عمل تمرکز اصلی آن بر آبهای نزدیک ونزوئلا قرار گرفت. این دستور که بدون مشارکت گسترده بدنه حرفهای ارتش و نهادهای حقوقی تدوین شد، به حملات دریایی انجامید که بنا بر گزارشها دستکم ۱۰۵ کشته بر جای گذاشته است. منتقدان حقوقی این حملات را قتل یا جنایت جنگی میدانند، در حالی که دولت آمریکا مدعی است این قایقها با قاچاق مواد مخدر مرتبط بودهاند.
همزمان، موضوع نفت نقش تعیینکنندهای داشت. کشمکش بر سر مجوز فعالیت شورون در ونزوئلا، فشار چین بهعنوان رقیب اصلی، و مذاکرات پشتپرده با مادورو، همگی در تصمیمات ترامپ اثر گذاشتند. ترامپ ابتدا اجازه فعالیت شورون را تمدید نکرد، سپس در تابستان مسیر خود را تغییر داد، اما در پشت صحنه راهبرد تقابلی را ادامه داد و با امضای دستور محرمانه، عملاً مسیر درگیری را هموار کرد. تحریمها، توقیف نفتکشها و تهدید به حملات زمینی بخشی از این فشار فزاینده بود.
در نهایت، این کارزار که با محرمانگی، تصمیمگیری محدود و کنار گذاشتن سازوکارهای نهادی همراه بود، ونزوئلا را به آستانه یک رویارویی نظامی رسانده است. دولت ترامپ میگوید هدف، جلوگیری از قاچاق مواد مخدر و حفاظت از امنیت آمریکاست، اما منتقدان آن را نمونهای از «دیپلماسی ناوهای جنگی» میدانند که اقتصاد ونزوئلا را فلج کرده و خطر گسترش جنگ را افزایش داده است؛ مسیری که بیش از هر چیز، بازتاب پیوند سیاست خارجی، منافع نفتی و اهداف داخلی در دولت ترامپ است